Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӗлӗкре (тĕпĕ: тӗлӗк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кайран Обломов тӗлӗкре урӑх вӑхӑта курчӗ: вӗҫӗ-хӗррисӗр хӗллехи каҫ, Илья няни ҫумне именчӗклӗн лӑпчӑнать, няня ӑна темле паллӑ мар ҫӗршыв ҫинчен пӑшӑлтатса калать; унта каҫ та, сивӗ те пулмасть, яланах тӗлӗнмелле япаласем пулса иртеҫҫӗ, пылпа сӗт ҫырмисем юхса выртаҫҫӗ, унта ҫулталӑк хушшинче никам та нимӗн те ӗҫлемест, Илья Ильич пек паттӑр каччӑсем кунӗ-кунӗпе выляса-кулса ҫӳреме ҫеҫ пӗлеҫҫӗ, ҫав тери чипер вӗсем, халапра каласа пама та, перопа ҫырса кӑтартма та май ҫук.

Потом Обломову приснилась другая пора: он в бесконечный зимний вечер робко жмется к няне, а она нашептывает ему о какой-то неведомой стороне, где нет ни ночей, ни холода, где все совершаются чудеса, где текут реки меду и молока, где никто ничего круглый год не делает, а день-деньской только и знают, что гуляют всё добрые молодцы, такие, как Илья Ильич, да красавицы, что ни в сказке сказать, ни пером описать.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Тахҫанах вилнӗ амӑшне курсан, ӑна чунтан юратнипе, Обломов тӗлӗкре те хӗпӗртесе ӳкрӗ; унӑн, ыйхӑллӑскерӗн, куҫ хӑрпӑкӗсем айӗнчен икӗ тумлам ӑшӑ куҫҫуль хуллен пӑчӑртанса тухрӗ.

Обломов, увидев давно умершую мать, и во сне затрепетал от радости, от жаркой любви к ней: у него, у сонного, медленно выплыли из-под ресниц и стали неподвижно две теплые слезы.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Обломов сасартӑк тӗлӗкре килсе лекнӗ ҫӗршыв ҫакнашкалскер пулчӗ ӗнтӗ.

Таков был уголок, куда вдруг перенесся во сне Обломов.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл хӑйӗн васкавсӑр, ӳркевлӗ шухӑшӗсене манчӗ те тӗлӗкре урӑх ӗмӗре, урӑх ҫынсем патне, урӑх вырӑна куҫрӗ; тепӗр сыпӑкра эпир те вулаканпа пӗрле ҫавӑнта ҫитсе курӑпӑр.

Сон остановил медленный и ленивый поток его мыслей и мгновенно перенес его в другую эпоху, к другим людям, в другое место, куда перенесемся за ним и мы с читателем в следующей главе.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Вӑл ирсӗре тӗлӗкре те курмастӑп эпӗ!

 — Да я и во сне-то не вижу ее, поганую!

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Даша инке эпир ун пӳлӗмне пырса кӗнӗ чух ҫывӑратчӗ-ха, ахӑрнех вӑл пире тӗлӗкре куртӑм пулас тесе шутларӗ пуль те, чавси ҫине таянса, ыйӑхланӑ куҫпа темӗнччен пирӗн ҫине пӑхса тӑчӗ.

Тётя Даша спала, когда мы ворвались в её комнату, и, вероятно, решила, что мы приснились ей, потому что, приподнявшись на локте, долго рассматривала нас с задумчивым видом.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах Петя вӗсем тӗлӗкре пулманнине лайӑх астӑвать.

Между тем Петя знал, что это не был сон.

XL. Офицер мундирӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем, тӗлӗкре курнӑ пуянлӑх пек, яланах унӑн куҫӗсем умӗнче тӑраҫҫӗ.

Они стояли все время перед его глазами видением приснившегося богатства.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Эпӗ тӗлӗкре йынӑшнине илтнӗ вӗт эсӗ, — ӑнлантарчӗ вӑл, — Докторсем те манпа мӗн тумаллине пӗлмеҫҫӗ, нимӗн те калаймаҫҫӗ вӗсем.

— Ведь я во сне стонал, когда ты услышал, — объяснил он, — И доктора не знают, что делать со мной, решительно не знают.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эп килессе пӗлнӗ вӑл, — ҫыру ҫӳрететтӗмӗр; мана Валя патӗнче тӗл пулнӑшӑн нимӗн тӗлӗнмелли те ҫук, анчах эпӗ ҫапла тӗл пуласса тӗлӗкре ҫеҫ курма пултарнӑ, эпир пӗрне-пӗри ыталарӑмӑр.

Он знал, что я должна приехать, — мы переписывались, и не было ничего неожиданного в том, что он нашёл меня у Вали, но как будто только во сне могла я увидеть эту встречу, так мы бросились в объятия друг друга.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑвӑртрах Саня патне чупса ҫитрӗм те вӑл мана кула-кула: — Тӗлӗкре тӗлленетӗн пуль эсӗ, — тет.

Я побежала к Сане, и он сказал мне, смеясь: — Это тебе приснилось.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Иккӗмӗш ҫыруне, леш, хама «Пира-Полейкин» тесе ҫырнӑ пӗчӗк ҫыруне шута илмесен, августӑн 7-мӗшӗнче илтӗм; ҫав куна эпӗ кайран темиҫе хутчен те тӗлӗкре куртӑм, тӗлӗкӗмре курнӑ асапсемшӗн хам ҫине хам ҫиленекен пултӑм, тӗлӗк курнӑшӑн ҫиленме пулать тейӗн ҫав.

Второе письмо, если не считать записочки, в которой он называл меня «Пира-Полейкин», я получила 7 августа — день, который потом долго снился мне и как-то участвовал в тех мучительных снах, за которые я даже сердилась на себя, как будто за сны можно сердиться.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ялан тӗлӗкре декабрь каҫне, Амеда тата уйӑх ҫутинче йӑлтӑртатса выртакан шурӑ уҫланкӑра вӗҫтерсе пыракан ҫӑмламас ҫелӗкле павлихинецсене куратӑп.

А мне все снились та декабрьская ночь, Амед и конники-павлихинцы, скачущие в косматых шапках на белой поляне, льдисто сверкающей под луной.

29 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эсӗ тӗлӗкре те вӗсем пек пулас ҫук, Жмырев.

Тебе и не снилось быть таким, Жмырев.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Паруняна тӗлӗкре старик Микул турра пуҫ ҫапма хушать.

Помоги переводом

Ишек // Наг ТУРАН. Самант, 2013, 11№

Тӗлӗкре Паруня каллех старике курать: лешӗ турӑша чиркӗве пама тепӗр хут хушать.

Помоги переводом

Ишек // Наг ТУРАН. Самант, 2013, 11№

Каҫпа хӗр тӗлӗкре пӗр старике курать: лешӗ каткари япалана чиркӗве кайса пама хушать.

Помоги переводом

Ишек // Наг ТУРАН. Самант, 2013, 11№

«Тӗлӗкре ҫӗр мамӑкне курни лайӑх» теҫҫӗ халӑхра.

Помоги переводом

Ҫутҫанталӑк пани аванрах // Кил-ҫурт, хушма хуҫалӑх. Кил-ҫурт, хушма хуҫалӑх, 2014.10.31

Ытла пӑшӑрханать пуль, ҫапла-и, тӗлӗкре паян вӑл кунта килнӗ пек куртӑм, ҫак пӳлӗмре ларать пек те, ӑна манран пытараҫҫӗ пек.

Очень волнуется, да, мне сегодня снилось, что он пришёл и сидит здесь, в этой комнате, его от меня скрывают.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пирӗн пӗтем калаҫу та пилӗк минутран ытла тӑсӑлмарӗ, анчах вӑл мана питӗ нумая пынӑ пек туйӑнчӗ, тӗлӗкре те хӑш чух ҫавӑн пек пулкалать-ҫке.

Весь этот разговор продолжался минут пять, но мне показалось, что он продолжался очень долго, как это бывает во сне.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней