Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сӑмахӗсене (тĕпĕ: сӑмах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тимӗрҫӗ ыйхинчен вӑраниччен, ӑна юлашки сӑмахӗсене темиҫе хутчен те калама тиврӗ.

Ей пришлось несколько раз повторить последнюю фразу, прежде чем кузнец проснулся.

XXVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сирӗн те кашнийӗнех ҫакӑн пек туй пулать, — терӗ лавҫӑ, Чу сӑмахӗсене ҫирӗплетсе.

У каждого из вас будет такой же день, — на этот раз возчик поддержал «вредного старикашку».

XXVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Эпӗ яланах И. В. Сталин юлташ сӑмахӗсене асра тытатӑп: юлса пыракансене аркатса тӑкаҫҫӗ.

Я всегда помню слова товарища Сталина: «отсталых бьют».

XXVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫак вӑхӑтра ыйха кайнӑ Вань Цзя Хань Лао-ун юлашки сӑмахӗсене илтрӗ.

Вань Цзя спросонок услышал последние слова Хань Лао-у:

XXV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Карчӑк те лавҫӑн суя сӑмахӗсене ӗненчӗ, те урӑх шухӑшпа, вӑл ӑйӑр патӗнчен айккинелле утса кайрӗ.

Поддалась ли старуха пылким уверениям возчика или по какой другой причине, только она отошла от жеребца.

XXIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Ара, мӗн калӑр эсир? — председатель сӑмахӗсене тепӗр хут каларӗ лавҫӑ.

— Вот-вот, что вы скажете на это? — повторил за председателем возчик.

XXIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫынсен ҫурӑмӗ хыҫӗнче вӑл тухса калаҫакансене курмасть, вӗсен сӑмахӗсене ҫеҫ илтет.

За спинами людей он не видел выступавших и только слышал их голоса.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Унӑн сӑмахӗсене итле-ха, начальник.

— Вот послушай-ка, начальник, ее речи!

XVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пӗри, Сяо Сян каланине уйрӑмах тимлӗ итлекенни, ун сӑмахӗсене ҫирӗплетсе, пуҫне сӗлтсе илчӗ:

Один из присутствующих, с особым вниманием слушавший Сяо Сяна, утвердительно закивал:

XVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пурте унӑн сӑмахӗсене тинкерсе итлеме пуҫланӑ, анчах вӗсен тинкерӗвӗнче, темскер, хаярлӑх тата мӗн пулассине малтанах ҫырлахусӑр шанса тӑни пулнӑ…

Все внимательно прислушивались к его речам, и в этом внимании было что-то предубежденное, зловещее…

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Купецсем хӑйсен ораторне ункӑ пек таччӑн сырӑнса илнӗ, ун ҫине ҫуланнӑ куҫсемпе пӑхнӑ, вӗсем ӗнтӗ, ытлашши хавхаланса кайнипе, унӑн сӑмахӗсене лӑпкӑн итлеме те пултарайман.

Купцы окружили своего оратора тесным кольцом, маслеными глазами смотрели на него и уже не могли от возбуждения спокойно слушать его речи.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ежов ура ҫинчех тӑнӑ, вӑл, ҫамкине сӑтӑркаласа, хӗрарӑм сӑмахӗсене тинкерӳллӗн тӑнланӑ…

Ежов стоял и, потирая лоб, с напряжением вслушивался в ее речь…

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Лешӗ лӑпкӑн ҫеҫ эмальне илемлетнӗ авалхи тӑвар сулчине сӑнакаласа ларнӑ, мӑйӑхӗсене пӗтернӗ, старикӗн сӑмахӗсене илтмен пекех пулнӑ.

Oн сидел спокойно, рассматривая старинную солонку-ковчежец, украшенную эмалью, крутил усы и как будто не слыхал слов старика…

XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— О, ҫук! — кӑшкӑрнӑ Смолин, старик сӑмахӗсене хирӗҫ аллисене ҫемҫен, юхӑмлан сулкаласа.

— О, нет! — воскликнул Смолин, плавным жестом отмахиваясь от слов старика.

XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома, тепӗр калаҫӑва илтсе, юлташӗн сӑмахӗсене тӑнлама пӑрахнӑ.

Фома перестал вслушиваться в речь товарища, отвлеченный другим разговором.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ӑна сӑнаса, унӑн сӑмахӗсене шайлаштарса, Фома — Ежов та хӑй пекех аташса кайнӑ имшер ҫын иккенне курнӑ.

Следя, за ним и сравнивая его речи, Фома видел, что и Ежов такой же слабый и заплутавшийся человек, как он сам.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Халӗ ашшӗ сӑмахӗсене итлесе, вӑл Смолин мӗнле пулма пултарнине хӑй ӑсӗнче тӗсмӗртсе ларнӑ.

Теперь, слушая речь отца, она представляла себе — каким может быть этот Смолин?

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл, ашшӗн вирлӗ сӑмахӗсене тӑнласа, шухӑша кайнӑ.

Она задумалась, слушая его внушительную речь.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома вӗсене мӗн кирлине ӑнланман, вӗсен сӑмахӗсене ӗненмен, ҫавӑнпа та ӑна вӗсен хушшинче йывӑр пулнӑ.

Фоме оттого плохо среди них, что он не понимает, чего они хотят, не верит в их слова.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Саша ҫав вӑхӑтра, сак ҫинче ларса, чӑлха тӑхӑннӑ, анчах Фоман юлашки сӑмахӗсене илтсен, вӑл, пуҫне ҫӗкленӗ те, ун ҫине сиввӗн пӑха пуҫланӑ.

Она в это время, сидя на лавке, надевала чулки, но при его словах подняла голову и уставилась в лицо ему строгими глазами.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней