Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӑхсанах (тĕпĕ: пӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӑхсанах Ожерелки хӗрӗ иккенӗ паллӑ. Ожерелки ҫыннисем пурте чӑтӑмлӑ ҫав», — шухӑшласа илчӗ Василиса Прокофьевна, вара сасартӑк унӑн ҫурӑмӗнче темӗн ҫурӑлнӑ пек шӑтӑртатрӗ.

Сразу видать — ожерелковская. Ожерелковские все упорные», — подумала Василиса Прокофьевна, и вдруг в спине у нее словно что надломилось — хрястнуло.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Шухӑшласа пӑхсанах телефонпа пӗлтер, — терӗ те вӑл Федьӑна, хапха патне чупрӗ.

Как только обдумаешь, позвони, — сказала она Феде и побежала к воротам.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Анчах хӑйне пит-куҫӗнчен пӑхсанах, ҫак «ҫылӑха» хӑех кӗресшӗн пулни палӑрса тӑчӗ.

Но по лицу ее было заметно, что самой ей сильно хочется войти в этот «грех».

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Эпӗ каламӑп та, анчах сан ҫине пӑхсанах пурте пӗлсе илеҫҫӗ.

— Я-то не скажу, только но твоему лицу всякий дурак догадается.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

«Ку ҫын пурӑнаймасть», — палӑртрӗ вӑл пӗрремӗш хут пӑхсанах ҫирӗппӗн те татӑклан.

При первом же осмотре Сергея, он твердо и категорически заключил — не выживет.

6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Вӑл грузовикпе килнӗ те, халӗ ун ҫилпе касӑлса шӑннӑ пичӗ тӗлкӗшсе ҫунать, ҫавӑнпа куҫӗсенчен вут-хӗм тӑкӑннӑ пек, ҫутӑ ҫине пӑхсанах куҫӗсем ыратса кайрӗҫ.

Она ехала в открытом кузове грузовой машины, и лицо ее, исхлестанное ветром, закоченевшее на морозе, сейчас горело, ей было до боли трудно смотреть на свет — казалось, нестерпимый жар струился из глаз.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аниҫҫе упӑшкине питрен пӑхсанах пурне те ӑнланса илчӗ, анчах унран нимӗн ҫинчен те ыйтмарӗ — пуҫӗнчи ҫӗлӗкӗпе шӳсе кайнӑ кӑҫаттисене хыврӗ, унтан ҫӑкӑр касса хучӗ те кӑмакаран чукун кӑларчӗ.

Она все поняла, взглянув в лицо мужа, но ни о чем его не спрашивала — сняла с него шапку, стянула разбухшие валенки, нарезала хлеба, достала из печки чугунок.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хохлаков конюх ҫине пӑхсанах, ун куҫӗсене тӗтре карнӑ пек пулчӗ: ӑшӑх вырӑн, ут утланнӑ ҫамрӑк каччӑ, лашан кӑшт хутлатнӑ чӗтрекен ури сасартӑк Федор Лукича унӑн ҫамрӑк вӑхӑтне аса илтерчӗ, тахҫанах манӑҫа юлнӑ вӑхӑтсем уҫҫӑнах тухса тӑчӗҫ…

Только Хохлаков взглянул на конюха, как глаза его затуманились, точно их затянуло поволокой: и перекат, и сидевший на коне парень, и слабо согнутая, подрагивающая нога мерина вдруг унесли Федора Лукича в далекую пору молодости, и в памяти воскресло то, что было давным-давно забыто…

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Уҫӑлса выртакан кашни хуралтӑ алӑкӗ ҫине пӑхсанах, чун темӗнле пӗчченлӗх сисӗмлӗхӗпе сӑрӑлтатать, пӗтӗм ҫурӑм шӑмми темле аванмаррӑн чӗтренсе каять.

Каждая распахнутая дверь сарая вызывала при взгляде на нее чувство одиночества и противную дрожь вдоль спинного хребта.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кашни чӳрече ҫине пӑхсанах, шалтан тӑшман сиксе тухассӑн, пӗтӗмпе ҫуркаласа тӑкассӑн туйӑнать.

Каждое окно сулило расправу, мол вот-вот выпрыгнет враг.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑрманта ҫапла пулать: пысӑк юманпа юнашар яштака та кӑтра, тулли сӗткенлӗ ҫамрӑк юман хӗвел ҫинелле туртӑнать, ун кӗлеткине тата сӗткенлӗ ҫулҫисене пӑхсанах, ҫакӑн пек яштака йывӑҫ мӗнле тымартан ӳсни, ӑна кам вӑй парса, савса ӳстерни курӑнать…

В лесу так бывает: подле большого дуба полный сока молодой дуб, стройный и кудрявый, начинает тянуться к солнцу, если посмотреть на его ствол и сочные листья можно увидеть из каких корней выросло такое стройное дерево, под чьим вниманием и для кого он был выращен…

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Усӗр» нимӗҫ ҫине пӗрре пӑхсанах Травкин ӗҫ мӗнле пулнине ӑнланса илнӗ.

При одном взгляде на «пьяного» немца Травкин понял, в чем дело.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Ку вӗт — пӑхсанах паллӑ…

Это же так ясно…

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Виҫҫӗшӗ те ун ҫине пӑхсанах ӑнланчӗҫ: пӗлет.

И все трое, взглянув на нее, поняли: знает.

Володя урамӗ (Эпилог) // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Анчах партазансем ҫак чул азбукӑна лайӑх пӗлеҫҫӗ, чул ҫине пӑхсанах, хӑш енне каймаллине, тоннеле пӳлсе тӑракан стена йӗри-тавра мӗнле ҫаврӑнмаллине пӗлсе тӑраҫҫӗ.

Но партизаны уже выучили свою каменную азбуку и сразу разбирались, в какую сторону надо идти, где свернуть, чтобы обойти стенку, перегораживающую тоннель.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Володя акӑ мӗн асӑрхарӗ: хӑшпӗр штаб членӗсем ун ҫине ырӑ мар пӑхаҫҫӗ, теприсем йӑлтах урӑхла: Володя вӗсем ҫине пӑхсанах, пуҫӗсене аяккалла пӑраҫҫӗ.

Он заметил, что некоторые члены штаба посматривают на него с недобрым любопытством, а другие, наоборот, отводят взоры, едва только он посмотрит на них.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Паян пулӑ пит ҫуллӑ — пӑхсанах сӗлеке юхать.

Такие сегодня жирные — смотреть и то слюнки текут!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Чипер те васкамасӑр калаҫса пӑхсанах Огняновӑн иккӗленес шухӑшӗ йӑлт сирӗлнӗ пулӗччӗ.

Первое же разумное объяснение положило бы конец его страданиям.

IV. Ялав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑй патне пыракан ҫынсене вӑл куҫран пӑхсанах лешӗ мӗн каласса хӑйне кура тӗрӗс тӗшмӗртме пӑхать.

Он старался прочесть в глазах и лице посетителя какой-то иной, скрытый смысл его слов.

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юлташӗ унӑн пӗтӗм ҫын, вӑйлӑ ӳт-пӳллӗ, уксах, тискер кайӑкӑнни пек хаярлӑхӗ те выльӑх чунӗ пурри сӑнне пӑхсанах палӑрать, вӑл йыттипе кайран кӗчӗ, вӑлах алӑка хупрӗ.

Его спутник, приземистый, мускулистый, хромой и, судя по выражению лица, зверски жестокий человек со скотскими инстинктами, вошел вслед за ним с гончей и прикрыл дверь.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней