Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хутрах (тĕпĕ: хут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Уй, уй пек, ҫак чикӗсем пачах курӑнмаҫҫӗ, анчах мӗн те пулин ҫӗннине тума шухӑш тытсанах, кашни хутрах, чул ҫине ҫамкапа пырса ҫапӑннӑ пек, вӗсем ҫине пырса ҫапӑнатӑн.

«Поле — как поле, и не видать никаких этих границ, а каждый раз, как задумаешь что новое, так и стукнешься об них, как лбом о каменную стенку.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл пӳлӗмрен пӳлӗме кӗрсе тухрӗ, сехет ҫине кашни хутрах пӑха-пӑха илчӗ, ниепле те ӗҫе тытӑнма пултараймарӗ.

Она бродила из комнаты в комнату, то м дело смотрела на часы и ничем не могла заняться.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Мӗн те пулин кирлӗ пулса тухсан, вӑл кашни хутрах кӳренсе те ӳпкевлӗн ыйтрӗ:

Каждое свое требование он начинал с обиженного и укоризненного вопроса:

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Часах ӑна хӑйне те коммунистка тесе шутланӑ, вара ӑна, ҫынсене ирӗксӗрех кӑмӑлсӑрлатнӑ пек туйӑннипе, ҫавна хирӗҫлеме кашни хутрах аван мар пулнӑ.

Часто ее самое принимали за коммунистку, и каждый раз ей было неприятно отрицать это, словно она невольно разочаровывала людей.

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Упӑшкинчен уйрӑлса кайнишӗн Авдотья кулянман тата, хӑй ун патӗнчен кайма шутланине тӗрӗс тесе ӑнланнӑ пулсан та, вӑл «йӗркесӗрле» тумланни ӑна кашни хутрах чӗререн пырса тивнӗ.

Несмотря на то, что Авдотья не жалела о разлуке с мужем и считала свое решение уйти от него правильным, его «запущенный» вид каждый раз ранил ее в самое сердце.

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Фроська тем тери ҫиленнӗ пулсан та, унӑн кашни ӗҫ пирки никампа та мар, Петрпа килӗшсе татӑлмалла пулнӑ, вара вӑл кашни хутрах Петр ытла путсӗр каччӑ пулманнине, пачах япӑх мар бригадир пулнине тӗлӗнсе те кӑмӑлсӑррӑн ӑнланнӑ.

Как ни фыркала Фроська, но каждое дело ей приходилось согласовывать не с кем иным, как с Петром, и каждый раз она с удивлением и неудовольствием убеждалась в том, что он не такой уж непутевый парень, совсем не плохой бригадир.

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Тӗлӗкре вӑл Андрее мар, уҫӑ та таса сывлӑша, унӑн пальтовӗн мамӑк пек ҫӑмне курнӑ, кашни хутрах вара хӑвӑрт тапакан чӗрепе хумханса та телейлӗн вӑраннӑ.

Она видела во сне не Андрея, а именно свежесть, и запах, и жестковатый ворс пальто и каждый раз просыпалась с бьющимся сердйем, взволнованная и счастливая.

3. Ҫуркунне // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Тӑваттӑмӗш хут куратӑп — кашни хутрах урӑх.

 — Четвертый раз вижу, и каждый раз — другая.

7. Пинтен те хаклӑрах // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Андрей ҫынсемпе, ӗҫпе ҫапла хытӑ та хӑйне кашни хутрах тыткӑна илмелле хавхалантарма пултарнишӗн савӑннӑ Валентина.

Валентина любовалась милой и каждый раз заново пленявшей ее способностью Андрея увлекаться людьми и делами.

5. Килте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Авдотья кӑкласа кӑларнӑ ҫинҫешке хырсен купи ҫинче ларнӑ, Степан ҫывӑхран иртсе кайнӑ чухне кашни хутрах унӑн тӗксӗм кӗлеткине тата йӑл кулса тӑракан пысӑк куҫсемлӗ питне курнӑ.

Авдотья сидела на куче выкорчеванных молодых сосенок, и каждый раз, когда Степан проезжал мимо, он видел ее темную фигуру и бледное улыбающееся большеглазое лицо.

4. «Калта» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хуҫалӑха пӑхса ҫаврӑннӑ чухне кашни хутрах Василий кӳренсе хурланнӑ.

Каждый раз, когда Василий обходил хозяйство, он мрачнел от досады и горечи.

3. Вӗрен-кантра // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Авдотья хулана кайсан, пӗтӗм ҫемье валли парнесем илсе килнине, анчах унӑн хӑй валли ҫеҫ кашни хутрах укҫа ҫитменнине аса илчӗ.

Он вспомнил и то, как, приезжая из города, Авдотья привозила подарки всей семье и только для себя у нее каждый раз не хватало денег.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Аслӑ Проломнӑйри Тимофеев типографийӗнче пӗр хутрах вуншар пин экземпляр пичетлеме пулӗ те, анчах унта пирӗн заказа илмӗҫ…

— В типографии Тимофеева, на Большой Проломной, можно было бы зараз и десять тысяч экземпляров напечатать, но там, пожалуй, нашего заказа не примут…

Вӑтӑр ҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

— Сана мӗн, мана акӑ кашни хутрах леккелет…

— Тебе ничего, а мне кажинный раз попадает…

Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Елена ун ҫине пӑхрӗ те (мӗнле хӑвӑрт та хӑюсӑррӑн, шиклӗн те шӑтарасла пӑхрӗ вӑл ун ҫине кашни хутрах), Берсенев ырӑ хыпарпа килнине ҫийӗнчех ӑнланса илчӗ.

Елена взглянула на него (как быстр, и робок, и проницателен, и тревожен был первый взгляд, который она на него всякий раз бросала!) и тотчас же догадалась, что он принес добрую весть.

XXVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Савӑнӑҫлӑ ҫын, — тесе ответлетчӗ вӑл мана кашни хутрах, хӑй вара кулатчӗ.

— Веселый человек, — ответит он мне всякий раз и сам засмеется.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Хуторти анкартисенче кашни хутрах минутлӑха та пулин ӗҫ чарӑнса тӑчӗ, хӗрарӑмсем шиклӗн сӑхсӑхрӗҫ, тӑванӗсене аса илсе, кӗлӗ сӑмахӗсене пӑшӑлтатнӑ май, хаш! та хаш! кулянса сывларӗҫ, унтан каллех вара йӗтемсем ҫинче чул хӑлтӑркӑчсем янӑравсӑррӑн хӑнтӑртатса кайрӗҫ, арҫын ачасем утсемпе вӑкӑрсене нулатса хӑваларӗҫ, веялкӑсем шӑлтӑртатрӗҫ, ӗҫ кунӗ каллех хӑйӗн еккине кӗчӗ.

На гумнах на минуту приостанавливалась работа, бабы крестились, тяжело вздыхали, вспоминая родных, шепча молитвы, а потом снова начинали глухо погромыхивать на токах каменные катки, понукали лошадей и быков мальчишки-погонычи, гремели веялки, трудовой день вступал в свои неотъемлемые права.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫул ҫинче кашни хутрах уншӑн йӑпанса савӑнмалли тупӑнса пычӗ.

Ей каждая поездка приносила развлечение и радость.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хаман влаҫ пулсан, ҫиччас тӑрантарӑттӑм та эпӗ вӗсене, пӗр хутрах

Моя б власть, я б их быстро накормил, за один раз…

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл шӑпӑрт шарламасӑр чӗлӗм туртать, кашни хутрах каминӑн йӑлтӑрткка плити ҫине йӗр хӑварса, аякка та меллӗн чӑртлаттара-чӑртлаттара сурать.

Он молча курил, плевал далеко и искусно, каждый раз отмечая плевком новую кафельную плитку камина.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней