Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хӑяймасть (тĕпĕ: хӑй) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аниҫҫе чӗнмерӗ, упӑшки ҫине куҫӗсене мӑчлаттармасӑр, тӳрех пӑхрӗ, вара Ксени ҫавӑнтах аппӑшӗн эрех туянма укҫа ҫуккине тавҫӑрса илчӗ, анчах Аниҫҫе, пиччӗшӗпе Ксени умӗнче упӑшкине лайӑх мар тӑвасран хӑраса, укҫа ҫукки ҫинчен уҫҫӑн калама хӑяймасть.

Не ответив, Анисья смотрела на мужа в упор, не мигая, и Ксения первая поняла, что у тетки просто нет денег на водку, но она не решается сказать об этом Егору открыто, боясь сконфузить его перед братом и племянницей.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Чукун ҫулпа май килмест пулсан, поход йӗркипе Луга станцине ҫитмелле те, генерал Крымов ҫарӗпе пӗрлешсе, пур енӗпе те Крымова пӑхӑнса тӑма пуҫламалла, — тесе ҫырнӑ пулин те, Багратион поход йӗркипе малалла кайма хӑяймасть, корпус штабне вакунсем ҫине тиенме хушать.

Если по железной дороге не представится возможным, походным порядком до Луги, где поступить в полное подчинение генералу Крымову, — Багратион все же не решился идти походным порядком и отдал распоряжение о погрузке в вагоны штаба корпуса.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑяймасть!

— Не посмеет!

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Куҫ хӑяймасть вӗсем ҫине пӑхма: хӑшпӗрисен тӑррине вара халиччен этем ури пусман.

Глаз не смеет оглянуть их; а на вершину иных не заходила и нога человечья.

XII // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Эреш тӗлӗшӗнчен чаплӑ теме ҫук ӗнтӗ вӗсене, кӗмӗл те, ылтӑн та йӑлкӑшмасть вӗсем ҫинче, анчах ҫав иконсене килӗнче усракан ҫынна нимле усал та тӗкӗнме хӑяймасть.

Не богата на них утварь, не горит ни серебро, ни золото, но никакая нечистая сила не посмеет прикоснуться к тому, у кого они в доме.

I // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Мухтаҫҫӗ, ырлаҫҫӗ, анчах — ӗҫлеме тытӑн, тесе калама нихӑшӗ те хӑяймасть.

Хвалят, одобряют, но никто не наберется смелости…

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак мӗнпур сӑлтавсене пула, Сюань-чо вӗсемпе курнӑҫма хӑяймасть тата курнӑҫасшӑн та мар.

По этой-то причине Фан не смел, да и не хотел встречаться с ними.

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

— Австри сӑмах уҫмашкӑн та хӑяймасть, Горчаков ӑна Питӗрпуртан пӳрнине ҫеҫ кӑтартать те: «Чимӗр! Пӗр-пӗрне касаҫҫӗ пулсан, ҫапӑҫаҫҫӗ пулсан, вӗсен хӑйсен ӗҫӗ», тет.

— Австрия и пикнуть не посмеет, потому что Горчаков цыкнет на нее из Петербурга, скажет: «Стой! Режут ли там друг друга, дерутся ли, уж это их дело…»

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Щукарь ӗнтӗ халӗ чиканӑн «шухӑш пекех ҫӑмӑл» кӗсри ҫине тепӗр хут ларма хӑяймасть, вӑл хутор тавра питӗ аякран, сӑрт ҫийӗн кайса ҫаврӑнать, анчах сӑрт тӳпинче кӗсрене чӗлпӗртен сӗтӗрсе пынипе шалтах халран каять, вара ӑна хӑй умӗнче хӑваласа пыма шутлать.

А Щукарь уже не осмелился снова сесть на цыганскую «мыслю», он далеко околесил хутор по бугру, но на бугре уморился тянуть за недоуздок и решил гнать кобылу впереди себя.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Карчӑкӗ ҫине ҫаврӑнса пӑхма хӑяймасть вӑл: хӑрушӑ!

Оглянуться на старуху он не решается: страшно!

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

Ун умӗнче Санька Петькӑна пӳрнепе те тӗкме хӑяймасть.

При ней Санька, конечно, не посмеет тронуть его и пальцем.

19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах кӑшкӑрма хӑяймасть.

Но закричать было нельзя.

16-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл шухӑшлама та хӑяймасть, тивӗҫлӗ мар!

Она и подумать не смеет, не имеет права!

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ыттисенчен никам ҫине те ҫапла пӑхмасть: хӑяймасть.

На другого ни на кого не смотрит так: не смеет.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Япони Раҫҫее тапӑнса кӗме хӑяймасть тесе шухӑшланӑ правительствӑра.

В правительственных кругах господствовало мнение, что Япония не посмеет напасть на Россию.

Ҫирӗм пӗрремӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Вӑл ман умра Грушницкипе ҫепӗҫ калаҫу пуҫарма хӑяймасть, ҫавӑнпа вӑл Грушницкий хӑтланчӑшӗнчен темиҫе хут та тӑрӑхласа кулкаларӗ, Грушницкий ун патне пырса тӑрсанах эпӗ йӑвашшӑн пӑхнӑ пек тӑватӑп та вӗсене иккӗшне ҫеҫ хӑваратӑп; малтан хӗр уншӑн хӗпӗртерӗ те, хӗпӗртенӗ пек кӑтартасшӑн кӑна пулчӗ-и вӑл, унтан хайхи мана ҫилленчӗ, каярахпа Грушницкие ҫилленсе ҫитрӗ.

Она при мне не смеет пускаться с Грушницким в сентиментальные прения и уже несколько раз отвечала на его выходки насмешливой улыбкой; но я всякий раз, как Грушницкий подходит к ней, принимаю смиренный вид и оставляю их вдвоем; в первый раз была она этому рада или старалась показать; во второй — рассердилась на меня, в третий — на Грушницкого.

Майӑн 29-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней