Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӳсеймесӗр (тĕпĕ: тӳс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗн эсӗ, эрех пички, чӗлхӳне ҫӑтрӑн-им? — кӑшкӑрса ячӗ Ворожнев тӳсеймесӗр.

— Ты что, пьянь беспробудная, язык проглотил? — не выдержав, крикнул Ворожнев.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ никама та вӗлермен, никама та ҫаратман, хӑрамалли ҫук манӑн, — мӑшкӑлланине тӳсеймесӗр, сассине хӑпартрӗ Корней.

— Я никого не убил и не ограбил, чтобы мне хорониться! — не выдержав издевки, возвысил голос Корней.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Манӑн вак укҫа пур, — терӗ Ксени, йывӑр шӑплӑха тӳсеймесӗр хӗрелсе кайса, вӑл хӑйӗн сумкине уҫрӗ.

— У меня есть разменянные деньги, — не выдержав гнетущей тишины, краснея, проговорила Ксения и раскрыла свою сумочку.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Килтен хӗрарӑмсем вилнӗ Петрошӑн хӳхле-хӳхле ӳленине, Дарья ухмаха ернӗ пек ытла та хыттӑн ҫухӑрса макӑрнине тӳсеймесӗр тухса шӑвӑнчӗ.

Выгнали его из дому бабьи причитания по мертвому Петру, дурной плач в голос Дарьи.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах вӑл хӑйӗн сӑмахӗнче большевиксем хӑйсем йышӑнса илнӗ станицӑсенче тӑвакан «тискер ӗҫсене» ытла та хӑрушӑ сӑрсемпе сӑнласа кӑтартма пуҫласан, хыҫалти ретсенчен, кӑн-кӑвак табак тӗтӗмӗ хыҫӗнчен, тахӑшӗ тарӑхса кайнипе тӳсеймесӗр хыттӑн кӑшкӑрса ярать:

Но когда он в речи стал живописно изображать «зверства большевиков», творимые в занимаемых ими станицах, из задних рядов, из табачной сини кто-то крикнул в сердцах:

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Иван Алексеевич, Мишка Кошевойӑн шӑтарас пек тинкерекен куҫӗсене тӳсеймесӗр, йывӑррӑн тӗрмекленсе хуравларӗ.

Иван Алексеевич занудился под пристальным взглядом задавшего вопрос Мишки Кошевого, ответил натужно:

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унтан вӑл казаксен речӗсем хушшинчен шуса тухрӗ те, ыратнине тӳсеймесӗр ури ҫине тӑрса, пуля анкӑ-минкӗлентерсе янӑ пуҫне чӑтӑмсӑррӑн ывӑтса илчӗ.

Выполз из цепи казаков, сгоряча вскочил, резко мотнул головой, контуженной пулей.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑхӑт йывӑр аллине хунӑ ун ҫине, ҫавӑнпа та ҫав йывӑрӑша тӳсеймесӗр ҫурт тӑрри ишӗлнӗ, стенисем кукӑрӑлнӑ, кантӑк хупписем тирпейсӗррӗн ҫакӑнса тӑраҫҫӗ, чӳречисем, шалкӑм ҫапса ҫурҫансӑр пулнӑ ҫын пек, чалӑша-чалӑша пӗтнӗ.

Время наложило на него свою лапу, и под тяжестью ее ввалилась крыша, покривились стены, расхлябанно обвисли ставни, паралично перекосились окна.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Халӗ ӗнтӗ ҫакна йӑнӑш тӑвас килмен, Мускаври указлӑ хаҫатсем килессе вӑл тӳсеймесӗр кӗтнӗ.

Теперь он не хотел ошибиться и с нетерпением ждал появления московских газет с Указом.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тутаринов йӑл кулнӑ хушӑрах ҫиллес пӑхнине тӳсеймесӗр, Артамашов тепӗр еннелле пӑрӑнчӗ.

Не выдержав сердитого взгляда Тутаринова, пока тот улыбался, Артамашов отвернулся.

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ҫапах та, ман ыйту пирки мӗнле? — терӗ Сергей тӳсеймесӗр.

— А как же все-таки насчет моей просьбы?

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ай! — кӑшкӑрса янӑ ача тӳсеймесӗр.

— Ай! — не сдержался мальчик.

Малтанхи паллашу // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Вӑл тахҫантанпах ӗнтӗ Сталин хӑйӗн койки патне пырасса кӗтет, ҫак телейлӗ минута тӳсеймесӗр кӗтнипе тарласа кайнӑ.

Он давно ждал, когда Сталин подойдет к его койке, с нетерпением ждал этой счастливой минуты и оттого вспотел.

XXIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ой, Никифор пичче! — хӗрарӑм тӳсеймесӗр кулса ячӗ.

— Ой, дядя Никифор! — Женщина не удержалась и рассмеялась.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Юрланӑ чухне унӑн ҫунаттисем темле тӗлӗнмелле ҫӗклене-ҫӗклене илнине курсан, Сергей, тӳсеймесӗр, ун ҫине пӑхса тӑчӗ те ҫапла каларӗ:

А ее крылышки при этом так вздрагивали, что Сергей невольно залюбовался ею и сказал:

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫиленнӗскер тата кунӗпе ҫӳренипе тарӑхнӑскер, вӑл хӑй ӑшӗнче питех те килӗшӳсӗр картинӑна курчӗ: утӑ ҫулакансем, авӑ, Татьянӑна хупӑрласа илнӗ, Татьяна тӑрать, сӑмах калать, Хворостянкина тем-тем каласа ылханать, питӗ кӳрентермелле сӑмахсемпе вӑрҫать — Хворостянкин ҫакӑн ҫинчен шутласа пынипе, тӳсеймесӗр, мӑшӑлтатса илчӗ те кучера хулпуҫҫинчен ярса тытрӗ:

Злой и встревоженный, он рисовал в своем воображении неприятную картину: вот косари окружили Татьяну, а она стоит и произносит речь, клянет на чем свет стоит Хворостянкина, ругает такими обидными словами, что он, думая об этом, засопел и схватил рукой кучера за плечо:

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Татьяна ывӑлне ҫӗкленӗ те унӑн ҫиллес пит-куҫӗнче сасартӑк пирвайхи хут ҫывӑх паллӑсене асӑрхаса илнӗ: шӑпах халӗ, ҫак ир, Мишутка ашшӗ пек сӑнлӑ пулнипе Татьяна тӳсеймесӗр кулса янӑ:

Татьяна приподняла его и вдруг впервые увидела в рассерженном, надутом лице сына знакомые черты: именно сейчас, в это утро, Мишутка был так похож на отца, что Татьяна даже рассмеялась:

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Озеров тӳсеймесӗр часрах хӑй куҫӗсене аяккалла илчӗ…

Озеров поспешил отвести от них свой взгляд…

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ну, сӑмахлама юратать ку! — терӗ Умрихин, тӳсеймесӗр.

— Ну, говорун! — не утерпел Умрихин.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Пулӑш! — тӳсеймесӗр чӗнчӗ Лозневой.

— Помоги! — не вытерпел Лозневой.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней