Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑвасса (тĕпĕ: ту) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫамрӑк казаксемпе чухӑнраххисем туртӑнкаласа тӑчӗҫ, шарласах каймарӗҫ, ҫаплах-ха совет влаҫӗ мир тӑвасса кӗтрӗҫ; ваттисем чӗрре кӗрсе тапӑнчӗҫ, хӗрлисем казаксене тӑнчах пӗтересшӗнни ҫинчен уҫҫӑнах калаҫрӗҫ.

Молодые и который победней — мялись, отмалчивались, все еще ждали мира от Советской власти, а старые шли в наступ, уже открыто говорили о том, что красные хотят казачество уничтожить поголовно.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл Пирятин хӑйне ҫул ҫинче сӑмах айнех тӑвасса ӑнланнӑ.

Слышал он про Пирятина, понял, что заговорит его генерал по дороге.

Сӑмах ҫапма юратакан // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Станицӑсем, хуторсем тӑрӑх ҫӳренӗ чух, вӗсен пухӑвӗсенче ларнӑ чух, эпӗ сӑмахсӑрах, ҫынсем пӑхса ларнӑ тӑрӑхах ӑнлантӑм: ҫынсем мана шанаҫҫӗ анчах мар, ҫынсем манран темле пысӑк ӗҫ тӑвасса кӗтеҫҫӗ… —

Путешествуя по станицам и хуторам, сидя на их собраниях, я без слов понял, что люди не только доверяют мне, но и ждут от меня чего-то важного… —

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Мир тӑвасса кӗтетӗн иккен-ха, ҫӑкӑр хытти кирлӗ мар-и тата!

Мира тебе захотелось, а сухаря не хошь?

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Артист мана тахҫантанпах йӗкӗлтесе ҫӳрет, анчах эпӗ чӑтатӑп, шарламастӑп, хамӑн ҫав тери ӑшчик вӑркать, мӗн тӑвасса та пӗлместӗп…

Знаю, Артист меня давно дразнит, а я все терплю, все молчу, но кипит во мне такая злость, что я уже и не знаю, что мне делать…

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ответне телефонпа мар, ҫырса пама ыйтрӗ, хӑҫан тата мӗн-мӗн тӑвасса тӗрӗс кӑтартма хушрӗ.

Требовал ответа не по телефону, а в письменной форме, и с точным указанием, когда и что будет сделано…

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тӑвасса та темӗнле пит ҫӑмӑл, хистемесӗр, ура кӗлисене шаклаттармасӑр, «порядок», «точно» сӑмах пеккисене каламасӑр тунӑ; хӑш-пӗрисем ҫавнашкал сӑмахсене хушса хумасӑр калаҫаймаҫҫӗ вара, ҫапах та ҫынсем вӑл кӑшт хаяртарах сасӑпа каланине итленӗ: пӗр-ик сӑмахпа каланӑ приказне ҫавӑнтах пурнӑҫлама тӑрӑшнӑ.

Делал он это как-то очень легко, без нажима, без подчеркнутого щелканья каблуками и даже без казавшихся кое-кому обязательными словечек «порядок» или «точно»; тем не менее люди невольно прислушивались к его резковатому голосу, тотчас кидались выполнять приказание, данное двумя-тремя броскими словами.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Пиртен сӑмах мар, тӑвасса кӗтеҫҫӗ.

От нас всех ждут не слов, а дела.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вӑл поручик тӑвасса кӗтнӗ, — терӗ Белецкий кулса.

Он ждал поручика, — сказал Белецкий, смеясь.

XXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Огнянов чи хӑрушӑ самантра та хӑйне тыткалама пултаратчӗ, анчах ҫак усал хыпар ӑна шалтах виҫерен кӑларчӗ те хӑй мӗн тӑвасса пӗлмесӗр тӑчӗ.

Велико было самообладание Огнянова в минуты грозной опасности, но страшное известие потрясло его, и на этот раз он не смог быстро принять решение.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов Мӑнастир йӑлӑмӗнчех ҫутӑласса кӗтсе тӑма шут тытрӗ, ирхине курӗ унта малалла мӗн тӑвасса.

Наконец Огнянов решил дождаться рассвета в Монастырской долине, а утром обдумать, как ему действовать дальше.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак тимӗр пек ҫирӗп те хӑюллӑ ҫын хӑй ас тӑвасса пӗрремӗш хут сасӑпа уласа йӗрсе ячӗ.

Впервые в жизни этот железный человек плакал навзрыд.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Нанко, унӑн ученикӗ пулнӑскер, хӑйне хисепленине Огнянов пит лайӑх пӗлет, ӑна кирлине пӗр иккӗленмесӗр тӑвасса та шанать.

Огнянов знал, что его бывший ученик обожает своего учителя и всякую его просьбу выполнит беспрекословно.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

 — Кандов господин, юри йыхрав чӗнтерсе янипе Бяла Черкваранах килсе ҫитнӗшӗн сире мӗнле тав тӑвасса пӗлсе те ҫитерейместӗп ӗнтӗ…

 — Господин Кандов, не знаю, как и отблагодарить вас за то, что вы соизволили откликнуться на приглашение и приехали из самой Бяла-Черквы…

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн тӑвасса кайран курӑпӑр унта, — теме тытӑнчӗ.

— Потом видно будет, — говорил он.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада хӑй мӗн тӑвасса пӗлмерӗ.

Рада не знала, что ей делать.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӗнтӗ пӗр шухӑшласа тӑмасӑрах, хӑй мӗн тӑвасса пӗлмесӗрех, темле хӑват хистенине пула ӑна инкекрен хӑтарас ӗҫре пуласшӑн пулчӗ.

Она бросилась к нему на помощь, не раздумывая, не зная, что надо делать, влекомая какой-то неведомой силой.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эс хӑна тӑвасса кӗтетпӗр, ак пӗрле ӗҫӗпӗр те — туслашӑпӑр…

Нам хочется, чтобы ты нас угостил; выпьем вместе — друзьями станем…

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мелник мӗн тӑвасса пӗлес ҫук пек, аллипе пуҫне хӗссе тытса, ниҫта хускалмасӑр хытса тӑчӗ.

Мельник стоял в оцепенении, схватившись за голову, как человек, который не знает, что делать.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эс пӗчӗккӗччӗ-ҫке хам ас тӑвасса… — шӑппӑн пӑшӑлтатрӗ Марко.

Я же тебя помню мальчонкой… — тихо проговорил Марко.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней