Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пилӗкӗнчен (тĕпĕ: пилӗк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пилӗкӗнчен шарфпа ҫыхнӑ кивелеймен кӗрӗк Славка ҫинче хӑпарса тӑрать, Славкӑн пысӑк пуҫӗ чалӑшнӑ, тир ҫӗлӗкӗн пӗр хӑлхи ҫӳлелле каҫӑрӑлнӑ.

Необношенный тулупчик, опоясанный шарфом, стоял на Славке торчком, большая Славкина голова была наклонена набок, одно ухо меховой шапки задралось кверху.

6. «Сӑрнай» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ун ҫинче хӗрлӗ кӗпе пулнӑ, пилӗкӗнчен кантра ҫыхнӑ, ҫӗтӗк йӗмне пысӑк кивӗ ҫӑматӑ кунчисем ӑшне чикнӗ.

Он был в деревенской розовой рубашке, подпоясанной веревкой, и в драных штанах, заправленных в большие старые валенки.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Санин тӗлӗнсе кулса ячӗ те, ӑна пилӗкӗнчен ҫӑмӑллӑн ыталаса французсен; «Le ocn ust tirе-еl faut le bocre» (вырӑсла: «Лава кӳлӗнтӗн тӗк, йывӑр тесе ан кала») — текен сӑмахне аса илтерчӗ.

Санин удивился и засмеялся и, слегка обняв Пантелеоне за талью, напомнил ему французскую поговорку: «Le vin est — il faut le boire» (по-русски: «Взявшись за гуж, не говори, что не дюж»).

XXI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Таня ӑна тек ҫуна ҫине лартмарӗ, пилӗкӗнчен тытса, аллисене хӑйӗн мӑйӗ ҫине хурса, урисене кӑшт хускаттӑр тесе, малалла сӗтӗрсе кайрӗ.

И Таня уже не усадила больше Колю в сани, но, обхватив за пояс и положив его руку к себе на шею, потащила снова вперед, заставляя все же передвигать ногами.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Унӑн айӗнче тилӗ тирӗнчен ҫӗленӗ тумтирӗ курӑнса тӑрать, ӑна вӑл пилӗкӗнчен пиҫиххипе туртса ҫыхнӑ та, пиҫиххинчен питне сӑрламалли сӑрсен пӗчӗк хутаҫҫине ҫакса янӑ.

Под плащом виднелась нижняя одежда из лисьего меха, стянутая в талии поясом, к которому был привешен мешочек с красками для лица.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кавӗрлен сӳрӗклӗхӗ ирхи тӗтре пекех сирӗлчӗ, Маюка пилӗкӗнчен ытакласа йӑтсах хӑй тавра ҫавӑрчӗ.

Помоги переводом

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Ав мӗн кышлать иккен сан чунна, — пилӗкӗнчен ытакларӗ Кавӗрлене Маюк.

Помоги переводом

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Вӑт ҫавӑн чух ӑнлантӑм эпӗ сана яланлӑхах юратса пӑрахнине, — йӑл кулчӗ хӗр йӗкӗте пилӗкӗнчен ытакласа.

Помоги переводом

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Кирюк хӗре пилӗкӗнчен ытакланӑ, аллисем ҫук-ҫук та хӗрӗн кӑкӑрӗсене сӗртӗнсе илеҫҫӗ.

Помоги переводом

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ун урисене малаец йӗнер пускӑчӗсене пустарчӗ, йӗнер ҫине, ун хыҫне, сиксе ларчӗ те Муцие пилӗкӗнчен ҫавӑрса тытрӗ — вара пӗтӗм караван хускалчӗ.

Малаец вдел ему ноги в. стремена, вскочил сзади его на седло, обхватил рукой его стан — и весь поезд двинулся.

XIII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 64–83 с.

Эпӗ хӗре пилӗкӗнчен ҫитсе тытсан, савӑннипе кӑшкӑрса ятӑм.

И я закричал от радости, когда мне удалось поймать ее за талию.

XVIII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Хӑрах аллипе вӑл тарланӑ ҫамкине шӑлса илчӗ, тепринпе пилӗкӗнчен тытрӗ.

Одной рукой он вытирал вспотевший лоб, а другой поглаживал поясницу:

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Пальтопа шӗлепкине хывса е пӗр вырӑнта ҫеҫ эпир мӗн тунине пӑхса тӑрать вӑл, е старик пек аллипе пилӗкӗнчен тытса ҫыран тӑрӑх уткаласа ҫӳрет.

Сняв пальто и шляпу, оставшись в темно-сером костюме, он то стоял неподвижно, исподлобья следя за нашей работой, то прохаживался по берегу, по-стариковски сгибая ноги и поглаживая рукой поясницу.

X сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Вӑл, краҫҫынпа йӗпетнӗ аллисемпе пилӗкӗнчен тытса, ахӑлтатса ячӗ те, шӑлӗсене кашкӑрла шаклаттарса илсе, ҫавнашкалах сасартӑк кулма чарӑнчӗ:

Он захохотал, лапая бока смоченными в керосине руками, и так же неожиданно оборвал смех, по-волчьи клацнув зубами.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Горчаков арӑмне хӗрӗнни пек ҫинҫе пилӗкӗнчен чӗрре кӗнӗ хура чӗрнеллӗ ҫӑмламас аллипе ыталаса тытнӑ.

Волосатая рука Горчакова о неопрятными ногтями и заусенцами охватом лежала на девичьей талии жены.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кубанец хӗрарӑма пилӗкӗнчен тытса горницӑна йӑтса кӗме тӑнӑччӗ ҫеҫ — ҫак вӑхӑтра алӑк уҫӑлса кайрӗ.

Кубанец хотел было обхватить поперек, приподнять и нести ее в горницу, но в это время дверь распахнулась.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Минаев ӑна, хыҫалтан пырса, пилӗкӗнчен тытрӗ, аллисене пӑрса, наганне тӑпӑлтарса илчӗ; тӗссӗрленсе кайнӑ куҫӗсемпе ӑна куҫран тирӗнсе пӑхса, Минаев пӳлӗнчӗклӗн хӑрӑлтатрӗ, ыйтрӗ:

Сзади его поперек схватил Минаев, — ломая, выворачивая руки, отнял наган; заглядывая в глаза померкшими глазами, задыхаясь, спросил:

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сылтӑм алӑпа ярса илтӗм хайхине пилӗкӗнчен, ярса илтӗм те, мӗнле тытнӑ ҫаплипех пӗксе ӳкрӗ йӗнерӗ ҫинчен.

Правой рукой обхватил его поперек, так он, извольте видеть, так из седла и вылетел.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кондратьев кӑшт айккӑнрах, Сергей енне тайӑнса ларнӑ та аллипе пилӗкӗнчен тытнӑ.

Кондратьев сидел несколько боком, наклонясь к Сергею, и держался рукой за поясницу.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӑш-пӗр чухне вӑл, антӑхсах кайса, пилӗкӗнчен яра-яра тытнӑ, ярса тытнӑ та, пит-куҫне чалӑштарса, шӑлӗсене хытӑ ҫыртса, темиҫе секунд хушши ҫаплипех, хускалмасӑр тӑнӑ.

Иногда, хватаясь за поясницу, он стоял несколько секунд, морщась и мертво стискивая зубы.

XXVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней