Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

куратчӗ (тĕпĕ: кур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Иҫӗм ҫырлипе улма-ҫырла сачӗсене пӑхнӑ чухне вӑл районти агрономӑн канашӗпе усӑ куратчӗ.

Он обрабатывал свой виноградник и сад по советам районного агронома.

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл хӑйне евӗрлӗ ҫынччӗ, анчах яланах мар, хӑйне евӗрлӗ пулнипе хӑшпӗр чух аристократла тыткалас тата пуянлӑх сахаллине саплаштарас ҫӗрте усӑ куратчӗ.

Он был оригинален, но не всегда, а употреблял оригинальность как средство, заменяющее в иных случаях светскость или богатство.

X сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Чӑнах та, столовӑя кӗрекен кашни ҫынах куратчӗ ӑна.

И в самом деле, каждый входящий видел его.

18 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Аслашшӗ хӗвел йӗм-хӗрлӗ ҫӑра пӗлӗтсем хыҫне анса ларнине куратчӗ те: «Каларӗ тейӗн акӑ, хӗрӗм, е кӗҫӗр ҫӗрле, е ирпе ҫанталӑк пӑсӑлать», — тетчӗ.

Бывало, увидит дед багровый закат и скажет: «Помяни мое слово, внучка, с ночи или к утру погода испортится».

X // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Халиччен вӑл, хӑйӗн ытти нумай юлташӗсем пекех, вӑрҫӑ хыҫҫӑнхи мире иллюзиллӗ, темӗнле тӗтре ӑшӗнче, ҫывӑхри ҫӗнтерӳн ылтӑн тӗтӗмӗ витӗр, чечексемпе музыка витӗр, вӑрҫӑн юлашки кунӗсен савӑнӑҫӗ витӗр куратчӗ.

До сих пор он, как и многие его товарищи, представлял себе послевоенный мир иллюзорно, в какой-то туманности, видел его как бы через золотую дымку близкой победы, сквозь цветы и музыку, сквозь пьянящую радость последних дней войны.

XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Задачӑна хам шутлама тытӑннӑ пулсан, эпӗ халичченех уроксене туманнине анне куратчӗ те уроксене тӑвассине каҫа хӑварнӑшӑн ӳпкелеме тытӑнатчӗ мана, атте задачӑна ӑнлантарса пама пикенетчӗ, мӗншӗн манӑн ӑна ӗҫлеме чӑрмантарас!

Если бы я стал решать задачу сам, то мама увидела бы, что я до сих пор не сделал уроки, и стала бы упрекать меня, что я откладываю уроки на ночь, папа взялся бы объяснять мне задачу, а зачем мне отрывать его от работы!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Хӑй умӗнче ун чухне вӑл шурӑ хут листи мар, тӑван кӑвак тинӗсе тата тӑрӑ шывалла таҫта ҫитиех анса каякан решеткеллӗ башньӑна куратчӗ.

Тогда он видел не белое поле бумаги, а синее родное море и глубоко уходящую в полупрозрачную воду решетчатую башню.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Энчетрен пӗрре Пӑвана кайса та кӑштах тӗнче мӑшкӑлӗ куратчӗ.

И сейчас вон съездил в Буинск и осрамился чуть ли не на весь белый свет.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унтан ҫийӗнчех ӳкӗнме пуҫларӗ: ашшӗпе тырӑ леҫме кайнӑ пулсан ытларах япала куратчӗ ӗнтӗ.

И тут же раскаялся: ехать с хлебом на ссыпной было бы, наверное, куда интересней.

2 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Ӗнсипе те куратчӗ!

Затылком видел!

2. Ирхине // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Аван театр куратчӗ!

Узнала бы такой театр!..

Укахви, Дорофеевна тата ыттисем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Бахолдин юлашки вӑхӑтра «Хӗрлӗ маяк» председателӗнче кӑлтӑксем куратчӗ, куна пӗлетӗп эпӗ, анчах эпӗ унпа килӗшместӗп.

Я знаю, что Бахолдин в последнее время критически относился к председателю «Красного маяка», но я с ним не согласен.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫунса пулнӑ кӗле «Хӗрлӗ Ҫӑлтӑр» колхоз удобрени вырӑнне усӑ куратчӗ.

Оброзовавший уголь использовал колхоз «Красная Звезда» в качестве удобрения.

Вӗсем Ҫӗнтерӳпе яла таврӑннӑ // Николай Воронцов. «Канаш», 2020.02.14

Унти заседатель Денис Петрович (халь вилнӗ-ха вӑл) ӑна инҫетрен куратчӗ те вара, пӗрмаях: «пӑхӑр-ха, пӑхӑр, ав ҫил арманӗ пырать», тетчӗ.

Еще покойный тамошний заседатель, Денис Петрович, всегда, бывало, увидевши его издали, говорил: «Глядите, глядите, вон идет ветряная мельница!»

Иван Шпонькӑпа унӑн аппӑшӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Вӑл эпӗ юри тунине куратчӗ, анчах та ман ҫине тӳрӗ, хавассӑн та ним пулман пекех пӑхатчӗ.

Она видела, что я притворяюсь: но прямо, весело и просто смотрела на меня.

XXXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ҫав шухӑшсенче Яков Лукич ун чухне хӑйне хӑй шуйттан тирӗнчен ҫӗлетнӗ шӑлаварпа мар, чесучаран ҫӗлетнӗ пиншак-шӑлаварпа, хырӑм урлӑ ҫакса янӑ ылтӑн вӑчӑрапа куратчӗ, ӗҫпеле хытнӑ алӑсем вырӑнне ҫеп-ҫемҫе те шап-шурӑ алӑсем пуласса, хытнӑ алӑсенчи пӳрнесен пылчӑкпа хуралса ларнӑ чӗрнисем сӗвӗнчӗк ҫӗлен тирӗ евӗрлех сӗвӗнсе ӳкессе ӗмӗтленетчӗ.

В думках тогда видел себя Яков Лукич не в шароварах из чертовой кожи, а в чесучовой паре, с золотой цепочкой поперек живота, не с мозолистыми, а с мягкими и белыми руками, с которых, как змеиная шкурка-выползень, слезут черные от грязи ногти.

14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ӗлӗк чух вӑл шухӑша кайнине никам та курманччӗ, шухӑша кайни килӗшместчӗ те ӑна; вӑл яланах утатчӗ те хускалатчӗ, пур япала ҫине те тинкерсе пӑхса, йӑлт куратчӗ, халӗ ак сасартӑк чӗрҫинчи киллине тытнипех ҫывӑрса кайнӑ пек хытса ларать, унтан сасартӑк кисӗпӗпе ҫав тери хытӑ тӳме пуҫлать — хапхаран шаккаҫҫӗ пуль тесе, йытӑ та вӗрсе ярать.

Прежде, бывало, ее никто не видал задумчивой, да это и не к лицу ей: все она ходит да движется, на все смотрит зорко и видит все, а тут вдруг, со ступкой на коленях, точно заснет и не двигается, потом вдруг так начнет колотить пестиком, что даже собака залает, думая, что стучатся в ворота.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл диван ҫинче салтӑнмасӑрах канса ҫывӑрать, тӗлӗк куратчӗ пулас вӑл.

Он крепко спал, одетый, на диване и, должно быть, волновался во сне.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катьӑпа мана вӑл темле тӗлӗкри пек кӑна куратчӗ пулӗ, чӑннипе вара Кирӑна кӑна, хӑш чухне тата Кира амӑшне куркалатчӗ пулӗ, ӑна та парнесем илкелесе килетчӗ, — пӗррехинче ун валли 1917-мӗш ҫулхинех пичетленсе тухнӑ «Чтец-декламатор» илсе килнӗччӗ.

Меня и Катю он видел, очевидно, в каком-то полусне, а наяву только Киру и иногда Кирину маму, которой он тоже делал подарки, — так, однажды он принес ей «Чтец-декламатор» издания 1917 года.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах Николай Антоныча чӑн та ҫывӑх куратчӗ — е пире ҫапла туйӑнатчӗ кӑна-ши?

Но к Николаю Антонычу он был искренне привязан — или нам это казалось?

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней