Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хапхине (тĕпĕ: хапха) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сада кӗмелли хапхине те питӗ илемлӗ тунӑ.

Помоги переводом

VI. Комсомол вӑтӑр ҫул тултарнӑ ятпа // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Аяккарахра, ытамлашнӑ ӳсӗрсем пек, икӗ ҫӳлӗ юпа айккинелле тайӑлса лараҫҫӗ, вӗсен тӑрринчи хӑма татӑкӗсем ҫӗрсе мӑкланнӑ, хапхине тӑпсинчен кӑларса илсе кайнӑ…

На отшибе, как пьяные гуляки в обнимку, нелепо кренились на сторону два высоких столба с ветхим замшелым козырьком — створки ворот сняли с петель и унесли…

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хутора ҫитсен, лашине уттарса кайрӗ, тӑкӑрлӑка пӑрӑнса анкарти хапхине уҫса хучӗ.

В хуторе он свел коня на шаг, свернул в проулок, отворил воротца на гумно.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«А, — тет, — хапхине уҫрӑн пулсан — кӗр атя.

«А, говорит, назвался грибом — полезай в кузов.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Отряд пӗчӗккине кура, крепость хапхине уҫаҫҫӗ.

Увидят в крепости, что отряд мал, откроют ворота.

Ҫуна // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Хапхине уҫса пӑрахнӑ пекех вӗҫтерет!

— Несет, как из прорвы!

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Хапхине уҫсанах, вӑл крыльца айӗнчен Черня сиксе тухнине курчӗ.

Открыв ворота, он увидел, как из-под крыльца выскочил Черня.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Комбат ҫитессе кӗтсе тӑмасӑрах, хапхине уҫса ячӗ те сулланкаласа, аллисене сарса пӑрахса, ним сассӑр тенӗ пекех чӗнчӗ:

Не дожидаясь комбата, распахнул ворота, распростер руки и беззвучно произнес:

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тӗп шухӑшне пӗтӗмпех ӑнланаймарӗ, анчах тимӗр янӑравне туйрӗ; крепость хапхине таранпа ҫӗмӗрнӗ пек.

Точный смысл которых он не понял до конца, но почуял их железное звучание: словно тараном били в крепостные ворота! —

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Иртен-ҫӳренсен ҫурчӗн хапхине ҫӗмӗрсе кӗтӗмӗр те тӳрех тӗпсакайне…

Сломали мы это в постоялом дворе ворота и сейчас в подвал…

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫакна та асӑнса хӑварар, вӑл Марийка хыҫҫӑнах Соколовсен хапхине пырса шаккарӗ, тухтӑр пирки вӑл та ҫав карчӑкран ыйтса пӗлесшӗнччӗ, ҫав карчаках ӑна тухтӑра халь кӑна темле хӗрача шыратчӗ тесе пӗлтерчӗ.

Надо сказать, что он непосредственно после Марийки постучался в ворота Соколова, чтобы спросить о нем старуху, и от нее узнал, что доктора только что разыскивала какая-то девочка.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кандов ҫав пӑтасене шутласа тухманни кӑна, вӑл пур хушӑксене те, хӑма ҫурӑлчӑкӗсене те пӗтӗмпе ас туса тӑрать, хапхине уҫнӑ чух вӑл епле чӗриклетнине те пит лайӑх ас тӑвать.

Кандов знал эти шляпки наперечет, знал все щели и трещины в досках, помнил, каким резким скрипом, похожим на рычание пса, скрипят ворота, когда их отворяют.

XIX. Ирхи курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Соколов тухтӑр хӑй ҫурчӗн хапхине шаккарӗ.

Доктор Соколов постучал в ворота своего дома.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Марко хапхине хупма та ӗлкӗреймерӗ, ун патне кӳрши пырса кӗчӗ.

Не успел Марко запереть ворота, как появился его сосед.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Укӗнӗҫе юласран пӑшӑрханса, Краличе вӑл тепӗр хут та чӗнсе пӑхрӗ, анчах нимӗн илтӗнменнине пула, хапха алӑкӗ патнелле пычӗ; хапхине вара ишсе антарас пек хытӑ шаккатчӗҫ.

На всякий случай он еще несколько раз позвал Кралича и, не получив ответа, вернулся к воротам, в которые колотили так сильно, что, казалось, они вот-вот разлетятся в щепки.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кил хапхине хупма маннӑ, выльӑхна кӑларса яратӑн…

— Калитку дома позабыл закрыть, скотину пораспускаешь…

II сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Яков Лукич хӑнасене кӗҫӗн алӑкран тухсах ӑсатса ячӗ, чунӗ ҫав тери ҫӑмӑлланса юлнине туйса, хапхине сӑлӑп хучӗ, сӑх-сӑхса илчӗ те Лятьевский парса хӑварнӑ хут укҫасене канӑҫсӑррӑн кӗсйинчен туртса кӑларчӗ, вӗсем миҫешер тенкӗлӗх пулнине пӗлме хӑтланса, тул ҫутӑлас умӗнхи ӗнтрӗкре чылайччен ҫав укҫасем ҫине тинкерсе тӑчӗ; кусем суя укҫасем мар-ши тесе, вӗсем епле кӑпӑртатнине хыпашла-хыпашла пӑхрӗ.

Яков Лукич проводил гостей за калитку, с чувством огромного облегчения запер ворота на засов, перекрестился и, озабоченно вынув из кармана полученные от Лятьевского деньги, долго в предрассветном сумеречье пытался разглядеть, какого они достоинства, и на ощупь, по хрусту определить, не фальшивые ли.

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӗсем ун умӗнче хапхине уҫнӑ та ӑна хуларан кӑларса янӑ, вара вӑл хӑй ывӑлӗ пирки юхтарнӑ юнпа шӑвӑннӑ тӑван ҫӗр тӑрӑх утса кайнине стена ҫинчен вӑрахчен пӑхса тӑнӑ: вӑл ҫав ҫӗр ҫинчен урине аран-аран илсе, ерипен утса пынӑ, хулана сыхласа вилнисем умӗнчен пуҫ тайса иртнӗ, хуҫӑк хӗҫпӑшалсене, тӗренсе, урипе тапса хӑварнӑ — пӗр пӗрин ҫине тапӑнма кирлӗ хӗҫпӑшала аннесем кураймаҫҫӗ, вӗсем пурнӑҫа сыхлама кирлине кӑна сума сӑваҫҫӗ.

Они открыли ворота пред нею, выпустили ее из города и долго смотрели со стены, как она шла по родной земле, густо насыщенной кровью, пролитой ее сыном: шла она медленно, с великим трудом отрывая ноги от этой земли, кланяясь трупам защитников города, брезгливо отталкивая ногою поломанное оружие, — матери ненавидят оружие нападения, признавая только то, которым защищается жизнь.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Манефа карчӑк арҫын ачасем хӑйӗн хапхине вӑрласа сулӑ вырӑнне кӳлле кайса пӑрахни ҫинчен пӗлтерчӗ.

Бабка Манефа пожаловалась, что ребята утащили у нее половинку ворот от двора и спустили на пруд вместо плота.

26-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

(Кӗҫӗн Раҫҫейре, паллӑ ӗнтӗ, хӗр пурӑнакан ҫуртӑн хапхине кӑна тикӗтпе вараласан та, уншӑн вӑл нихӑҫан тасатса пӗтерейми, калама ҫук пысӑк намӑс.)

(Известно, что в Малороссии мазанье дегтем даже ворот того дома, где живет девушка, сопряжено для нее с величайшим несмываемым позором.)

XII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней