Поиск
Шырав ĕçĕ:
Вӗсен ҫилпе тата хӗвелпе кӑшт ҫеҫ пиҫӗхнӗ пичӗсем хитреленсе, шуралса кайрӗҫ темелле: тин ҫеҫ шӑтса тухнӑ мӑйӑхӗсем ӳт шуррине тата ҫамрӑклӑхӑн витӗрех курӑнса тӑракан сӑнне уҫҫӑнтарах палӑртса тӑраҫҫӗ; така тирӗнчен ҫӗленӗ ылттӑн тӑрӑллӑ хура ҫӗлӗк вӗсене ҫав тери килӗшет.
I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
— Малалла, терӗ Сильвер, — кӗл пек шуралса кайнӑ тутисене аран-аран вылятса.— Вперед! — сказал Сильвер, еле шевеля серыми, как пепел, губами.
XXXII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.
Вӑл вилнӗ пек шуралса кайнӑ.
XXVIII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.
Аллисем, халран тухнӑскерсем ҫӗрелле усӑннӑ, пичӗ хӗвелпе пиҫнӗ пулин те, шӑн ҫу ҫурти пек шуралса кайнӑ.Руки его беспомощно висели; лицо, несмотря на загар, было бело, как сальная свечка.
XXV сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.
Шӑпах пӳрт варринче сквайр капитана тытса тӑрать, иккӗшӗн те пичӗсем шуралса кайнӑ.
XXI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.
Бак ҫинче ларакан матроссенчен те пӗри шуралса кайнӑ, хӑй хумханать.Один из матросов, сидевших на баке, был тоже бледен и расстроен.
XVI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.
Сквайр хут пек шуралса кайнӑ, — ҫак ырӑ ҫын, ун пирки эпир мӗн тери хӑрушлӑхсене курни ҫинчен шухӑшласа ларать.
XVI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.
Вӑл вилес пек шуралса кайнӑ, пирӗн пата сӗм пӗччен ишсе пырать, ыттисене улттӑшне те вӗлернӗ, ҫапла ҫав, вӗлернӗ те пытарса хӑварнӑ.Он был бледен как смерть и плыл к нам… один, а остальные шестеро были убиты… убиты и похоронены… да…
XV сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.
Хыҫне плюш ҫӗленӗ пукан ҫине ларнӑ та вӑл, йывӑрланса, шуралса кайнӑскер, тӑнлавӗсене спиртпа сӗрет.Она сидела на стуле с плюшевой спинкой, отяжелевшая, бледная, и натирала виски спиртом.
Хаклӑ хӑна // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.
Вӑл питех те ырхан, пысӑк ҫын, хӑй пӗр вӑтӑр пилӗк ҫулта пулӗ, — пичӗ унӑн шуралса типсе кайнӑ.Высокий, лет тридцати пяти, худой, как щепка, с испитым от нужды и болезни лицом.
I // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.
Амӑшӗ шуралса кайрӗ те аллисемпе пуканран татах та хытӑрах ярса тытрӗ.Мама побледнела и крепче взялась за палки низенького полотняного стула.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.
Вӑл ҫамрӑк хӗрарӑм шуралса кайнине курчӗ, хытӑ пӑшӑрханнине сисрӗ.Бросив взгляд на молодую женщину, начальник заметил, что она бледна и встревожена.
XXVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Хань Лао-у пӗрре хӗрелсе, тепре шуралса каять.
XXV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Ватӑ Сунь юр пекех шуралса кайрӗ, пӗтӗм вӑйне пухса кулнӑ пек турӗ те, лаши умне тӑрса карчӑка пӳлсе хучӗ:Старик Сунь побелел как снег, но, выжав из последних сил скорбную улыбку, загородил собой коня:
XXIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Ватӑ Сунь пурӑ пекех шуралса кайрӗ, кӑшкӑрас терӗ — сывлӑшӗ питӗрӗнсе ларнӑ.Старик Сунь побелел, как мел, хотел крикнуть, но у него перехватило дыхание.
XXIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Карчӑк пичӗ пӗрре хӗрелсе, тепре шуралса кайрӗ.
XVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Люба унӑн сӑмахӗсем ҫине тарӑхса, тутисене кӑшланӑ, пӗрре хӗрелсе, тепре шуралса кайнӑ, — ҫакна кура Фоман кӑмӑлӗ тулнӑ.Фома был доволен, видя, что Люба, возмущенная его словами, кусает губы, то краснея, то бледнея.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Любовь, шуралса кайса, Смолин ҫине шиклевлӗн пӑхса илнӗ.
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Хӗр куҫкӗски ҫинче хӑйӗн чӳхенчӗк сӑнне курнӑ, пичӗ шуралса кайнипе тулли тутисем унӑн тата та хӗрлӗрех курӑннӑ.
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ду пичӗ шуралса кайнӑ.
X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.