Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пилӗкӗнчен (тĕпĕ: пилӗк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хулӑн ҫивӗтне хӗр сӑхманӗ ҫине кӑларса янӑ та, унӑн вӗҫӗ пилӗкӗнчен иртет.

Толстая коса лежала поверх кафтана, свисая ниже пояса.

Вӑрман халапӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ҫаплах, — терӗ те хӗр Ивукран аяккарах куҫса ларма тӑчӗ, анчах лешӗ пилӗкӗнчен хытӑ тытнипе пӗвӗпе кӑна сулӑнчӗ.

— А все так же, — весело откликнулась она, уже собравшись с духом и пытаясь отодвинуться от Ивука, но тот держал ее крепко, и она только телом качнулась в сторону.

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Упа ҫӑмӗ тӗслӗ кӗпе тӑхӑннӑ Ивук Савтепие пилӗкӗнчен тытса путмар ҫине лартрӗ, хӑй те унпа юнашар ларчӗ; вӑл сӑнаса-сӑнаса хӗре куҫӗнчен пӑхрӗ.

Зато Ивук, по-хозяйски обхватив Савдеби за талию, усадил ее на нары, сам опустился рядом, то и дело поправляя новую рубаху цвета медвежьей шерсти, он внимательно вглядывался в девушку.

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӗре пилӗкӗнчен ыталаса каччӑ вӑрманалла утать.

А парень между тем берет девушку за руку и ведет в лес.

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Эс юратса курман-ха, ҫавӑнпа пӗлместӗн юратма», — терӗ Ухтиван хӗре пилӗкӗнчен ыталаса.

— А ты еще и не пробовала любить, потому и не умеешь, — мягко сказал Ухтиван, обнимая девушку.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑл сылтӑм аллипе хӗре пилӗкӗнчен ыталанӑ, сулахайӗнче — Савтепи пуртти.

Левой рукой он держал ее руку, в правой нес ее топор.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Нумай ыйтусем паратӑн, — терӗ те аслашшӗ Аспар патне пырса пилӗкӗнчен хура пиҫиххи ҫыхрӗ, ун ҫине пӗчӗк ҫӗҫӗ ҫакса ячӗ.

Помоги переводом

Ҫӗрлехи хӑна // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

— Сывӑ пул, Мори! — чӗри ӑшшипе хуравларӗ те хӗр вырӑн ҫинчен ҫӗкленсе Моргианӑна пилӗкӗнчен ыталарӗ, чуп тума тутине тӑсрӗ.

— Прощай, Мори! — сердечно ответила девушка, приподнявшись и охватив талию Моргианы, причем протянула губы.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

— Мӗншӗн — пӗлместӗп, — килӗшрӗ Тоббоган, — анчах хӗре пилӗкӗнчен ярса тытсанах, кӗвӗ янӑрама пуҫласанах урасем михӗ пек ленчешкеленеҫҫӗ.

— Не знаю отчего, — согласился Тоббоган, — но, когда держу девушку за талию, а музыка вдруг раздастся, ноги делаются, точно мешки.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Хыҫалтах, салон алӑкӗнче, салху-ӑмӑр Бутлер тӑрать, сарӑ ҫӳҫлӗ, хӗп-хӗрлӗ майрана пилӗкӗнчен тытнӑ та мӗн пулса иртнине урамри иртен-ҫӳренле лӑпкӑн сӑнать.

На заднем плане, в дверях салона, стоял сумрачный Бутлер, держа за талию раскрасневшуюся блондинку и наблюдая происходящее с невозмутимостью уличного прохожего.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Еплерех мая килтертӗн? — тӗлӗнӗвне пытараймасӑр ыйтрӗ Ботредж, унтан хӗрарӑма пилӗкӗнчен ытамласа хӑй патнелле туртрӗ, Стомадор вара Давенантӑн чӑх чӗрнилле ҫырӑвне вулама хӑтланать.

— Как достигла? — спросил восхищенный Ботредж, хватая ее за талию и подвигая к себе, пока Стомадор трудился над прочтением неразборчивого почерка Давенанта.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вӑл лӑпкӑн ҫӳрекенскер, ют пахчана улма вӑрлама каякан пӗр ушкӑна та нихӑҫан та хутшӑнман, унӑн шӑлаварӗ те пилӗкӗнчен час-часах анса каятчӗ, тӳррипе каласан, вӑл кӗсел-кӗселех пулнӑ, ҫапах та мӗнле ӗҫ туса хучӗ-ха!

Такой тихоня был, ни в одной драке, ни в одном налете на чужой сад за яблоками не участвовал, штаны с него всегда сваливались, ну, словом, размазня размазней, и вдруг — такое дело!

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Пенкаль арӑмне пилӗкӗнчен ыталарӗ.

Пенкаль обнял жену за талию.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Йыснӑшӗ хӑйне пилӗкӗнчен тытса каҫӑрӑлса тӑчӗ те хушса хучӗ:

Дядя Карл нагнулся, подбоченившись, и прибавил:

Ашшӗн ҫилли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 209–215 с.

Вӑл портретринчен чылай ҫамрӑкрах; ҫӳҫӗ кӗл сӗмӗллӗ, пилӗкӗнчен чылай аяларах ӑна ҫивӗтлесе капӑр жгутпа ҫыхнӑ.

Она была значительно моложе, чем на портрете; волосы пепельного оттенка, заплетенные в один пышный жгут, спускались ниже бедер.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

— Сан пек тутлӑ хӗрарӑм чӗнсен, унашкал арҫын таҫта ҫитӗ, — лӑх-лӑх кулчӗ те Калюков Машука пиҫӗ пилӗкӗнчен чӗпӗтсе илчӗ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Атя, ларсам, Санюк, юнашар… — мӑшӑрне каллех пилӗкӗнчен ыталарӗ Антун.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫӑварни кунӗ, арӑмӗ сӗтел ҫине пӗр ывӑс икерчӗ пырса хурсан, Антун ӑна пилӗкӗнчен ачашшӑн ыталаса тытрӗ те: — Атя, Санюк, пӗрле ларса ҫиер, праҫник ячӗпе ҫуршар стакан эрех те ӗҫер, вара катаччи чупма тухӑпӑр, тӗнчене тӗлӗнтерӗпӗр. Яснӑ? — терӗ кӑмӑллӑн.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫӗнӗ чунлӑ Ассоль, пӑлханнипе чӗтрекен куҫӗсене хупнӑскер, Грэя пилӗкӗнчен тытса пуҫне сулларӗ.

Она кивнула, держась за его пояс, с новой душой и трепетно зажмуренными глазами.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Грэй пӗшкӗнчӗ те — ӑна пилӗкӗнчен Ассоль аллисем ҫатӑрласа тытрӗҫ.

Грэй нагнулся, руки Ассоль ухватились за его пояс.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней