Корпус чувашского языка

Калаҫӑва шӳт еннелле пӑрма хӑтланса пӑхрӗ.

И попыталась свести разговор к шутке.

Ҫухалнӑ ҫынна тупни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫынсем апат ҫисе тухнӑ та, хӑшӗ лаҫ умӗнче чӗлӗм туртса ларать, хӗрарӑмсем сӗтел ҫине пуҫтарма хӑтланса тӗркӗшеҫҫӗ.

Люди уже отобедали, кто-то вышел покурить, женщины принялись убирать со стола.

Кӑван хуппи уҫӑлнӑ кун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хуҫа ывӑлӗ, хӗрӗнкӗскер, пӗрмаях хӗрсене купарчаран ҫапма хӑтланса ҫӳретчӗ тет.

Хозяйский сынок, вечно полупьяный, нахально лапал их тогда за бедра.

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Илӗртме хӑтланса унпа вылякаласа та пӑхнӑ хӑшӗ-пӗри.

Заигрывали, правда, с бедной девушкой многие.

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ик ача хушшинче мӗн пулса иртнине ӑнланман ватӑсем вӗсене мирлештерме хӑтланса пӑхнӑ — пӗр-пӗринпе ал тытӑр, чуп тӑвӑр тесе пӗр-пӗрин еннелле тӗке-тӗке янӑ, — ҫук, ӗҫ тухман.

Взрослые не понимали, что произошло между мальчиком и девочкой, и даже попытались их помирить: возьмитесь, мол, за руки, поцелуйте друг друга — и кончено дело!

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Уҫма хӑтланса пӑхрӑм та, юрамасть ҫӑраҫҫи.

— Я попытался открыть замок, но ключ не подошел.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Тен, суять майра? — ват ҫынсен калаҫӑвне хутшӑнма хӑтланса пӑхать Миклай, анчах Михапар ӑна ҫийӗнчех пӳлсе хурать:

— Может, врет твоя майра? — неожиданно встревает в разговор старших Миклай, но Михабар тотчас обрывает его:

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫунса тӑракан куҫӗсемпе пӗрин ҫине паллама хӑтланса пӑхрӗ вӑл, теприн умӗнчен иртсе карӗ.

Невидящими глазами он смотрел на одного, проходил мимо другого,

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тӳрленкелесе ларнӑ-ларман каллех ӳкме хӑтланса тайкаланнӑ, хӑй персе анман-ха ҫапах.

Едва держится на лошади, но не падает и не слезает.

Вилӗмпе юнашар // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

(Мӗншӗн ҫимелле мар ҫул ҫинче? — тавҫӑрса илме хӑтланса шухӑшлать Янтул.)

(Почему он принял такое решение, Яндул и сам не понимает.)

Вилӗмпе юнашар // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Йыттисем пӑр ҫинче шӑва-шӑва ӳкме хӑтланса Ухтивана хавассӑн вӗрсе ӑсатаҫҫӗ, ачасем йӗкӗтӗн атти ҫине ӑмсанса пӑхса юлаҫҫӗ, ваттисем сӑнӗпе шӗвӗр ҫӗлӗкӗнчен йӗкӗт чӑваш иккенне палласа вӑл кам таврашне пӗлме тӑрӑшаҫҫӗ.

собаки незлобиво облаяли вслед Ухтивана, а ребята с завистью уставились на его кожаные сапоги. Старики по островерхой шапке определили: в их село пожаловал чуваш, но кто он — пока не признают.

Ухтиван // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ӑна уйран ҫине те темӗн ярса пачӗҫ иккен, мӗнле ӳсен-тӑран пулчӗ-ши ку тесе аса илме хӑтланса выртнӑ ҫӗртех Янтул ҫывӑрнӑ кайнӑ.

В уйран ему, по всей вероятности, добавили какую-то траву, потому что его сразу потянуло в сон.

Янтул кам вӑл? // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӗсем ҫитменччӗ, Янтул лаши хытӑ ҫӗре тухма хӑтланса сикрӗ те аран икӗ ҫуна хушшине ҫул ҫине тухса тӑчӗ, Янтул питне юр чӑмӑркки пырса ҫапрӗ.

А тут еще лошадь, стараясь выбраться на твердь, неуклюже взбрыкнула и, вклинившись между двумя санями, чуть не задела седоков. Из-под ее копыт в лицо Яндулу попал довольно крупный ком снега.

Хӗр ҫухалнӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

(Тӳррипе каласан, ҫынсем ҫывхарнине кура вӑл маттуррӑн курӑнма хӑтланса сикрӗ те кӗлетки йывӑрӑшӗпе сӗлкӗш ӑшне анса кайрӗ.)

(Сказать по правде, он хотел лихо спрыгнуть с коня, чтобы не упасть в глазах проезжающих, но под тяжестью тела провалился в снежную кашу.)

Хӗр ҫухалнӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пуп картишне ҫӗнӗ тӑрантас пырса кӗнине курмассерен хӗрелсе-шурса каять вӑл, хӑтисене пӑсма хӑтланса ҫӳрет, анчах ытла тарӑхнипе, кӗвӗҫнипе, намӑсланса пӗтнипе, шӑвӑҫ чуманпа тӑрса юласран хӑранипе мӑк-мак тукалать те йӗркеллӗ нимӗн те калаҫаймасть.

Стоит въехать в поповские ворота очередному тарантасу, как Ивук меняется в лице, а то начинает всяко поносить сватов и жениха! Но из-за ревности и злости толком не может выговорить ничего путного, а лишь моргает подслеповатыми глазками.

Хитре хӗрӗн чап каять // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вулӑс тиекӗ Ивук ҫав хушӑра мӗн-мӗн хӑтланса пӗтнине, мӗн-мӗн тӳссе ирттернине никам та шутласа кӑларас ҫук пуль.

А уж до чего в эти дни издергался волостной дьяк Ивук, чего только не натерпелся!

Хитре хӗрӗн чап каять // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тепӗр чух ҫума-ҫума хӑтланса пӗлӗтсем ӗне ҫилли пек усӑнса анаҫҫӗ.

Иной раз вроде соберется, гляди, вот-вот пойдет, тучи, словно коровье вымя, висят — ан нет.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Эппин, ку сӑмаха эс пире тарҫа илес ҫурри каламастӑн-ха. Ман умра та ахальтен йӑпӑлтатмастӑн. Сан пуҫунта урӑх шухӑш. Мӗнле шухӑш-ши, пӗлӗттӗм?» — тавҫӑрса илме хӑтланса тӑчӗ Янтул.

«Выходит, про нас ты речь завел просто для виду, коль у тебя ничего не готово. И неспроста ты передо мной стелешься… Но зачем? Какую думку задумал, хотел бы я знать», — пытался раскусить Ивука Яндул.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ман хырӑм хурӑн тӑррине карӗ, хам юман тӑрринче, — шӳт тума хӑтланса пӑхрӗ Ивук.

А то у меня уже живот подвело, — Ивук похлопал по толстому брюху.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗр-икӗ хут Ивук Янтула та хӑналама хӑтланса пӑхнӑ.

И даже предложил Яндулу,

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.