Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

печӗ (тĕпĕ: пер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Володя аппӑшне линейкӑпа печӗ.

Володя швырнул в нее линейкой.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Хорунжий ун патне пычӗ те, унран айккипе иртсе каям пек туса, пистолечӗпе хӑвӑрттӑн ӑна хӑлхинчен печӗ.

Хорунжий подошел к нему и боком, как будто обходя его, быстрым движением выстрелил из пистолета в ухо.

XLI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Эпӗ юрататӑп сана… — хӑйӗннех печӗ Ромашов темле киленӗҫлӗ аташупа.

Я люблю тебя… — твердил Ромашов в каком-то блаженном бреду.

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Капитан, хӑйӗн мӗнпур инкекӗшӗн айӑплӑ боцманӑн сассине илтсенех, тӑшман тинех алла лекнине ӑнланса илчӗ; вӑл калама ҫук хытӑ тарӑхса кайрӗ те, ура ҫине сиксе тӑрса, ҫав ирсӗр этеме тӳрех кӑкӑрӗнчен печӗ.

Чуть только капитан услышал голос главного виновника всех своих бед и понял, что тот в его власти, он пришел в такое неистовство, что вскочил на ноги и выстрелил злодею прямо в грудь.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эрне вӗсене ик-виҫӗ хут печӗ, анчах лектереймерӗ курӑнать.

Пятница раза два или три выстрелил им вдогонку, но, кажется, не попал.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эрне манран та тӗл печӗ: вӑл икӗ ҫынҫиене вӗлерчӗ, виҫҫӗшне амантрӗ.

Прицел Пятницы оказался вернее моего: он убил двух человек и ранил троих.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Выртакан арӑслан патне вӑл ҫывӑхах пычӗ, унтан пӑшал кӗпҫине унӑн хӑлхи тӗлне тытса печӗ.

Подойдя вплотную к упавшему льву, он приставил дуло ружья к его уху и убил наповал.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Пӗррехинче ман Цанко ҫапла печӗ ячӗ, ҫав хӗрсенчен пӗри те пулин мана мӑйне чуп тутарсан, тет, эп ӑна хамӑн чи лайӑх Малтеп йӗсӗм пахчине парнелесе панӑ пулӑттӑм, тет…

Как-то раз мой Цанко сказал, что если одна из этих девок позволит ему поцеловать ее в шею, так он ей подарит свой виноградник на Малтепе…

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Игумен каллех тӗллесе печӗ.

Игумен опять прицелился и выстрелил.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Осман вара, йӑнӑшпа-и, кураймасӑрах-и, хӑйне ҫав пӑлхавҫӑ печӗ тесех ӗнентерет.

Но Осман — то ли по ошибке, то ли по злому умыслу — утверждал, что его ранил бежавший мятежник.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Йытӑ патне вӑрттӑн пырса Кралич ӑна пуҫӗнчен ҫапрӗ, йытӑ хаяррӑн йынӑшса шыв хӗрринелле анчӗ, Кралич ӑна карлавпа ҫапса ҫырантан печӗ те, лешӗ шыва путса куҫран ҫухалчӗ.

Подкравшись к собаке, Кралич ударил ее по голове; жалобно воя, гончая поползла к реке, Кралич киркой столкнул ее с берега, и она исчезла под водой.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах халӗ И стрелок, йӗпписем уйӑха виҫӗ тӗлтен тивсе виҫӗ суран туччӑр тесе, юриех аллине кӑшт сиктерсе печӗ.

Но на этот раз, чтоб еще верней поразить цель, охотник делал в момент выстрела едва заметное движение рукой, поэтому стрелы попали в три точки и нанесли луне три раны.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 90–106 стр.

Вӑл вара чарӑнса тӑчӗ, мана тепӗр хут печӗ.

А он приостановился и ишо в меня ударил.

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Эпӗ ҫапах та кайса килетӗп, — хӑйӗннех печӗ Давыдов.

— Нет, я все-таки схожу, — упрямо сказал Давыдов.

VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ку вара Яков Лукича йӑлтах тарӑхтарса ячӗ: вӑл кашӑкне сӗтел ҫине печӗ те хӑйӑлтатакан сассипе хаяррӑн кӑшкӑрса пӑрахрӗ:

Это окончательно вывело Якова Лукича из себя: он бросил на стол ложку, крикнул срывающимся от злости голосом:

II сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Нагульнов икӗ хутчен вӗсене хыҫран печӗ, анчах лектереймерӗ.

Нагульнов два раза стрелял по ним, но промахнулся.

35-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тӗксӗммӗн пӑхакан Яков Лукич арчаран пӗр тӗрке кӗпе-тумтир туртса кӑларчӗ те тӳрех Любишкин ури умне печӗ:

Хмурый Яков Лукич вытащил из сундука ворох одежды, метнул под ноги Любишкину:

18-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Малтан асли печӗ.

Старший стрелял первым.

V сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Ҫавӑн чух пӗр салтакӗ печӗ те мана ҫамкаран.

Тут меня один солдатик и съездил по башке.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Ӗҫсе ярсан, тирӗк ҫинчен хайхи тӑм муклашкине илчӗ — вӑл пӗҫернӗ аш пулнӑ иккен — пӑхкаларӗ те ӑна, хулпуҫҫийӗ урлӑ хыҫалалла, хупах стенине печӗ.

Выпив, он взял с тарелки кусок того, что казалось глиной, а было вареным мясом, посмотрел на него и бросил через плечо в стену кабака.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней