Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тепӗр сăмах пирĕн базăра пур.
тепӗр (тĕпĕ: тепӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Арӑмӑн ҫӗвӗ ҫӗлекен машинине сутса тепӗр вӑкӑр туянтӑм.

За швейную машину женину купил другого.

3-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тепӗр тесен, капла лайӑхрах та: хӗрарӑмсем эпӗ ҫыртса илесрен хӑраса тӑмӗҫ.

Да оно и лучше: бабы не будут бояться, что укушу.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӗстересси вӑл пӗр ӗҫ, анчах ӑна, сӑтӑрҫа, тымарӗпех кӑкласа тӑкасси — тепӗр ӗҫ.

Одно дело ущемлять, а другое — с корнем его как вредителя.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

«Сылтӑм урипе уксахлать вӑл… факт! — шухӑшласа пычӗ Давыдов райкомран тухнӑ чухне. — Сталин юлташ аграрниксене каланӑ сӑмаха пӗтӗмӗшпех тепӗр хут вуласа тухас-ха. Неушлӗ йӑнӑшатӑп эпӗ?

«Хромает он на правую ножку… факт! — думал он, выходя из райкома. — Почитаю опять всю речь аграрникам. Неужели я ошибаюсь?

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Мӗншӗн вара тырӑ тӗлӗшпе тепӗр хут задани пама юрамасть пултӑр-ха?

Почему же нельзя дать вторично задание по хлебу?

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ленин пире хресченсен шухӑш-кӑмӑлне тӗплӗн шута илме вӗрентнӗ, эсӗ пур, «тепӗр задани», тетӗн.

Ленин нас учил серьезно учитывать настроения крестьянства, а ты говоришь «вторичное задание».

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Хӗрупрӑҫ, кӑтартсам мана хӑвӑн питне, тепӗр хут итлеме парсам хӑвӑн сассуна, — тет кун хыҫҫӑн Соломон хӑлхана лӑпкакан сасӑпа.

Тогда Соломон произносит голосом, ласкающим ухо: — Девушка, покажи мне лицо твое, дай еще услышать твой голос.

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Тепӗр чухне кулнӑ вӑхӑтра та чӗре ыратнине тата савӑнӑҫ вӗҫӗ хурлӑх пулнине тавҫӑрса илнӗ вӑл ҫаплах.

Узнал он также, что и при смехе иногда болит сердце и концом радости бывает печаль.

III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Романсов, тепӗр кун кӑнтӑр тӗлне вӑрансан, тӗлӗнмелле япала курнӑ.

Проснувшись на другой день в полдень, Романсов увидел нечто необычайное.

Йытӑпа ҫын калаҫни // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 126–129 стр.

Романсов йытта лӑпканӑ та, хӑйне ура хырӑмӗнчен тата тепӗр хут ҫырттарса илтернӗ хыҫҫӑн, йӳле янӑ кӗрӗкне пуҫтарарах тытнӑ та, сулӑна-сулӑна алӑк патнелле лӑкӑштатса утнӑ.

Романсов погладил собаку и, дав ей еще раз укусить себя за икру, запахнулся в шубу и, пошатываясь, побрел к своей двери…

Йытӑпа ҫын калаҫни // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 126–129 стр.

Иван Иванычӗ вара пӗрмаях хӑрах аяккинчен тепӗр аяккинелле ҫавӑрӑна-ҫавӑрӑна вырткаласа, ассӑн сывла-сывла ярса ирттеркеленӗ хыҫҫӑн ура ҫине тӑчӗ, каллех тулалла тухрӗ, алӑк умне ларса чӗлӗмне чӗртсе ячӗ.

А Иван Иваныч все ворочался с боку на бок и вздыхал, а потом встал, опять вышел наружу и, севши у дверей, закурил трубочку.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

— Куна вара эсӗ, Иван Иваныч, тепӗр оперӑран илтӗн, — терӗ учителӗ.

— Ну, уж это вы из другой оперы, Иван Иваныч, — сказал учитель.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

— Мӗнле суйнисене илтетӗн, куратӑн, — тепӗр аяк ҫине ҫавӑрӑнса выртнӑ майӑн каласа ячӗ, — ҫав суяна чӑтса пурӑннӑшӑн кайран санах ухмах тесе хураҫҫӗ, кӳрентерсе хунисене, хур туса хунисене тӳссе ирттеретӗн, ху тӳре, ирӗклӗ ҫынсем енчине уҫҫӑн каласа памашкӑн хӑяймастӑн, ху та суятӑн, йӑл-йӑл кулкалан, — йӑлтах ҫак ҫӑкӑр татӑкӗшӗн, ӑшӑ кӗтесшӗн, пӗр-пӗр ним хак тӑман чиншӑн пулса пырать ӗнтӗ, — ҫук, текех капла пурӑнма май пулмасть!

— Видеть и слышать, как лгут, — проговорил Иван Иваныч, поворачиваясь на другой бок, — и тебя же называют дураком за то, что ты терпишь эту ложь; сносить обиды, унижения, не сметь открыто заявить, что ты на стороне честных, свободных людей, и самому лгать, улыбаться, и все это из-за куска хлеба, из-за теплого угла, из-за какого-нибудь чинишка, которому грош цена, — нет, больше жить так невозможно!

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Такам сарайран инҫетре мар ҫӳрет; кӑшт утса кайкалать те чарӑнса тӑрать, в тепӗр минутран каллех тап-тап тунӑ сасӑ.

Кто-то ходил недалеко от сарая; пройдет немного и остановится, а через минуту опять: туп, туп…

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

— Тата та мӗн чухлӗ пулӗҫ, — каларӗ тепӗр хут Буркин.

— Сколько их еще будет! — повторил Буркин.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Пурсӑмӑр та тепӗр майлӑ каласан, икӗ гимназипе семинари пӗрле пухӑнса пытартӑмӑр ӑна.

Хоронили мы его все, то есть обе гимназии и семинария.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

— Сана ман систермелле кӑна: пӗлме ҫук, пире кам та пулин илтрӗ те пуль, ҫавӑнпа эпир калаҫнине тепӗр май ӑнланасран тата кайран мӗн те пулин сиксе тухасран хамӑрӑн хальхи калаҫун содержанине… господин директора каласа памалла пулать… кӗскен ӗнтӗ.

— Я должен только предупредить вас: быть может, нас слышал кто-нибудь, и чтобы не перетолковали нашего разговора и чего-нибудь не вышло, я должен буду доложить господину директору содержание нашего разговора… в главных чертах.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Тепӗр кунне ӑшӗ кӳтсе ҫитнипе пӗрмаях аллисене лутӑркаса сике-сике илсе аптрарӗ.

На другой день он все время нервно потирал руки и вздрагивал.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Юрату таврашӗнче, уйрӑмах мӑшӑрланассинче, тепӗр ҫын ӑс пани май мар витӗмлӗ пулать.

В любовных делах, а особенно в женитьбе, внушение играет большую роль.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Халӗ Феодосие кӑларса тепӗр вырӑна ҫырмалла пулчӗ… пӗтӗм хута вараларӑн.

Изволь вот теперь Федосью херить и в другое место писать… всю бумагу изгадил!

Кӑткӑс ӗҫ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 95–99 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней