Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хӗссе сăмах пирĕн базăра пур.
хӗссе (тĕпĕ: хӗссе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах Петя куҫне мӗнле хӗссе, тӑрӑшса пӑхнӑ пулсан та, — тӳррипе каласан, пушӑ тинӗсре нимӗн тӗ курайман.

Но Петя, как ни щурился, как ни напрягал зрение, по совести говоря, ничего не видел в пустыне моря.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Авӑнчӑк сӑмсалӑ типшӗм каччӑ, тутисене хӗссе, медсанбата шыв ӗҫме чупса кӗчӗ.

Худенький горбоносый юноша со сжатыми губами, с разлетающимися бровями забежал в медсанбат, попросил напиться.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫук, ҫук, чӗнместӗп! — чеен куҫ хӗссе, пуҫне сӗлтрӗ Жмырев.

— Молчу, молчу, — хитро прищурившись, понимающе кивнул Жмырев.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Акӑ ӑна халех тытатӑп, — куҫ хӗссе илчӗ Дёма, унтан тӳрех хыттӑн: — Жмырь, мӗншӗн эс пирӗн нӳхрепе кӗтӗн? — тесе хучӗ.

— Сейчас я его поймаю, — сказал Дёма, подмигнув нам, и с таинственной значительностью громко спросил: — Жмырь, ты зачем к нам в погреб лазил?

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

«Катя, Катя!» — ӑшӑмра шухӑшларӑм та, уншӑн та кӳреннипе чӗрем хӗссе ыратнине туйса илтӗм.

«Катя, Катя», — подумал я и почувствовал, что у меня сердце сжимается от обиды за нее, за себя.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑш-хаш чухне вӑл хӑрах куҫне хӗссе пӑхса, эпӗ ҫав ырханкка хура ача, шалпар йӗм тӑхӑннӑ, тахҫан ӗлӗк «чӑх, йӗнерчӗк, ешчӗк» сӑмахсене калакан ача иккенне ӗненмен пек пулатчӗ.

Он даже иногда прищуривал один глаз, как будто всё-таки не совсем доверял, что я — тот самый худенький чёрный мальчик в больших штанах, который когда-то твердил: «кура, седло, ящик».

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

(Ҫак сӑмахсене каланӑ чухне Зурин куҫне хӗссе, тӑрӑхланӑ пек темле кӗвӗлетсе шӑхӑрса илчӗ те, ларакансем пурте ахӑлтатса кулса ячӗҫ, эпӗ калама ҫук иментӗм).

(При сих словах Зурин засвистел так выразительно, что все захохотали, а я совершенно смутился).

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк. Арӗслени // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

«Ну, ваше благородие? — терӗ вӑл куҫне хӗссе. — Манӑн фельдмаршал чӑннине калать пулас. Эсӗ мӗнле шутлатӑн?».

— Ась, ваше благородие? — сказал он мне подмигивая. — Фельдмаршал мой, кажется, говорит дело. Как ты думаешь?

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл ӗненмесӗр куҫхаршисене сиккелеттерчӗ, унтан куҫне хӗссе илчӗ те итлеме тытӑнчӗ.

Она недоверчиво подняла брови, потом замигала и стала слушать.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Амӑшӗ, хулпуҫҫийӗсем ҫине темӗнле хӑмпӑсем лартнӑ халиччен курман кӗпе тӑхӑннӑскер, аякра Катя ҫине пӑхса куҫ хӗссе, ашшӗпе юнашар ларнӑ.

А мама в странном, незнакомом платье с шарами на плечах сидела рядом с отцом и издалека подмигивала Катьке.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Юрӗ, юрӗ, Котька, итлетӗп, — йӑвашшӑн килӗшет Расщепей, хӑй ҫав вӑхӑтрах ман еннелле пӑхса чеен куҫ хӗссе илет.

— Хорошо, хорошо, Котька, слушаюсь, — кротко соглашался Расщепей и незаметно подмигивал мне.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл, ӗлӗкхин пекех, никама пӑхӑнмасӑр, куҫӗсене хӗссе пӑхать, сӑмси те унӑн ӗлӗкхи пекех, — тен, тепӗр ҫӗр ҫултан та эпӗ ӑна, сӑмсине курнипех, палласа илнӗ пулӑттӑм.

По-прежнему она щурилась с независимым видом, и нос был такой же решительный, — кажется, и через сто лет я узнал бы ее по этому носу.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сасартӑк Ирина Михайловна, мана темӗншӗн халиччен шиклентерсе тӑнӑ Ирина Михайловна, чипер те хастарлӑ сӑн-питлӗскер, вӗри алтупанӗсемпе мана тӑнлавран хӗссе илчӗ, ҫамкаран хыттӑн чуптурӗ.

Вдруг Ирина Михайловна, строгая и прекрасная Ирина Михайловна, которую я все время побаивалась в душе, порывисто нагнулась, сжала мне виски своими горячими ладонями и крепко поцеловала меня в лоб.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Сан-Дмич хӑй те хаяр мужик, — шӳтлесе илчӗҫ вӗсем алӑк еннелле куҫ хӗссе.

— Наш Сан-Дмич сам мужик сердитый, — говорили они и кивали на дверь.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Е хӗссе пӑхатчӗ вӑл куҫне, е — хӑй умӗнче пӗтӗм тӗнче хускалнӑ пек, тӗлӗннӗ майлӑ пулатчӗ.

То он щурился, то широко раскрывал глаза — как будто все перед ним расплывалось.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Иван Павлыч куҫне хӗссе илчӗ те пуҫне ухса таҫталла кайрӗ.

Но Иван Павлыч зажмурился, тряхнул головой и ушел.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вара вӑл сасартӑк, куҫ хӗссе илсе, темӗнле тӗлӗнтермӗш сасӑ парса «бреке-ке-кекс» тесе, мана хулпуҫҫирен тытса лӑпкарӗ.

И вдруг, весело подмигнув мне, он издал какой-то странный звук, вроде «бреке-кекекс», и потрепал меня по плечу.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Таврӑнсан, куҫне хӗссе ик аллине шарт ҫапрӗ.

Вернувшись, она зажмурилась и всплеснула руками.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ (вӑл ку тӗлте каллех куҫне хӗссе илчӗ) пурттуна ҫурӑм хыҫне чик: лесничий курать…

А теперь (тут он мигнул опять) заткни топор за спину: лесничий ходит.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Пире ҫул тупса параканӗ темле, теме систернӗн, куҫне хӗссе илчӗ те юптарса сӑмахлама тытӑнчӗ:

Вожатый мой мигнул значительно и отвечал поговоркою.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней