Поиск
Шырав ĕçĕ:
Унтан эпир те ним чӗнмесӗр, хамӑрӑн нӳрлӗ чул шӑтӑка антӑмӑр.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Вӑл пирӗнччӗ, эпир ун валли хамӑрӑн чи паха япаламӑра усраттӑмӑр, ӑна чи хаклӑ пурлӑхӑмӑра параттӑмӑр.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Ылтӑн ҫӗвӗҫӗсем салтакшӑн пӗр-пӗтӗм пулнине кура, эпир хамӑрӑн хӗрпе мухтанаттӑмӑр.Мы гордились нашей девочкой, видя, как золотошвейки льнут к солдату.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Эпир кӳренместӗмӗр: пирӗн хамӑрӑн уншӑн пӑшӑрханнине ҫеҫ кӑтартас килетчӗ.Но мы не обижались на это: нам нужно было только показать, что мы заботимся о ней.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Юлашкинчен тата ҫакӑ та пур: эпир ӑна пурте темле, хамӑрӑн тесе, хисеплеттӗмӗр, пирӗн сушкӑпа ҫеҫ пурӑнакан япала пек шутлаттӑмӑр.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Эпир ют сӑмахсемпе хамӑрӑн мӑка хуйхӑмӑра, хӗвелсӗр юлнӑ чӗре ҫынсен хуйхине, чурасен хуйхине юрласа кӑларатпӑр.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Кунтан кунах ҫӑнӑх тусанӗ айӗнче, хамӑр урасемпе илсе кӗнӗ пылчӑк ӑшӗнче, шӑршлӑ, ҫӑра пӑчлӑхра чуста йӑвалаттӑмӑр, ӑна хамӑрӑн тарпа йӗпетсе кӗлентӗр тӑваттӑмӑр, Хамӑр ӗҫе эпир чунтан кураймастӑмӑрччӗ, хамӑр алӑ айӗнчен тухнӑ япалана нихҫан та ҫиместӗмӗрччӗ, хура ҫӑкӑр сушкӑран лайӑхрах пекчӗ.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Анчах мӗнле тӑвӑпӑр-ши ҫав пурнӑҫа, эпир ӑна тума пӗлместпӗр пулсан, хамӑрӑн пурнӑҫӑмӑр ӑнӑҫлӑ пулмарӗ пулсан?А как же мы будем строить жизнь, если мы этого не умеем и наша жизнь не удалась?
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Хамӑрӑн мужиксемех мана сутаҫҫӗ те, сӗлли майсӑр начар-ҫке…
Лашалла хушамат // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 56–62 стр.
Пирӗн пурин те хамӑрӑн хутшӑнусене сыхласа упрамалла, пӗр-пӗрне хисеплеме, ӑнланма тӑрӑшмалла.
Туслӑ кил-йышра ӳсеҫҫӗ // Ял ӗҫченӗ. «Ял ӗҫченӗ», 2019.10.18
Эпӗ кашни тӗлпулаканах калаттӑм: «Манӑн арӑм, Алёна, хамӑрӑн полицмейстер Иван Алексеич Залихватскипе пурӑнать вӗт», теттӗм.
Почта уйрӑмӗнче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 15–17 стр.
Ҫак кунсенче эпир хамӑрӑн ватӑ почтмейстер Сладкоперцевӑн ҫап-ҫамрӑк арӑмне пытартӑмар.Хоронили мы как-то на днях молоденькую жену нашего старого почтмейстера Сладкоперцева.
Почта уйрӑмӗнче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 15–17 стр.
— Ӑна хамӑрӑн сарлака та мухтавлӑ ҫӗршывра шыраса тупмалла мар пек ӗнтӗ, анчах вӑл та ытти ҫӑлтӑрсемпе, пысӑккисемпе, пӗчӗкҫӗреххисемпе пӗрлех, этем чӗрине ҫутатса тӑрать.
39-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Мӗнли паллӑ; хамӑрӑн, Коншаковсен пӳртне.
34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Эпӗ сана, Захар Митрич, татах та савӑнтарма пултаратӑп, — терӗ учитель: — эпӗ унта, районта, хамӑрӑн «Коншаковкӑна» кӑтартрӑм.— И еще порадую, Захар Митрич, — сказал учитель: — я там, в районе, «коншаковку» нашу показывал.
33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Санькӑна хамӑр пата йышӑнатпӑр, хамӑрӑн калчасене кӑтартӑпӑр… —
18-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Хамӑрӑн тӗрӗслесе пӑхмалла, — терӗ Санька.
8-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Хамӑрӑн чӑн-чӑн улпут, — терӗ вӑл мӑнкӑмӑллӑн: — кусем — мӗн хӑнисем вӗсем!— Наш-то столбовой, — гордо говорил он, — а это что за гости!
II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
— Хамӑрӑн, килти: эпир хамӑр килте хурлӑхан ҫулҫипе йӳҫӗтсе тӑватпӑр, — илтӗнчӗ сасӑ.— Своя, домашняя: сами настаиваем на смородинном листу, — говорил голос.
III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
— Кукӑль хамӑрӑн обломовсеннинчен кая мар, ашне чӑх-чӗп ашӗпе кӑмпа тултарнӑ, — пӗлтерчӗ Захар.— Пирог не хуже наших обломовских, — заметил Захар, — с цыплятами и с свежими грибами.
III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956