Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑмарӗҫ (тĕпĕ: тӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Несихва сӗтел ҫи тарпейлеме васкарӗ пулсан та, Тухтарпа Тимрук урӑх йӑпанса тӑмарӗҫ, тухса кайрӗҫ.

Суп уже был разлит по мискам, но Тимрук чуть ли не силой увел Тухтара, не позволив ему присесть за стол.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хыткукарланса тӑмарӗҫ

Да, не поскупились…

7 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Сад лартма килнисем ӗҫсӗр тӑмарӗҫ.

Те, кто пришел сажать сад, не остались без работы.

Йывӑҫ лартни – ырӑ ӗҫ // Н.ПАВЛОВА. «Каҫал Ен», 2020.10.30

Вилсе кайиччен чӗлхи те пулин уҫӑлинччӗ тесе, тӑванӗсем аякри юмӑҫсем патне те ҫӳрерӗҫ, чӳк хывнӑ чухне те мӗн кирлине хӗрхенсе тӑмарӗҫ, мунча пӑлтӑрӗнче шӑпӑр та ҫыхтарчӗҫ, пӳлӗхе те тархасларӗҫ — усси пулмарӗ.

Чтобы услышать от несчастного хотя бы одно предсмертное слово, родные кинулись в далекие края к всесильным йомзям-колдунам, не скупились ни на моленья, ни на пюлеха, и веники в предбаннике вязали — все без толку.

Пролог // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫавӑнпа та, хӗллехи тин ҫеҫ тухакан хӗвелӗн чалӑш ҫутисем ӳкнӗ, ылханлӑ шурӑ тутӑр татки вӗҫсе тӑракан ҫурт крыльци патне эпӗ тӳрех васкамасӑр, лӑпкӑ пынӑ пирки крыльца умӗнче тӑракан ҫынсенчен пӗр те хускалса илмерӗҫ, вӗсенчен пӗри те винтовкине пеме хатӗрленсе тӑмарӗҫ.

И потому, что я шел спокойно, не торопясь, держа курс на крыльцо избы с белой проклятой тряпкой, освещенной уже первыми косыми лучами встающего зимнего солнца, никто из стоящих у крыльца не шевельнулся, никто не взял винтовки наизготовку.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Анчах килте те ӑна чарса тӑмарӗҫ.

Но и дома он получил разрешение.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ачасем хӑйсене ӳкӗтлеттерсе тӑмарӗҫ, урапа ҫине йӑпӑр-япӑр сиксе улӑхса, кам мӗнле пултарнӑ пек вырнаҫса ларчӗҫ.

Ватага не заставила себя упрашивать и, живо вскарабкавшись, разместилась, кто как мог.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Хӑшӗсем, айвантараххисем тунса тӑмарӗҫ, хӑйсен айӑпӗсене кала-кала пачӗҫ.

Некоторые простушки сознаются.

Таманго // Василий Алагер. Мериме Проспер. Таманго: [калав] — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с. — 6–24 с.

Ачасем ытлашши калаҫса тӑмарӗҫ, ӗҫлеме тытӑнчӗҫ.

Мальчики, не рассуждая, принялись за работу.

31 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Пӗрре те чарӑнса тӑмарӗҫ вӗсем, пӗрмаях алла-аллӑн тытӑнса, паркӑн вӗҫӗ-хӗррисӗр аллейисемпе утрӗҫ, сӑртсем ҫине хӑпарнӑ май илемлӗ вырӑнсем ҫине пӑхса киленчӗҫ, улӑхсене анса хӗвел лекмен сулхӑна пытанчӗҫ.

И ни разу они не останавливались — все шли да шли по бесконечным аллеям парка, то поднимаясь в гору и на ходу любуясь видом, то спускаясь в долину и укрываясь в непроницаемую тень — и все рука с рукой.

XXXVI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Малтан ӑна юлташӗсем тытса чарасшӑн пулчӗҫ, анчах кайран, — мӗн пулин пулать, кайтӑрах, — терӗҫ пулмалла, чарса тӑмарӗҫ.

Товарищи сначала пытались удержать его, но потом пустили: была не была — что, мол, из этого выйдет?

XVI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Черетпе Санин та вӗсене юрласа пама ыйтрӗ: вӗсем те кӗттерсе тӑмарӗҫ.

Санин в свою очередь попросил дам что-нибудь спеть: они также не стали чиниться.

V // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Тӑванӗсем ҫакӑн ҫинчен ҫур сехет каярах ҫеҫ пӗлчӗҫ… тен кӑшт маларах, тӗрӗссипе каласан, вӑхӑт ирттерсе тӑмарӗҫ.

Родные-то узнали об этом всего полчаса назад, может, немножко больше, и, надо сказать, времени терять не стали.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Картинӑсене лайӑх пӗлекенсем те, дилетантсем те пулманнипе вӗсем кашни картина умӗнчех чарӑна-чарӑна тӑмарӗҫ, хӑйсене ирӗксӗрлемерӗҫ: кӗтмен ҫӗртен вӗсене темле уҫӑ савӑнӑҫ ҫавӑрса илчӗ.

Не будучи ни знатоками, ни дилетантами, они не останавливались перед каждой картиной, не насиловали себя: какая-то светлая веселость неожиданно нашла на них.

XXXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Таркӑнсем вӑтанса тӑмарӗҫ, вӗсене илсе хӑйсем ҫине витрӗҫ те, туземецсен суя ӗненӗвӗсемпе темӗнле хуралран та лайӑхрах сыхланса, ӑшӑ ҫӗр ҫинче канлӗн ҫывӑрса кайрӗҫ.

Беглецы без всякого стеснения воспользовались ими и, охраняемые суеверием туземцев лучше всякой стражи, спокойно заснули на тёплой земле.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Таркӑнсем икӗ хут чӗнтерсе тӑмарӗҫ, ҫулпуҫӗн ӗмӗр ҫывӑрмалли килӗнче хӑйсен пирвайхи ирхи апатне тума ларчӗҫ.

Беглецы не заставили дважды просить себя и уселись за свой первый завтрак в усыпальнице вождя.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Комсомолӑн Центральнӑй Комитетӗнче ӑна нумай тытса тӑмарӗҫ.

В Цека комсомола долго не задерживали.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ирхи апат туса тӑмарӗҫ, мӗншӗн тесен майор нимӗн те тытаймарӗ.

Не позавтракав, так как майору не удалось ничего убить.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кӑна пурте ӑнланаҫҫӗ, ҫавӑнпа хӑйсен кандидатури пирки ҫине тӑмарӗҫ.

Каждый понимал это и не настаивал на своей кандидатуре.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Шлюпка ҫулҫӳревҫӗсене трап патӗнче кӗтсе тӑрать, ҫавӑнпа вӗсем унти вырӑнсене йышӑнассипе тӑхтаса тӑмарӗҫ.

Шлюпка дожидалась путешественников у трапа, и они не замедлили занять в ней места.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней