Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пусать (тĕпĕ: пус) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Николай хӑма тӑрӑх утать, хӑюллӑн яра-яра пусать вӑл.

Мыкола шел беспечно по доске, шаг за шагом.

IV // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.

Аслӑ йытӑ рояль патне пырать те малти урине ҫӗклесе клавиш ҫине пусать.

Умная собака подходит к роялю, поднимает лапу и бьёт по клавише.

Каштанка, Бишка, Запятайка // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Мана ыйхӑ пусать, анне юрӑ ӗнерет.

Я дремлю, а мама тихонько напевает песенку.

1. Тӑван килте // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Анчах ирпе ыйхӑ пусать

Только больно утром сон долит!..

VII // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Кунта вӗсене ҫулла шӑрӑх пусать.

Здесь им летом очень жарко.

Шурӑ мишкӑсем ҫинчен // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Урисемпе вӑл хуллен кӑна пусать, эпӗ вара, вӑл мӗн те пулин шырать пуль, терӗм.

Он лапами не стучал, и я думал, что он кого-то ищет.

Тигрпа арӑслан ҫинчен // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Шкулти няня шӑнкӑрав кнопки ҫинӗ пусать.

Школьная няня нажимает кнопку звонка.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Амӑшӗ алӑ пусать.

Мама расписывается.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Городничийӗн сулахай урине юлашки вӑрҫӑра витӗрех амантнӑ, ҫавӑнпа вӑл уксахласа утать, утнӑ чух тата сулахай урине аяккинелле таҫта катана ярса пусать те, сылтӑм ури малалла пусӑнни пачах сая кайса пырать, ҫавӑнпа вӑл урисемпе мӗн чухлӗ васкаса ӗҫленӗ, ҫавӑн чухлех утти те унӑн ӳсӗнмен.

Левая нога была у него прострелена в последней кампании, и потому он, прихрамывая, закидывал ею так далеко в сторону, что разрушал этим почти весь труд правой ноги; чем быстрее действовал городничий своею пехотою, тем менее она подвигалась вперед.

V сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Акӑ вӑл кӗсменсене илет, меллӗрех вырнаҫса ларать, урисене саркаласа пусать.

Он берет весла, усаживается поудобнее, расставляет ноги.

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ӗҫ акӑ ӑҫта пырса ҫитрӗ: Прохор Палыч пӗр аллипе апат ҫиет, теприпе хутсем ҫине алӑ пусать, ҫапах та нимӗн те туса ҫитереймест, руле пӗтӗмпех ҫавӑрса лартнӑ пулин те.

Дошло до того, что Прохор Палыч одной рукой обедает, а другой подписывает и все-таки ничего не успевает сделать, хотя руль повернул на полный оборот.

3 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.

Персе ямалли спускӑча пӳрне хӑех пусать; персе ярать, каялла тапса илет, кӑвак тӗтӗм тухать.

Кажется, что палец на спуске сам действует; выстрел, отдача приклада и голубой завиток дыма.

32 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пирӗн селӗпсем калаҫма тытӑнсан вара… кичемлӗх пусать, — терӗ анлӑ хӑнтӑр тытнӑ ҫӗнӗ пиншак тӑхӑннӑ ватӑ хресчен, Павӑл каласа пӗтерсе сӗтел ҫинчен сиксе ансан; Павӑла алӑ ҫупмарӗҫ.

Не то что наши! Как начнут заикаться, тоска берет, — сказал пожилой крестьянин в новом гуне, расшитом шнурами, Павле кончил и спрыгнул со стола; аплодисментов не было.

30 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл вӑрӑммӑн яра-яра пусать, чӗнмест.

Торопливо шагая, он продолжал молчать.

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Люба ҫын пуҫӗсене хут ҫине ӳкерме юратать; Катя вара чечексемпе лӗпӗшсем кӑна ӳкерет, Люба Фильдӑн концерчӗсене, Бетховенӑн хӑшпӗр соначӗсене питӗ аван калать; Катя варьяцисемпе вальссем калать, васкамасӑр таклаттарать, пӗрмаях педаль ҫине пусать, мӗн те пулин калама тытӑниччен туйӑмлӑн аrpeggio-н виҫӗ аккордне илет…

Любочка любит рисовать головки; Катенька же рисует только цветы и бабочек; Любочка играет очень отчетливо фильдовские концерты, некоторые сонаты Бетховена; Катенька играет варьяции и вальсы, задерживает темп, стучит, беспрестанно берет педаль и, прежде чем начинать играть что-нибудь, с чувством берет три аккорда arpeggio…

XXI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Аманнисене йӑтма час-часах улӑштараҫҫӗ, колонна малалла майӗпенрех те майӗпенрех куҫать, ҫынсен вӑйӗ иксӗлсех пырать — вӗсене сӑрт пек йывӑр ыйхӑ пусать.

Все чаще сменялись бойцы, несшие раненых, все медленней ползла колонна — и все меньше оставалось сил у людей; сон, как гора, давил их своей тяжестью.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пурте ҫывӑрса пӗтсен, Хӳре кӗҫҫе айӗнчен йӑпшӑнса тухать те кибиткӑра хуҫаланма тытӑнать: пӗр такине пусать те ӑна хӑнасем хушшине хурат; икӗ хуҫа хӗрӗнне ҫивӗчӗсене пӗрле ҫыхса ярать, хуҫин пуҫне хуран тӑхӑнтарать, алӑк ҫине вучахри хуран лартакан виҫурана илсе ҫакса ярать, алӑк умне пӑтасем ҫапса тултарать.

Когда все уснули, Хвост выскочил из-под войлока и стал хозяйничать в кибитке: зарезал одну овцу и положил ее среди гостей; связал косы двух дочек хозяина, на голову хозяина надел котел, повесил на дверь треногу, которую ставили в очаге, и прибил гвозди к двери.

Xӳре // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 27–32 с.

Лешӗ ӑна хирӗҫ нимӗн те чӗнмест, пӗр утӑм каялла ярса пусать те трусикне ҫилӗпе туртса хӑпартать.

Тот не отвечает, отходит на шаг и сердито натягивает трусы.

35 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Сывӑ аллипе пружинӑна пусать, аманнипе замока тытса тӑрать.

Нажимал здоровой рукой на пружину, а раненой придерживал замок.

ХIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ӗлӗкхи пек пулсан, вӑл, мӗн те пулин шыраса, унталла та кунталла чупкаланӑ пулӗччӗ, пӗрре ҫыр ҫине чупса улӑхӗччӗ, тепре ҫыран хӗррине сиксе анӗччӗ, халӗ ак, хӑйӗн кашни утӑмне шутласа пусать.

В другое время он бы прыгал из стороны в сторону, взбирался бы по обрыву и снова сбегал, а теперь шел прямо, рассчитывая каждый свой шаг.

X // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней