Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӗнчен (тĕпĕ: тӗнче) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Сӑмса» тата «Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем» повеҫсенче эпир «Ревизорти» чиновникле-бюрократиллӗ тӗнчен хӑш-пӗр енӗсене куратпӑр, Ковалев майорпа Пирогов поручик сӑнарӗнче Чичиковӑн хӑш-пӗр енӗсене сиссе илетпӗр.

Помоги переводом

Н. В. Гоголь ҫырнӑ «Петербург повеҫӗсем» // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 147–158 с.

Кампа та пулин пӗр пек шухӑшлани, пӗр пек туйӑмпа пурӑнни тата япала ҫине пӗр пек пӑхни ҫут тӗнчен чи паллӑ ырлӑхӗсенчен пӗри пулӗ, тетӗп эпӗ.

Мне кажется, что разделять мысли, чувства и впечатления с другим есть одно из первых благ на свете.

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

Тӗнчен хӗрри ҫук, ачам, — ман ҫине темле асӑрханса та куларах пӑхать вӑл.

— Сынок, у земли нет края, — она смотрит на меня насторожённо и немного с улыбкой.

Тӗнче хӗрри шырама тухса кайни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 119–126 с.

Тӗнчен хӗрри ҫук тетӗп-ҫке, ачам.

— Говорю же, сынок, нет у земли ни конца, ни края.

Ҫукнӑҫ // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 51–56 с.

Святой Дмитрий Сослуцкий, сыхла мана, туррӑн чурине, тата манӑн юлташӑмсене тӗнчен мӗнпур тӑватӑ кӗтессине ҫитсен те; хаяр этемсем ан перейччӗр, сӑнӑпа та ан чикейччӗр, вердышпа та ан касайччӑр, пуртӑ тӑршшипе те ан ҫапайччӑр, пуртӑпа та ан касайччӑр, хӗҫпе те ан витерейччӗр, ҫӗҫӗпе те ан касайччӑр, ан чикейччӗр; ни ват ҫын, ни яш ҫын, ни ҫырӑ ҫын, ни хура ҫын; ни еретик, ни тухатмӑш тата нимӗнле ӑрӑмҫӑ та ӑн тивейтӗр.

Святой Дмитрий Солунский, ущити меня, раба Божьего, и товарищей моих на все четыре стороны: лихим людям ни стрелять, ни рогаткою колоть и ни бердышом сечи, ни колоти, ни обухом прибити, ни топором рубити, ни саблями сечи, ни колоти, ни ножом не колоти и не резати, ни старому и ни малому, и ни смуглому и ни черному; ни еретику, ни колдуну и ни всякому чародею.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫавна курма тесе, мӗнпур пансемпе гетмансем пухӑна пуҫларӗҫ; сасартӑк тӗнчен пур енӗ те курӑнса кайрӗ.

Все паны и гетьманы собирались дивиться сему чуду: вдруг стало видимо далеко во все концы света.

XIV // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Вӗсен тӗлӗнче ҫӳлте, инҫетри тӳпере шултра та ҫап-ҫутӑ ҫӑлтӑрсем ялтӑртатаҫҫӗ, вӗсем шурф ҫине тӗнчен урӑх хӗрринчен пӑхнӑн туйӑнаҫҫӗ.

Прямо над ними, на недосягаемо высоком небе, словно заглядывая в шурф с другого края мироздания, поблескивали крупные, отчетливые звезды.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Хам ҫуралса ӳснӗ тӗнчен шухӑш-кӑмӑлӗсемпе йӑли-мехелӗсенчен эпӗ хӑтӑлсах ҫитменччӗ-ха ун чухне.

Понятия и предрассудки того мира, из которого я вышел, еще были свежи во мне.

XXXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Пуринчен те ытларах Оленина ҫакӑ тарӑхтарчӗ: вӑл ҫав кивӗ тӗнчерен килнӗ ҫак ҫынна хӑй ҫумӗнчен тӗртсе яма хал ҫитереймерӗ, ҫав кивӗ тӗнчен ӑна хӑй аллинчен вӗҫертмелле мар тивӗҫ, никам аркатайми ирӗк пур, тейӗн ҫав.

Досаднее же всего ему было то, что он не мог, решительно не был в силах резко оттолкнуть от себя этого человека из того мира, как будто этот старый, бывший его мир имел на него неотразимые права.

XXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Юрату, харпӑрлӑхӑн тӗттӗм ҫӑрӑлчӑкӗнчен ирӗке тухса, пач та вӑрттӑн, улах кӗтесри, енчен еннелле пӑхкалашса, йӗрӗнсе тӑвакан мӑшкӑллӑ ҫылӑх мар, тӗнчен ҫап-ҫутӑ тӗнӗ пулса тӑрӗ.

Любовь, освобожденная от темных пут собственности, станет светлой религией мира, а не тайным позорным грехом в темном углу, с оглядкой, с отвращением.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хӑй ҫине пурте тӗлӗнсе-хӗпӗртесе пӑхнӑн шутласа та пӗтӗм тӗнчен питӗ чаплӑ центрӗ пулса тӑнӑн туйса: «Курсамӑр, курсамӑр, — ку вӑл Ромашов килет», — тет вӑл хӑйне хӑй темле савӑнӑҫлӑ та хаваслӑ тӗлӗкре.

И, сознавая себя предметом общего восхищения, прекрасным центром всего мира, он говорит сам себе в каком-то радужном, восторженном сне: «Посмотрите, посмотрите, — это идет Ромашов».

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫака, тен, мӗнле те пулин пӗтӗмӗшле йӑнӑш, мӗнпур тӗнчен пӗр-пӗр аташӑвӗ, ӑсран кайни?

Может быть, все это какая-то общая ошибка, какое-то всемирное заблуждение, помешательство?

XI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Чунӑм тинех акӑ, вӑраннӑ ӑмӑрт кайӑк ҫунат авӑсса вӗҫнӗ пек, тӗнчен вӗҫӗ-хӗррисӗр уҫлӑхнелле ирӗккӗн те канӑҫлӑн вӗҫсе хӑпарчӗ…

Но теперь она, как пробудившийся орел, расправляет крылья и, как он, вольно и свободно парит в бесконечных просторах…

XXII. Философипе ҫерҫи мӑшӑрӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Клеопатрӑпа мӗн тумалла-ха, вӗлермешкӗн шел пек, Соколов ӑна ирӗке яма шут тытрӗ, ҫав ӗҫе тума вӑл Нечо Павлова сӗнчӗ, ан тив, вӑл ӑна пӗр-пӗр каҫхине ту еннелле ҫавӑтса кайтӑр та тӗнчен тӑватӑ енне ӑсатса ятӑр.

Не зная, что делать с Клеопатрой, Соколов решил отпустить ее на волю, — убить ее все-таки было жалко, — и он попросил Нечо Павлова вывести медведицу как-нибудь вечером в горы и там оставить ее.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗнчен тӗрлӗ хӑвачӗсем кӗрешнинче, тӗнчен тӗрлӗ енӗ пӗрне-пӗри сас панинче, ҫав евӗрлӗ тамӑк пӑтрашӑвӗнче ытармалла мар илем те пур.

Дивное очарование таилось в этой борьбе стихий, в этой перекличке стран света, в этой адской иллюминации бездн.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Никита Тӗнчен ҫемйине федераци каналӗпе, НТВпа, кӑтартнӑ.

Семья Никиты Тӗнче была показана на федеральном канале НТВ.

Тӗнчесене НТВ телеканалпа кӑтартнӑ // Софья Савнеш. https://chuvash.org/news/23545.html

Сан шутпа, ҫын тӗнчен чӑн-чӑн чапӗ… чӗрчунсен патши иккенни ҫине сурсан та пырать…

Значит, тебе плевать на то, что человек есть венец мироздания… царь животных?

Йытӑпа ҫын калаҫни // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 126–129 стр.

Ҫак ҫулталӑк хушшинче тӗнчен тӗрлӗ кӗтессисенче нумай улшӑнусем пулса иртрӗҫ: пӗр ҫӗрте халӑх пӑлханчӗ, тепӗр ҫӗрте лӑпланчӗ; пӗр ҫӗрте тӗнчипе паллӑ чаплӑ ҫын ӗмӗрӗ сӳнсе ларчӗ, тепӗр ҫӗрте урӑххи чапа тухрӗ; пӗр ҫӗрте этем ҫутҫанталӑкри вӑрттӑн вӑйсене парӑнтарчӗ, тепӗр ҫӗрте кил-ҫуртсемпе ӑрусем арканса тӗп пулчӗҫ.

Много перемен принес этот год в разных местах мира: там взволновал край, а там успокоил; там закатилось какое-нибудь светило мира, там засияло другое; там мир усвоил себе новую тайну бытия, а там рушились в прах жилища и поколения.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эпир, пыра-киле, ҫак кускӑчсем ҫине ларнӑ тӗнчен йӗрки-йӑлине вӗренме пуҫларӑмӑр.

Постепенно мы все вжились в этот путевой, двигающийся на колесах мир.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чӑвашсем ытларах шурӑ хӑю ҫыхнӑ — ҫӳлти тӗнчен тасалӑхӗ, чӗмлӗхӗ чунри тасалӑхпа шайлаштӑр тенӗ.

Помоги переводом

Ишек // Наг ТУРАН. Самант, 2013, 11№

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней