Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сурма (тĕпĕ: сур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кил-ха, кукамай, шӑл мана пуҫран, хытса ларнӑ чунӑм ҫемҫелтӗр кӑштах, сурма пӑрахтӑр.

Бабушка, подойди ко мне, погладь меня по голове, пусть моя закоченевшая душа хоть немного оттает, перестанет болеть.

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Ҫурчӗ виҫӗ хутлӑпа пӗрех, картишӗнче шучӗ ҫук нумай ӗне-сурӑх мемлесе тӑрать, кил хушшинче тем тӗрлӗ кайӑк-кӗшӗк кӗшӗлтетсе ҫӳрет, — сурма та вырӑн ҫук, — ну, кӗскен каласан, патша пек пурӑннӑ ҫав улпут.

Дом в ней стоит об двух с лишним этажах, на базу скотины набито рог к рогу, птицы всякой по двору ходит — плюнуть некуда, ну словом, жил этот помещик, как царь.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫӑла сурма хушмаҫҫӗ, кирлӗ пулма пултарать, теҫҫӗ.

Не плюй, говорят, в колодец, ибо он может пригодиться.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр тесен, эсир хӗрлисем патне хӑвӑр ирӗкпе е мобилизаципе кайни мана сурма та кирлӗ мар.

В конце концов мне наплевать, добровольно вы пошли к красным или вас мобилизовали.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эпӗ сана чуна уҫса кӑтартатӑп, эсӗ вара унта сурма тӑрӑшатӑн!..

— Я к тебе с открытой душой, а ты плюнуть туда норовишь!..

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Спиридонов, шӗвӗр вӗҫлӗ кӑранташне хут листи патне илсе пырса, хӗрлӗ гвардеецӑн пысӑк ҫамкаллӑ тӗксӗм пичӗ ҫине пӑхса илчӗ те, лешӗ, сурма хатӗрленсе, тутине мӗкӗлтеттернине курса, пӗтӗм пӗвӗпе аяккалла лӑпчӑнчӗ, кӑшкӑрса тӑкрӗ:

 — Спиридонов приставил жало карандаша к бумаге, мельком глянул в пасмурное лобастое лицо красногвардейца и, видя, как ежатся губы того, готовя плевок, вихнулся всем телом в сторону, крикнул:

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл ҫутҫанталӑк законӗ ҫапла-ҫке-ха… ахалӗн эпӗ ун ҫине сурма шухӑшланӑ, тесе калӗ.

Что это закон природы, а то подумает, что я плюнуть хотел.

Чиновник вилни // Иван Юркин. Антон Чехов. Чиновник вилни // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 133-135 с.

Ҫунтарар лайӑхрах, ҫӗлен-калтасене, юн сурма тытӑнччӑр!

Бей гадов, чтоб кровью икали!

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Сурма пӑрахрӗ халь, пуҫ шавлать.

— Ломота прошла, а в голове шумит.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӗтӗмпех сурма тапратрӗ.

Разломило всего.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Эпӗ, ӑна хирӗҫлес тесе, аш татӑкӗ илтӗм те тӑвар сапмасӑрах ҫӑвара хыпрӑм, унтан сурма пуҫларӑм, аша тӑварсӑр ҫиме пултараймастӑп, кӑмӑл пӑтранать тесе кӑтартма пуҫларӑм.

Чтобы возразить ему, я, со своей стороны, положил в рот кусочек мяса без соли и начал плевать, показывая, что мне противно есть без соли.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эрне пӗр чӗптӗм тӑвар илсе ҫӑварне хыпрӗ те сурма пуҫларӗ, хӑсанҫи пулчӗ, унтан вара шыв сыпса ҫӑварне чӳхерӗ.

Взяв в рот щепотку соли, он принялся сплевывать и сделал вид, будто у него начинается рвота, а потом прополоскал рот водой.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вырсарникун ячӗпе, турӑ праҫникӗ ячӗпе епле сурма пуҫларӗҫ!

Раззуделись ради воскресенья, праздничка господня!

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Суранӗ хытӑрах сурма тытӑнчӗ, каяс ҫулӗ вара унӑн инҫе те йывӑр-ха.

Боль становилась сильнее, а путь ему предстоял длинный и трудный.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗссипе каласан, эпир халлӗхе Верочкӑн паллашас килменнине кӑна пӗлетпӗр: Верочка вӑл «тискер ҫынсене ҫӗнтерме» тата «ҫак упана алла вӗрентме» тӑрӑшаканнисен шайӗнче тӑман, — тата ун вӑхӑчӗ те пулман, вӑй хӑйне кансӗрлеменшӗн хавас пулнӑ; Верочка асапланса пӗтнӗ, кӑмӑлӗ хуҫӑлнӑ ӗнтӗ унӑн, вӑл выртрӗ те ӑна ҫав тери канлӗ пек туйӑнса кайрӗ, ӗнтӗ нимӗн те ыратнӑ пек туйӑнмасть, паллах, пур сыпӑксем те сурма пуҫласран хӑраса, вӑл пӗртте сиккеленмесӗр выртрӗ.

Впрочем, мы знаем пока только, что это было натурально со стороны Верочки: она не стояла на той степени развития, чтобы стараться «побеждать дикарей» и «сделать этого медведя ручным», — да и не до того ей было: она рада была, что ее оставляют в покое; она была разбитый, измученный человек, которому как-то посчастливилось прилечь так, что сломанная рука затихла и боль в боку не слышна, и который боится пошевельнуться, чтоб не возобновилась прежняя ломота во всех суставах.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эсӗ, сӑмах май, халь анчах темле ухмах ҫын артистӑн хӑлхине ҫыртса татни ҫинчен, унӑн урине пӑрса лартни синчен, ӑна епле хӗнени ҫинчен каласа патӑн та, манӑн хамӑн та хӑлха ыратма, урасем сурма пуҫларӗҫ, хӗнесе пӗтернӗ, хӑлхаран ҫыртнӑ, сӗтӗрсе ҫӳренӗ тейӗн…

Ты вот только что рассказал походя, как артисту ухо откусил какой-то безумный дурак, и как ему ногу вывернули, и как его били, а у меня уже и уши болят, и ноги ломит, и все кости ноют, будто меня самого били, кусали за уши и волочили, как хотели…

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Каҫ пулнӑ ҫӗре Давыдовӑн ботинкипе шӑйрӑлса пӗтнӗ урисем йывӑррӑн сурма тытӑнчӗҫ, пилӗкӗ ыратакан пулчӗ.

К вечеру у Давыдова тяжко ныли потертые ботинками ноги, болела в пояснице спина.

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл каҫӑхсах ӳсӗрме тытӑнчӗ те тарӑхса кайсах вут ҫине сурма пуҫларӗ.

Он закашлялся, завозился и стал ожесточенно плевать в костер.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Пурте табак шӑршлама, чыхӑнма, сурма пуҫларӗҫ.

Началось всеобщее нюханье, чиханье и плеванье.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Шӑл витӗр сурма вӑл тахҫанах вӗреннӗ — шӑхӑрма вӗренеймен.

Плевать сквозь зубы давно научился, а свистеть — нет.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней