Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сикет (тĕпĕ: сик) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл чупса пырса шыва сикет, хӗрсе кайнӑ Костя — ун хыҫҫӑн.

Он с разбегу бросается в воду, раззадорившийся Костя прыгает следом.

Паллашӑр, тархасшӑн! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Лелька хӑранипе шартах сикет, икӗ аллипе те Костьӑран ярса тытать.

Лелька испуганно вздрагивает и обеими руками хватается за Костю.

Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Мӗкӗрсе, аҫа-ҫиҫӗмле кӗрлесе улӑпла ҫӑмарта кактус уйӗ тӑрӑх тилӗрӳллӗн сикет.

С рёвом и громовым грохотом гигантское яйцо запрыгало по кактусовому полю.

Тарни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑйне шута хумасӑр — сывлӑшалла хӑлаҫ ҫӳллӗш сикет те — ӳкесрен ури ҫинче аран-аран тытӑнса юлать.

Не соразмеряя силы — подскакивал на сажень в воздух и, падая, едва удерживался на ногах.

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Акӑ ҫӗр тӑваттӑмӗш хут — тата хытӑрах сикет те чӗтренет.

Раздался четвёртый, ещё более сильный, толчок земли.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хӗр хӑтланӑвӗнчен хирӗнсе тухса, тӑрса, яшт сикет Матви ҫӗрелле.

Помоги переводом

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пӗрре сикнӗ чух темиҫе утӑма ярлаттарса сикет вӗт.

Помоги переводом

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Йӑкӑлттин-йӑкӑлттин те сикет, куклене-куклене те ларать, пӗҫҫи-каҫҫине, хырӑмне, кӑкӑрне, ҫамкине те лап-лап тутарать, шуйттан ҫурилле хуҫкаланать-пӑркаланать — кӗскен каласан, антӑхса кайса урӑм-сурӑмланать.

Помоги переводом

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Жихарев ташлама пӗлмест, вӑл ҫап-ҫутӑ тасатса лартнӑ атӑ кӗллисемпе тап! тап! тапӑртатса, урисемпе йӑкӑш-якӑш! шукалать, качака таки пек сикет, хӗрӳлентерсе яракан музыка ҫеммине пӗртте пӑхмасть.

Жихарев не умеет плясать, он просто семенит ногами, притопывает каблуками ярко начищенных сапог, прыгает козлам н всё не в такт разымчивой музыке.

XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ялт! сикет те — ҫук вӑл!

Прыг — и нет ее!

Пакӑлти Микиш // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 3–17 с.

Чӗре кӑвакарчӑн пек сикет, юн ун патне вӗҫӗмсӗр пыра-пыра капланать те, йӗрес килсе каять.

Сердце билось, как голубь, кровь беспрестанно приливала к нему, и хотелось плакать.

XXIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӑш-пӗр пулли тинӗсрен хӗрӗх-аллӑ ҫухрӑм аяккалла каять, — ҫырминчи шывӗ аллаппи тарӑнӑш ҫук, вӑл хӑяккӑн выртса та пулин, ҫаплах малалла сикет, талпӑнать, тӑвалла хӑпарать.

Иная рыбеха километров за полсотни от моря заберется, — воды в речке с ладонь, так нет, ляжет на бок, плещется, прыгает, и все вверх, вверх.

Вӗри ҫӑл // Хӗветӗр Уяр. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 8–15 с.

Ганс пуҫӗпе темиҫе хут сулса илет те шухӑшласа тӑмасӑрах шыва сикет.

Ганс быстро, несколько раз кряду кивает и, не раздумывая, бросается в воду.

35 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ту таки пек, пӗр чул ҫинчен теприн ҫине сикет вӑл.

Он, словно горный баран, ловко перепрыгивал с камня на камень.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Халь ӗнтӗ вӑл переменӑра стена ҫумне лӑпчӑнса тӑмасть, юлташӗсемпе пӗрлех чулать, сикет, кӑшкӑрать, тӗнчере манран телейлӗ ҫын та ҫук тесе шутлать.

Он уже не стоял на перемене, плотно прижавшись к стене, а бегал, прыгал, кричал вместе со своими товарищами, и ему казалось, что нет на свете человека счастливее его.

Лайӑххи ҫав тери нумай // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Аркан ши! туса Тынэт ури айнелле кӗрсе каять те, Тынэт ҫӑмӑллӑн, пӳске пек, ҫӳлелле сикет, хӑш чух сывлӑшра вӑрт! ҫаврӑнса илме те ӗлкӗрет вӑл.

Со свистом несся аркан ему под ноги, но Тынэт легко, как мячик, подпрыгивал вверх, иногда при этом даже умудряясь перевернуться в воздухе.

Хуҫи кам? // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Кӑшт аяккарахра кӗрнеклӗ, ҫӳллӗ каччӑ аркан урлӑ сикет.

Чуть подальше стройный, высокий юноша прыгал через аркан.

Хуҫи кам? // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Лена чӑх карти хыҫнелле тапса сикет.

Леня со всех ног бежит куда-то за курятник.

30 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Мӗн пулнине ӑнланса та илейместӗп — Костик вырӑнтан тапса сикет те таҫта сылтӑмалла ыткӑнать:

Не успеваю я понять, что случилось, как Костик срывается с места и бежит куда-то направо.

27 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ҫак хушӑра типшӗм питлӗ, тӗксӗм куҫлӑ хӗрарӑм, браунингне пӑрахать те, картишӗнчен урамалла тапса сикет.

Узколицая женщина, с тёмным взглядом, бросила на землю браунинг, кинулась со двора.

Виҫӗ сӗмсӗр пуля // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней