Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑсрӗ (тĕпĕ: тӑс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тилӗ тирӗнчен ҫӗлетнӗ ҫӗлӗк хуҫи пӗчӗк тутрипе ҫамкине тата тути хӗррисене шӑлса типӗтрӗ те сӑмахне малалла тӑсрӗ:

Хозяин лисьего треуха вытер платочком лоб и губы, продолжал:

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Нагульнов аллине тӑсрӗ, анчах Титок лӑпкӑн кӑна ӑна аяккалла сирчӗ.

— Нагульнов протянул руку, но Титок спокойно отвел ее.

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Андрей качака путеккине урайне тӗртсе ячӗ, аллине ҫӗлӗкӗ патне тӑсрӗ, унтан, пысӑк ҫӗлене явӑнтарнӑ пек, мӑйне мамӑк шарфпа яваласа хучӗ.

— Андрей столкнул на пол козленка, потянулся к шапке и, как удавку, захлестнул на шее пуховый шарфишко.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Апла, мӗн тумалла-ха? — сӑмахне малалла тӑсрӗ Давыдов, хӑйне чӑрмантарнине пӑхмасӑрах — Парти, сире тракторпа ҫаклатса нушалӑхран туртса кӑларас тесе, талкӑшӗпех коллективизаци тума палӑртса хунӑ.

— Значит, как быть? — продолжал Давыдов, не обращая внимания на реплику, — Партия предусматривает сплошную коллективизацию, чтобы трактором зацепить и вывести вас из нужды.

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Шӑпах ҫакӑн пеккисем, вырӑнти условисене пӗлменнисем, килеҫҫӗ те вара… — Секретарь ытлашширех каласа хурасран тытӑнса тӑчӗ, унтан, хулленреххӗн, малалла тӑсрӗ.

Вот такие приезжают, без знаний местных условий… — Секретарь сдержался и уже тише продолжал.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Давыдов пирус илес тесе, аллине тӑсрӗ, ҫав вӑхӑтра секретарь унӑн алӑ тӳрчӗ ҫинчи тӗксӗм кӑвак татуировкине асӑрхарӗ те усӑнчӑк тути кӗтессисемпе йӑл куланҫи турӗ:

— Давыдов протянул руку за папироской, и секретарь, уловив взглядом на кисти Давыдова тусклую синеву татуировки, улыбнулся краешками отвислых губ.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Вӑл сывлӑш ҫавӑрчӗ те сӑмахне, тем ыйтнӑ чухнехи пек, малалла тӑсрӗ: — Вӑт ҫапла, шыра-ха, ҫук-и хӑвна мӗнле тытмалли ҫинчен ҫырнӑ кӗнеке?

— Он перевел дух и продолжал просительно: — Так вот поищи-ка, нет ли книги насчет поступков?

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

— Акӑ вӑл мӗнле мана!.. — тӗлӗнсе сӑмахне малалла тӑсрӗ вӑл тепӗр самантран, вырӑнӗнчен хускалмасӑр, лар ҫинче, аллисемпе чӳрече каҫакӗнчен тӗренсе, чӗркуҫленсе ларнӑ ҫӗртенех.

— Как она меня!.. — с изумлением продолжал он через несколько секунд, оставаясь в старой позе, на ларе, на коленях и упираясь руками в пологий подоконник.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Лешӗ чӗнмесӗр утӑм ярса пусрӗ те чӑн-чӑн паттӑрӑнни пек сарлака тупанлӗ аллине ман енне тӑсрӗ; эпир пӗр-пӗрне алӑ патӑмӑр; унтан вӑл сак ҫине ларса урисене тӑсса ячӗ те, вӗсем ҫине пӑхса: — Эсӗ мана, Василий Семеныч, улӑштарма икӗ кӗпе тата йӗм сутӑн ил… Тата калпак валли пир, — терӗ хуҫана.

Тот молча шагнул вперед, протянул мне длинную руку с богатырски широкой кистью; мы поздоровались; он сел на скамью, вытянул вперед ноги, посмотрел на них и сказал хозяину: — Ты мне, Василий Семеныч, купи две смены рубах да опорки… Холста на колпак.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Пӗр-пӗрне курманни нумай пулать, — терӗ те Челкаш лӑпкӑн, ӑна хирӗҫ аллине тӑсрӗ.

Мы с тобой давно не видались, — спокойно поздоровался Челкаш и протянул ему руку.

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Тӑватӑп, — терӗ Зобар, хыттӑн ахлатса ярса, вӑл хӑй аллисене Радда патнелле тӑсрӗ.

Сделаю, — застонал Зобар и протянул к ней руки.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Санька, хӑмӑл ҫинче ларакан нӑрра тытас тесе, аллине тӑсрӗ, анчах Маша ӑна тытса чарчӗ:

Санька протянул руку, чтобы снять со стебля жучка, но Маша остановила его:

35-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Айванӑм… хӑраса ӳкрӗн пулать, — вӑйсӑррӑн кулчӗ амӑшӗ, унтан витӗнкӗҫ айӗнчен аллисене кӑларса Санька еннелле тӑсрӗ.

— Дурачок… испугался, — слабо улыбнулась мать и, выпростав из-под одеяла руку, потянулась к Саньке.

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Вӑл хӗвӗнчен груша туртса кӑларчӗ те Санька еннелле тӑсрӗ.

— Он достал из-за пазухи грушу, протянул Саньке.

32-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Вӑл нимӗн те пӗлмест иккен-ха! — аллисене тӑсрӗ Маша.

— Да он же не знает ничего! — Маша всплеснула руками.

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Федя кӗсйинчен ҫӑкӑр татӑкӗ кӑларчӗ, ӑна лашан йӗперех сӑмси патнелле тӑсрӗ те ҫӗр ҫине хучӗ.

Тогда Федя вытащил из кармана кусок хлеба, поднес к влажным розовым ноздрям лошади, потом положил его на землю.

21-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Феня аллине чернил кӗленчи патнелле тӑсрӗ.

Феня потянулась к пузырьку с чернилами.

16-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Девяткин хулпуҫҫине сиктеркелерӗ, аялти тутине тӑсрӗ, ҫапах та вут сыппи патне кайса килчӗ-килчех.

Девяткин пожал плечами, оттопырил нижнюю губу, но за поленом все же сходил.

11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл пӗшкӗнсе аллине тӑсрӗ, ун ывӑҫ тупанӗ ҫине тырӑ пӗрчисем пуҫтарӑнчӗҫ.

Он нагнулся, протянул руку, и зерна тонкой струей потекли ему в ладонь.

7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ача Петька патне чупса пычӗ, унтан хӑйӗн салтак кутамккине хӑвӑрттӑн илчӗ, кутамккинчен типӗ тӑла кӑларса хӗрачана тӑсрӗ:

Паренек подбежал к Петьке, выхватил у него из рук свой вещевой мешок, достал сухие портянки и протянул девочке:

6-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней