Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кӑтартаҫҫӗ (тĕпĕ: кӑтарт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан таврӑнсан, вӗсем мӗн илтни ҫинчен каласа кӑтартас пулсан та, бригадирсене ҫеҫ каласа кӑтартаҫҫӗ, тепӗр чухне хӑлхана та чикмеҫҫӗ, вара, шавӗ пысӑк пулнӑ пулин те, ӗҫӗ юсанмасть.

Возвратись, они в лучшем случае расскажут о том, что слышали, бригадирам, а то и мимо ушей пропустят, и, несмотря на большую шумиху, все глохнет.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Каҫарӑрах, Иван Фомич, анчах та сире кунта тӗрӗс мар каласа кӑтартаҫҫӗ! — терӗ вӑл сасартӑк, лав хыҫӗнчен тухса.

— Извините, Иван Фомич, но вас здесь неправильно информируют! — проговорила вдруг она, выступая из-за воза.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ытла тӗлӗнмелле ҫырса кӑтартаҫҫӗ вӗсем пире! —

Расчудесно они нас описывают! —

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Симӗс тӗслӗ капӑр френч ҫинче офицер георгийӗ йӑлтӑртатать, хулпуҫҫийӗсем ҫинчи чӑлт-шурӑ пакунӗсем подпоручикӑн кӗре сӑн-питлӗ, хура йӑрӑмлӑ мӑйӑхне ытларах тӗксӗмлетсе кӑтартаҫҫӗ.

На защитном щегольском френче поблескивал офицерский Георгий, и девственная белизна погонов резче оттеняла смуглые щеки подпоручика, темную полоску усов.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӳпере хутран-ситрен кӑна ҫак ҫеҫенхир пек, ҫуллахи ҫул айккинчи юр ҫӗлӗклӗ (йӗри-тавра ҫӑра ашкӑрса ӳснӗ хура армути тӗмӗсем ҫав ҫӗлӗке хӗррипе акӑш-макӑш илемлӗ хантӑр тытса ҫавӑрнӑ пек кӑтартаҫҫӗ), ҫӳллӗ куринке пек ватӑ ҫӑхан вӗҫсе иртет.

Изредка пролетит в вышине ворон, древний, как эта степь, как курган над летником в снежной шапке с бобровой княжеской опушкой чернобыла.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫилӗллӗ те сивлек сӑнне ҫамки ҫине арҫын ачанни евӗр усӑнса аннӑ ҫӳҫ пайӑркисем кӑна кӑшт йӑвашлатса кӑтартаҫҫӗ.

Жесткое, строгое выражение лица нарушала лишь косичка волос, как-то по-ребячески спускавшаяся на лоб.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вакунсем патӗнче кӗшӗлтетекен казаксем, Петропа арӑмӗ ҫине пӑхса, какӑлтатса тӑраҫҫӗ, пӗр-пӗрне куҫ хӗссе кӑтартаҫҫӗ, канӑҫсӑр тунсӑхпа асапланаҫҫӗ.

А у вагонов толпились казаки; глядя на них, покрякивали, перемигивались, нудились.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл тутисене тач тытни, ӳт-тирӗ хурарах тӗслӗ пулни, пӳрне хулӑнӑш куҫхаршийӗсем сӑмси тӗлӗнче пӗрлешсе тӑни — ҫаксем пурте ун питне сивӗрех сӑнлӑ кӑтартаҫҫӗ

Резкий очерк плотно сжатых губ, природная смуглость кожи, сросшиеся на переносье брови шириной в палец — все это придавало его лицу суровость…

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пурте, пӗр-пӗринпе ӑмӑртсах тенӗ пек, чипер Оксанӑна мӗнле те пулин ҫӗнӗ хыпар пӗлтерме васкаҫҫӗ, юрласа ҫӳренӗ чух пухма ӗлкӗрнӗ апат-ҫимӗҫсемпе мухтанаҫҫӗ, хутаҫӗсенчен пӗчӗкрех ҫӑкӑрсем, колбасса, хуран куклисем кӑларса кӑтартаҫҫӗ.

Все наперерыв спешили рассказать красавице что-нибудь новое, выгружали мешки и хвастались паляницами, колбасами, варениками, которых успели уже набрать довольно за свои колядки.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ачисене хӑратас мар тесе, питне лайӑхрах ҫурӗ те, хуллен пӳрте кӗчӗ; пӑхать — ачисем ун патне кутӑн чакса пыраҫҫӗ, хӑраса ӳкнӗскерсем, ӑна пӳрнисемпе тӗллесе кӑтартаҫҫӗ: «Пӑх-ха, пӑх! Анне ухмаха ернӗ пек сикет!» теҫҫӗ.

Обмывшись хорошенько, чтобы не испугать детей, входит он потихоньку в хату; смотрит: дети пятятся к нему задом и в испуге указывают ему пальцами, говоря: «Дывысь, дывысь, маты, мов дурна, скаче!»

Пӗр чиркӳри тиечук пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Разведчиксене кӗпе ҫуса парать, лешсем ӑна килтен илнӗ ҫырусене вуласа параҫҫӗ, хӑйсен шухӑш-кӑмӑлӗсене каласа кӑтартаҫҫӗ.

Разведчикам стирает, они ей письма из дому читают, делятся с ней своими новостями.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Ҫӗртме пусси тӑрӑх ҫӳрекен гусеничнӑй тракторсем прожекторсемпе ҫутатаҫҫӗ, вӗсем шывра чупса ҫӳрекен катерсем пекех туйӑнаҫҫӗ, вара вӑйлӑн та пӗр тикӗс кӗрлекен моторсен шавӗ ҫыран хӗррине киле-киле пӗрӗннӗн туйӑнать — ҫаксем вӗсем пурте ҫӗртме пуссине татах та залив евӗрлӗ туса кӑтартаҫҫӗ.

Сходство это дополнялось еще и тем, что по парáм ходили гусеничные тракторы с прожекторами, а казалось же, будто водную гладь бороздили катера и на берег долетал мощный и хорошо слаженный хор моторов.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ӑна пур, ырӑ кӑмӑлпа, — парне кӑтартаҫҫӗ.

Ему добром кажуть — подарки!

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫав кунах кӗҫӗн паттӑрсенчен пӗри, ҫӗр айӗнчи нихҫан пулман вӑрҫӑн харсӑр разведчикӗ, — унӑн вылазкисем ҫинчен ҫӳле хӑпарнӑ партизансем Кивӗ Карантинпа Хӑмӑш-Бурун ачисене каласа кӑтартаҫҫӗ, — Гриценко мучин таса пӳлӗмӗнче пысӑк валашкара чӑмпӑлтатса ларать.

В тот же день один из младших героев этой необыкновенной войны в каменных недрах, бесстрашный разведчик, о вылазках которого уже рассказывали ребятам Старого Карантина и Камыш-Буруна поднявшиеся на поверхность партизаны, сидел в большом корыте и плескался на всю горницу в домике дяди Гриценко.

Володя урамӗ (Эпилог) // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Пӳрнисемпе ҫӗрелле кӑтартаҫҫӗ!

И на землю — пальцем!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Аякран, ҫыранпа ту урлӑ, темӗнле вӑй тӗртнипе, ҫӑмӑллӑн шӑвакан кашта пекех туйӑнать вӑл, Акӑ ӗнтӗ, тинӗс хӗрринчи ҫынсем хускалса илчӗҫ, пӳрнепе пӗрне-пӗри кӑтартаҫҫӗ, инҫетелле пӑхаҫҫӗ; вара пурте калаҫкаласа, шавлакаласа йывӑҫ сарнӑ пирс патнелле ҫывхарчӗҫ.

Издали можно было подумать, что по скалам и сопкам, плавно скользя, движется влекомый странной силой шест, Но люди на берегу зашевелились; вглядываясь, показывая друг другу пальцами, все подались поближе к деревянному настилу пирса, зашумели, переговариваясь.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Кунтах Елчӗкри искусство шкулӗнчи Римма Парферьева педагог ертсе пыракан ҫамрӑк ӳнерҫӗсем — Елизавета Мурзакаева, Ксения Агеева тата Екатерина Архипова мастер-класс кӑтартаҫҫӗ.

Здесь же покажут мастер-класс молодые художники — Елизавета Мурзакаева, Ксения Агеева и Екатерина Архипова, которыми руководит педагог Римма Парферьевна из Яльчиковской школы искусств.

Театр — асамлӑ тӗнче // В.Смирнова. «Елчӗк Ен», 2019.02.06

Вӗсен вӑййине Лещенко штабс-капитан, хӗрӗх пиллӗксенчи ытла кичем ҫын, хӑйӗн пӗр сӑнӗпеленех те тӗксӗмлӗхе кӗртсе ӳкерме пултараканскер, чӳрече янахӗ ҫине вырнаҫнӑ та, пӑхса ларать; питӗнче те, кӗлеткинче те унӑн пӗтӗмпех чи-чи шанчӑксӑр меланхолипеле аялалла усӑнса ҫакӑннӑ: усӑннӑ, пӑрӑҫ хутаҫӗ пек, тӑсмака, ашлӑ, хӗрлӗ те лӗнчешке сӑмси; янах тарана ҫити уртӑннӑ ик ҫинҫе хӑмӑр ҫип евӗр мӑйӑхӗ; куҫӗ харшисем сӑмса тӗпӗнчен пуҫланнӑ та тӑнлав патне тӑсӑлса аннӑ, вӗсем вара ӑна ӗмӗр-ӗмӗрех йӗнӗ сӑнлӑ кӑтартаҫҫӗ; мӗн унта, кивӗ сюртукӗ те пулин унӑн сӗвек хулпуҫҫийӗсемпе путса кӗнӗ кӑкӑрӗ ҫинче, йӑрхахра чухнехи евӗр, шалпаррӑн лӑпӑштатса тӑрать.

На их игру глядел, сидя на подоконнике, штабс-капитан Лещенко, унылый человек сорока пяти лет, способный одним своим видом навести тоску; все у него в лице и фигуре висело вниз с видом самой безнадежной меланхолии: висел вниз, точно стручок перца, длинный, мясистый, красный и дряблый нос; свисали до подбородка двумя тонкими бурыми нитками усы; брови спускались от переносья вниз к вискам, придавая его глазам вечно плаксивое выражение; даже старенький сюртук болтался на его покатых плечах и впалой груди, как на вешалке.

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫакӑн евӗр вырӑссем хӑйсем вырӑнри халӑхӑн чӗлхине, культурине хисепленине ҫеҫ кӑтартаҫҫӗ.

Помоги переводом

Диагноз лартӑнчӗ, чӗрӗлмелле... // Аркадий Русаков. https://chuvash.org/blogs/comments/4954.html

Унӑн кӑвак янахӗ, пӗчӗк кукши, илемлӗ патакӗ тата кӗпин ҫӳле ҫӗкленсе тӑракан ҫухи — ҫаксем пурте ӑна сумлӑ та чаплӑ ҫын пек кӑтартаҫҫӗ.

В его стоячих воротничках, в синеве подбородка, в небольшой лысине и в трости чувствовалось очень много достоинства.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней