Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

улшӑннӑ (тĕпĕ: улшӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсем ӗҫ кунӗпе ҫултан ҫул нимӗн те илеймен пулсан, кунта ӗнтӗ хуҫалӑх арканнӑ ҫеҫ мар, ҫав вӑхӑтрах ҫынсен чунӗсем улшӑннӑ…»

Водь если из года в год, несмотря на все посулы, они ничего не получали на трудодень, то разрушалось не одно хозяйство, а одновременно происходило что-то с душами людей…»

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Куҫ хӗррипе аяккалла пӑхса илсе, лӑпах ҫакӑнта курчӗ те Иван Алексеевич ҫичӗ ҫулсенчи арҫын ача амӑшӗн аркинчен ҫакӑнса йӑлӑннине; вӑл, хӑраса улшӑннӑ питҫӑмартисем тӑрӑх ҫумӑр шывӗ пек куҫҫуль юхтарса, ҫӑри-ҫари ҫухӑрса, чуна кӑларса илес пек вичкӗннӗн кӑшкӑрса ячӗ:

И вот тут-то Иван Алексеевич, глянув искоса в сторону, увидел, как мальчишка лет семи вцепился в подол матери и со слезами, градом сыпанувшими по исказившимся щекам, с визгом, истошно закричал:

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий улшӑннӑ сасӑпа хыттӑн: «Со-о-отньӑсе-ем!..» тесе ӗлкӗрчӗ ҫеҫ — ҫав самантрах пиншер лаша ури, вӑрт кӑна каялла ҫаврӑннӑ чух юр хыттине тӗпретсе-ватса, хӗрлисем хыҫӗнчен тапса сикрӗ.

Григорий только что успел крикнуть сорвавшимся голосом: «Со-о-от-ни!..» — как тысячи конских ног, взрыхляя на крутом повороте снег, повернулись и пошли вдогон.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Наталья, алӑка кӑшт уҫса, улшӑннӑ сасӑпа Григорие чӗнсе илчӗ.

Приоткрывая дверь, Наталья сорванным голосом позвала Григория.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӑлмачӑ Бонд капитан сӑмахӗсене вырӑсла куҫарса парать те, Краснов, пӑлханнипе шурса кайнӑ пичӗпе хӑнасем еннелле ҫавӑрӑнса, улшӑннӑ сасӑпа кӑшкӑрса калать:

Переводчик перевел, и Краснов, поворачиваясь побледневшим от волнения лицом к гостям, крикнул сорвавшимся голосом:

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑй курнине хӑй те ӗненмесӗр, Мишка хутор ҫыннин палланӑ, анчах ытла та улшӑннӑ пичӗ ҫине тепӗр хут сӑнасарах пӑхрӗ те, сиктӗрмелле урапа чӑн-чӑн чӗрӗ Степанах силлентерсе пынине тӗппипех ӗненсе ҫитсен, хытӑ пӑлханнипе тарласа кайса, ӳсӗрсе илнӗ:

Не веря себе Мишка еще раз оглядел знакомое, странно изменившееся лицо хуторянина, окончательно убедился, что рессоры качают подлинно живого Степана, и, запотев от волнения, кашлянул:

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӗлӗк пӗр-пӗр Куркульчиха варӗ хӑйӗн ҫӑра курӑкӗпе те хӑях пуснӑ ҫӑлкуҫӗпе анчах мухтав илнӗ пулсан, халӗ ҫав Куркульчиха паллама ҫук улшӑннӑ.

Если раньше какая-нибудь степная балка Куркульчиха была обычной сенокосной балкой и славилась лишь густотой трав да заросшим осокой родником, то теперь эту Куркульчиху нельзя было узнать.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей полустанокра тӗл пулнӑ чухнехи пек мар, улшӑннӑ, ҫитӗннӗ — ҫакна Ирина халӗ тин асӑрхарӗ: сӑнӗ-пичӗ ача чухнехи пек мар ӗнтӗ, ӳтне тӗксӗм сӑн ҫапнӑ, куҫӗсем патнех икӗ ҫинҫе йӗр йӑпшӑнса пынӑ.

И только сейчас Ирина рассмотрела, как же заметно Сергей изменился с тех пор, как встретила она его на полустанке: черты лица сделались строже, кожа матово-темная, и две тончайшие морщинки уже подкрадывались к глазам.

XXXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Рубцов-Емницкире мӗн улшӑннӑ, мӗн катӑлнӑ, мӗн хушӑннӑ унра — кӑна та калама ҫӑмӑлах пулман.

И так же нелегко было, увидев Рубцова-Емницкого, сказать: в чем же он изменился, что в нем прибавилось и чего недоставало?

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Халлӗхе чӳречесем хӗвелпе ҫунса тӑрайман-ха, турбина та кӗрлеме пуҫлайман, ҫийӗ цинкпа йӑлтӑртатман, шыв та сикме пуҫламан, йӗри-тавра ӗҫлекенсене ҫӳреме ҫапса тухнӑ хӑмасем витӗр шурӑ стропиллӑ тӑваткал ҫурт ҫеҫ курӑнса тӑнӑ, — ҫавах пӗтӗм тавралӑх улшӑннӑ: Кубань ҫыранӗ те сӗвекрех, тусем те лутрарах та кӑмӑллӑрах пек, шыв та хавасрах юхать пек, Усть-Невински хӑй те, ҫӗнӗ тум тӑхӑнса, ҫамрӑкланнӑ пек.

И хотя еще не горели на солнце окна и не шумела турбина, хотя еще не блестел цинк на крыше, не плескалась вода и сквозь строительный лес лишь угадывались контуры квадратного здания с белыми стропилами, — а все вокруг казалось уже изменившимся: и берега Кубани словно сделались отлогими, и горы стали как будто ниже, и бег реки стремительнее, и даже Усть-Невинская точно надела обнову и помолодела.

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Иртнӗ виҫӗ ҫул хушшинче вӑл палламалла мар улшӑннӑ.

Изменился он за эти годы неузнаваемо.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ачаран пӗлекен ӑшӑх вырӑн палламалла мар улшӑннӑ — пӗтӗмпех пӗренесемпе тулса ларнӑ, урлӑшӗ те, тӑршшӗ те сарӑлса кайнӑ, шыв ҫӗкленсе, кӳлӗ пулса тӑнӑ.

Знакомый перекат, лежавший наискось, нельзя было узнать — весь он был запружен бревнами, запань разрослась и в длину и в ширину, уровень воды поднялся — образовалось небольшое озеро.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Куҫӗ айӗнчи пӗрӗнчӗксем те шултраланнӑ, чамӑр сӑмси тӗксӗм сӑнпа витӗннӗ, — ҫӳлти тути ҫинчи турпалли те улшӑннӑ.

Увеличились мешочки под глазами, шишкастый нос тоже как-то округлился и потемнел, — даже родинка на верхней губе и та чем-то изменилась.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сасартӑк чӗри ҫӑмӑлланса кайрӗ, тавралӑх та улшӑннӑ пек туйӑнчӗ, пахча та тӗрлӗ сасӑпа кӑмӑллӑн пӑшӑлтатма пуҫларӗ, тӗтрепе витӗннӗ тусем те илемленчӗҫ…

Тоска сразу отлегла от сердца, и все вокруг точно преобразилось: и сад шептался приветливо, и горы, окутанные туманом, сделались красивыми…

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Нумайранпа курмасӑр пурӑннӑ хушӑра унӑн пичӗ тӗлӗнмелле улшӑннӑ, хӗвелпе пиҫсе хӑмӑрланса кайнӑ, шурӑ тулӑ тӗслӗ мӑйӑхӗсене хачӑпа касса кӗскетнӗ, кӗмӗл евӗр куҫхаршийӗсене хӗвел ӗнтсе янӑ.

Странно измененное давностью последнего свидания, загорелое, с подрезанными усами пшеничного цвета и обожженными солнцем серебристыми бровями.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья, чавсаланса ҫӗкленсе, упӑшкин ыйхӑпала улшӑннӑ илемлӗ пичӗ ҫине нумайччен пӑхса тӑчӗ.

Аксинья, приподнявшись на локте, подолгу глядела на красивое, измененное сном лицо мужа.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Днепр пӑлханмасть; вӑл, старик пек, вӑрҫать, ӳпкелешет; уншӑн пурте кӑмӑллӑ мар; ун таврашӗнче йӑлтах улшӑннӑ; хуллен ҫеҫ хирӗҫет вӑл ҫыранти ту-вӑрмансемпе, улӑхсемпе, вӗсем хӑйне кӳрентерни ҫинчен каласа пама Хура тинӗселле юхать.

Днепр не бунтует; он, как старик, ворчит и ропщет; ему все не мило; все переменилось около него; тихо враждует он с прибережными горами, лесами, лугами и несет на них жалобу в Черное море.

IV // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Вӑл кирлӗ-кирлӗ мар ҫинчен калаҫнӑ чух, Лена яланах хавхалануллӑ та хавас пулнӑ, анчах Юргин тӗплӗн калаҫма пуҫлас умӗн чарӑнса сассине ҫеҫ улӑштартӑр, Лена самантрах улшӑннӑ та тухса кайма васканӑ.

Лена всегда была оживленна и весела, когда он говорил о пустяках, но стоило ему замолчать перед тем, как сменить тон и заговорить серьезно, она мгновенно становилась сдержанной и торопилась уйти.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

… Ҫапӑҫу хыҫҫӑнхи талӑк хушшинче, Андрей сӑнанӑ тӑрӑх, Юргин палламалла мар улшӑннӑ.

…За сутки после боя, по наблюдениям Андрея, Юргин изменился до неузнаваемости.

XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫеҫенхирӗн ҫак улшӑннӑ тӗп хули ҫине пӑхса унӑн ху пӗлекен ҫурт-йӗрӗсем юр айӗнче ларнине куратӑн та, тӗлӗнсех каятӑн: эсӗ-и ку, пирӗн Кавказри Ставрополь!

Смотришь на эту преображенную степную столицу, видишь под снегом ее знакомые очертания и диву даешься: да ты ли это, наш Ставрополь-Кавказский?!

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней