Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

учӗ (тĕпĕ: ут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тахӑшин учӗ, канӑҫсӑррӑн тулхӑра-тулхӑра ыйха вӗҫтерет.

Отпугивала дремоту чья-то фыркающая беспокойная лошадь.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Аникей, асӑрха-ха ман лашана, — каласа хӑварчӗ вӑл учӗ патӗнче кускаласа ҫӳрекен Аникушкӑна.

— Аникей, пригляди за моим конем, — попросил он топтавшегося у лошадей Аникушку.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Йӗнерлӗ учӗ тулхӑрать.

В доспехах боевых идет, выводит коня.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫав вӑхӑтра асӑрхаса илет те Григорий — хӑйӗн вилнӗ хура учӗ ҫинчен сиксе анса, пӗр вырӑнта кӑлтӑрмач пек ҫаврӑнма тытӑннӑ Степана.

Григорий увидел, как Степан спрыгнул с убитого под ним вороного коня и закружился волчком.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Виҫҫӗмӗшне илет те учӗ ҫине утланать, вара — юртӑпа пынӑ ҫӗртенех — виҫҫӗмӗшне лектерет.

Взял третье, вскочил на коня и с ходу, с рыси — в третью.

Ҫӗлӗк // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Пугачев учӗ ҫинчен анать.

Слез Пугачев с коня.

Ҫӗлӗк // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Листницкийӗн учӗ тӑрӑнса анса вилчӗ, хӑй вӑл икӗ ҫӗртен аманчӗ: пуҫран тата ураран.

Под Листницким убили коня, сам он получил две раны: в голову и ногу.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Учӗ аван, пичче учӗ вӑл, Петрон.

— Конь добрый, братов конь, Петра.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий хыҫӗнчен, пӑрӑнса ларнӑ пуҫне чалӑштарса, тур учӗ кӗҫенсе юлчӗ.

Вслед Григорию, кося вывернутым глазом, заржал Гнедой.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тепӗр ҫырӑвӗнче Петро хӑй патне «тӑван Дон хӗрринчи садсенче ӳснӗ» типӗтнӗ чие ҫырли ярса пама тата тӑтӑшрах ҫырса тӑма ыйтнӑ; ҫав ҫырурах вӑл Григорие вӑрҫса ҫырнӑ: казаксем каланӑ тӑрӑх, Гриша утне япӑх пӑхать, имӗш, ӑна, Петрона, ку япала питӗ пӑшӑрхантарать, мӗншӗн тесен Гришка аллинчи учӗ унӑн, Петрон, ятран илнӗ учӗ; кун пирки Петро ашшӗне Григорий патне хӑй ячӗпе ҫыру ҫырса яма ыйтнӑ.

В следующем письме просил Петро прислать ему сушеной вишни «с родимых донских своих садов» и просил не забывать, писать чаще; там же ругал он Григория за то, что, по словам казаков, плохо Гришка присматривает за конем, — а ему, Петру, обидно, так как конь Гнедой — его, Петра, собственный и кровный; просил отца написать от себя Григорию.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Мелехов, кай, йӗнерне сӳсе кил ун учӗ ҫинчен, — хушрӗ урядник, пӳрнисене пӗҫертме пуҫланӑ чикарккине хӗрхенсе сурса сӳнтерсе.

— Мелехов, поди его коня расседлай, — приказал урядник и с сожалением плюнул на остаток цигарки, уже припекавшей пальцы.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кепки унӑн вилнӗ учӗ патне выртса юлнӑ та, халӗ вӑл унта кайса утиялне, кепкине тата записной кӗнекине илсе килме ирӗк пама ыйтать, — записной кӗнеки ӑшӗнче хӑйӗн хурӑнташӗсен сӑнӳкерчӗкӗсем пур-ҫке-ха унӑн.

Кепи его осталось возле убитой лошади, он просил позволения сходить взять одеяло, кепи и записную книжку, в ней ведь фотография его родных.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл нихҫан та коновод пулман, хӑйӗн утне ачаш тыткаланӑ, ӑна питӗ тӑрӑшса пӑхса усранӑ, анчах Григорий яланах ҫакна асӑрхать: вӑл, хӑйӗн яланхи йӑлипе пилӗкӗ ҫумне чӑмӑртаса тытнӑ аллисене хускатмасӑр, учӗ патне пыма пуҫласанах, учӗн ҫурӑмӗ хумханса чӗтренсе илет: ут сехреленме тытӑнать.

Он никогда не был коноводом, со своим конем обращался ласково, холил его заботой, но всегда замечал Григорий: как только хозяин подходил к коню, по привычке не шевеля прижатыми к бедрам руками, — по спине коня волною шла дрожь: конь беспокоился.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий учӗ ҫинчен анчӗ те, сӑмсине пӳрнипе пӑчӑртаса (вилнӗ салтакран виле шӑрши перет), унӑн кӗсйисене ухтарчӗ.

Григорий слез и, зажимая нос (от мертвого разило густо-сладким трупным запахом), обыскал его.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Яланах ҫӗтӗлекен хаяр ҫын пулас ку», — тесе шухӑшларӗ Григорий, пиччӗшӗ еннелле йӑл кулса тата есаулӑн вырнаҫуллӑ ҫирӗп кӗлеткипе ун айӗнчи курпун сӑмсаллӑ учӗ ҫине куҫ хӗррипе пӑхса илсе; вӑл утланнӑ ут калмык учӗсен ӑрӑвӗнчен пулас.

«Хрипатый, должно, и злой», — подумал Григорий, улыбаясь брату и оглядывая мельком крепко подогнанную фигуру есаула, горбоносого коня под ним, калмыцкой, видно, породы.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫӳллӗ кӗлеткеллӗ нимӗҫ учӗ ӑмрипе унӑн утне аякран пырса ҫапӑнчӗ, ӑна кӗҫех ура ҫинчен йӑвантарса яратчӗ.

Рослый немецкий конь грудью ударился о бок его коня, чуть не сшиб с ног.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Астахов учӗ ҫине пуринчен малтан сиксе ларчӗ.

Астахов первым вскочил на коня.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ӳкнӗ чух Иванков нимӗҫсенчен пӗри епле учӗ ҫинчен персе аннине курчӗ: малтан юлхавлӑн аякалла чалӑшса кайрӗ вӑл, унтан сасартӑк, аллисене саркаласа, ҫӗре ӳкрӗ.

Падая, он видел, как один из немцев валился с лошади: вначале лениво клонился набок и вдруг, кинув руками, упал.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Иванков учӗ кайри ури ҫине тӑчӗ, хуҫине ҫӗре туртса ӳкерчӗ.

Лошадь Иванкова стала в дыбки, повалила хозяина.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тихи, аяккипе вахмистрӑн виҫ вершук ҫӳллӗш учӗ еннелле ҫаврӑнса, пӗрре чарӑнса тӑрать, тепре, хӳрине пӑрса хурса, татах малалла тапса сикет.

Жеребенок то останавливался, прислоняясь грязным от присохшей коры помета боком к вахмистерскому трехвершковому коню, то снова улепетывал, настобурчив хвост.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней