Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӗтӗмпе (тĕпĕ: тӗтӗм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ульяна Михайловнӑпа Марийка, йӑсӑрланакан йӳҫек тӗтӗмпе чыхӑнса, пахчара: пире вут тӗртме ӗлкӗрӗҫ-ши, ӗлкӗреймӗҫ-ши? — тесе шухӑшласа тӑнӑ.

И Ульяна Михайловна с Марийкой, стоя на огороде, задыхаясь в чаду и прогорклом дыму пожарищ, гадали: успеют их подпалить или нет?

145 полк ялавӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 145–155 с.

Вӑрмансем тӑрӑх аташса ҫӳренӗ кунсенче ҫӗтӗлсе те ҫунса шӑтнӑ шинельсемпе, пилоткӑсемпе, вут хӗрринче тӗтӗмпе тӗтӗрнӗ питлӗ ҫынсем ура ҫинче те аран-аран тӑнӑ, вӗсен путса кӗнӗ куҫӗсем сив чир тытнӑ чухнехи пек йӑлтӑртатнӑ.

В шинелях и пилотках, разорванных и прожжённых в дни лесных скитаний, с заросшими, закопчёнными у костров лицами, на которых из потемневших впадин лихорадочно сверкали глубоко запавшие глаза, они еле стояли на ногах.

Эпос хывӑнни // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 75–96 с.

Хӗрача тӑнӑ вырӑнта тӗтӗмпе йӑсӑрланакан тарӑн шӑтӑк кӑна тӑрса юлнӑ.

На месте, где стояла девушка, осталась только глубокая дымящаяся воронка.

Унӑн ҫемйи // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 55–65 с.

Казаков куҫӗ умне тӗтӗмпе тулса ларнӑ баррикадӑллӑ урамсем, пӳлӗнсе сывлакан, юнпа пӗвеннӗ пӑлхавҫӑ-тӑвансем, патрон тултарнӑ лӑпӑсем йӑтнӑ хӗрарӑмсемпе ачасем тухса тӑраҫҫӗ…

Казакову рисовались улицы в задымленных баррикадах, задыхающиеся, залитые кровью братья-повстанцы, женщины и дети с кошолками патронов…

XXVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

«Ав вӑл мӗнле бригада иккен. Апла пулсан, паттӑр бригада!» — шухӑшлать Хома, хӑйӗн тӗтӗмпе хуралса пӗтнӗ юлташӗсене хисеплеме тытӑнса.

«Так вот какая это бригада. Тоже, выходит, богатырская!» — думал Хома, постепенно проникаясь уважением к своим прокопченным собеседникам.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Мӗн чухлӗ ҫынсен ӗмӗчӗсемпе шухӑшӗсем ҫак сарайра тӗтӗмпе пӑчӑхса, ҫунакан ҫивитти айне пулса пӗтнӗ пулӗччӗҫ!..

Сколько людских надежд и мечтаний задохнулось бы дымом в этом сарае, погибло бы под пылающей крышей!..

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫӗре хаяррӑн хӑй айнелле чаваласа, сӗрӗмлӗ тӗтӗмпе сывласа, вӑл пӗр пӑрӑнмасӑр ҫывхарса пырать, акӑ ӗнтӗ вӑл дамба ҫинелле улӑхать.

Свирепо подгребая под себя землю, дыша угарным зноем, он неуклонно приближается, вот он уже взбирается на самую дамбу.

XIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тӗтӗмпе витӗнсе тӑракан дамба тӑватӑ пая касса вакланӑ пысӑк чӗрӗ кӗлетке евӗр йынӑшать.

Окутанная дымом насыпь стонала, словно огромное живое тело, которое четвертовали.

XII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тӗтӗмпе хуралнӑ котелоксенчен чей сыпа-сыпа, кунтисем лӑпкӑн калаҫса лараҫҫӗ, — калаҫӑвӗ вӗсен тахҫанах пуҫланнӑ пулас.

Прихлебывая чай прямо из закопченных котелков, присутствующие вели спокойную, видимо, давно начатую беседу.

XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тӗтӗмпе хуралнӑ чӳрече раминчен вӑрӑм сарӑрах ҫӳҫлӗ гитлеровец пуҫӗпе аялалла усӑнса тӑрать.

С закопченной оконной рамы свисает головой вниз длинноволосый блондинистый немец.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тӗтӗмпе тусан ӑшӗнче мина ванчӑкӗсем шӑхӑрса иртеҫҫӗ.

В туче дыма и пыли просвистели осколки.

XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Авӑнса пӑрнӑҫланнӑ, тӗтӗмпе хуралса пӗтнӗ стенасем хыҫӗнчен пирӗннисем — пирӗн тӑван сӑрӑ шинельсем! — капланса тухрӗҫ те тӳрех ҫурт патнелле ыткӑнчӗҫ.

А из-за покоробившихся, задымленных стен хлынули наши — наши братские серые шинели! — кинулись прямо к дому.

XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫав самантра тӗтӗмпе хуралнӑ стена хыҫӗнчен пирӗн танк, пулеметсенчен персе, пысӑк хӑвӑртлӑхпа вӗҫтерсе тухрӗ.

В это мгновенье из-за той же задымленной стены вылетел на полной скорости наш танк, ведя пулеметный огонь.

XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хӑшпӗрисене ҫурӑлакан минӑсем хушшипе тухса кайма май килет, теприсем тӗтӗм капламӗсем ӑшӗнче ҫухалаҫҫӗ те, тӗтӗмпе тата пылчӑк сирпӗнчӗкӗсемпе пӗрле тумтир татӑк-кӗсӗкӗсем ҫӳлелле вӗҫеҫҫӗ.

Некоторым удавалось прорваться между взрывами мин, иные исчезали в клубах дыма, и клочья одежды летели вверх вместе с дымом и брызгами грязи.

XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Витесенче кӑкарса хунӑ выльӑхсем мӗкӗреҫҫӗ, вӗсем тӗтӗмпе пӑчӑхаҫҫӗ тата чӗрӗллех ҫунаҫҫӗ.

В сараях ревел привязанный скот, задыхаясь в дыму и сгорая живьем.

XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Унта, чулсем тата тӗтӗмпе ҫулӑм хушшинче, хӑрушӑ ҫуйхашу пуҫланчӗ те, гитлеровецсем атака пуҫларӗҫ.

Там, среди камней, дыма и пламени, поднялся страшный гвалт, и немцы поднялись в атаку.

XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Яриех уҫса пӑрахнӑ, тӗтӗмпе хуралнӑ алӑка хирӗҫ тимӗрҫӗсем ретленсе тӑчӗҫ.

Напротив широко открытых задымленных дверей выстроились в ряд кузнецы.

XV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пурҫӑн евӗр ҫутӑ куҫхаршийӗсем тӗтӗмпе хуралнӑ пичӗ ҫинче, кунта хӗвелтухӑҫри ҫеҫенхирсенчен тӑвӑллӑ хаяр ҫилсемпе вӗҫерсе илсе килнӗ икӗ кӑлкан ҫивӗт пек курӑнса тӑраҫҫӗ.

И шелковистые белесые брови лежали на лице, как два ковыльных стебля, занесенных сюда буйными ветрами из восточных степей.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хаецкий куҫӗсем ҫывӑрман пирки хӗрелсе кайнӑ, хӑй пӗтӗмпех тӗтӗмпе хуралса ларнӑ, халӗ вӑл минӑсем ӑшне зарядсене ытларах тултарса чикет.

Хаецкий, с красными от бессоницы глазами, сидит весь в копоти, вставляя в мины дополнительные заряды.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тӗксӗм те тӗтӗмпе хуралнӑ уйрӑлми тӑвансем — Блаженкӑсем иртеҫҫӗ.

Проходят неразлучные братья Блаженко, темные и задымленные.

IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней