Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кулам (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аптранипе кулам пекки турӑм та — унӑн тути те сарӑлса чалӑшрӗ.

Я растерялся и улыбнулся — его губы тоже раздвинулись в улыбке.

Сӑвап // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 105–116 с.

Григорий сӳрӗккӗн, кулам пекки турӗ.

Григорий невесело усмехнулся.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишка карттус айӗнчен хӑйӗн йӑлӑхтармӑш пӗчӗк аташӗ ҫине хӑрах куҫпа пӑхса кулам пек турӗ те унан ыйтӑвӗсем ҫине хуравлама чарӑнчӗ.

Мишка из-под фуражки одним глазом взглянул на своего маленького докучливого тезку, коротко улыбнулся и перестал отвечать на его вопросы.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лодя кулам пек турӗ.

Лодя постарался улыбнуться.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Кулам пекки те турӗ-ха вӑл.

Он даже изобразил на своем лице беспечную улыбку.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Дима ҫӗрелле пӑхса кулам пек турӗ.

Дима потупил глаза и улыбнулся, не разжимая губ.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

— Ҫаплах! — кулам пекки турӗ главнӑй.

«А так!» — усмехнулся главный.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Наталья кулам пекки турӗ, анчах кулӑ вырӑнне пичӗ мӗскӗннӗн туртӑнса илемсӗрленчӗ.

Наталья попробовала улыбнуться, но вместо улыбки жалкая гримаса исказила ее лицо.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл, кулам пекки туса, графин патнелле кармашрӗ, стакана шыв тултарчӗ те шалтах ӗҫсе ячӗ.

Улыбнувшись, Подтелков потянулся к графину, налил и жадно выпил.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Турилин карттус айӗпе ӗнсине хыҫкаласа кулам пекки турӗ:

Турилин, почесывая под фуражкой затылок, криво усмехнулся:

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл хӑйӗн тараватлӑхне виҫерен ирттермесӗр кулам пекки туса илчӗ, хулӑн сассине юри ҫемҫетсе ал-хапӑллӑн калаҫрӗ:

Он, в меру приветливо улыбаясь, снисходительно пробасил:

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорин куҫӗсем хуралса килчӗҫ, ҫапах та вӑл кулам пек пулчӗ.

У Григория темнело в глазах, но он улыбался.

24 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий кулам пекки тӑвать тата темӗн калама пикенет, анчах ҫавӑнтах туйса илет — ун пуҫӗ айӗнчи Аксинья алли темле сасартӑк лӗнчӗр-ленчӗр ҫемҫелсе кайрӗ, минтер ӑшне путса кӗчӗ, унтан чӗтренсе илчӗ те пӗр самантран каллех ҫирӗпленсе малтанхи вырӑна пырса выртрӗ.

Григорий улыбается, хочет еще что-то сказать, но чувствует: рука Аксиньи под его головой как-то вдруг дрябло мякнет, вдавливается в подушку и, дрогнув, через секунду снова твердеет, принимает первоначальное положение.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Йывӑра ан илӗр те, манӑн сирӗн сӑмахӑра вӑхӑтсӑр таттармалла пулса тухрӗ иккен, — кулам пек туса каласа хучӗ Огнянов, хӑй шурсах кайрӗ.

— Извините, что так рано помешал вашей беседе, — проговорил Огнянов, горько усмехаясь и бледнея.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Марко чӗлӗмне туртса ячӗ, кулам пек тукалса, ҫапла каласа хучӗ:

Марко затянулся и с еле уловимой улыбкой на губах проговорил:

IX. Ӑнлантарса пани // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Чахотка» сӑмаха илтсен, Хуа Да-ма сасартӑках сӑнран улшӑнчӗ, вара кӑмӑлӗ хуҫӑлнипе, ирӗксӗртен кулам пекки туса, пӳлӗмрен тухрӗ.

При слове «чахотка» старуха сразу изменилась в лице, она натянуто улыбнулась и, расстроенная, поспешно ушла.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.

— Ай, тытса пӑрахрӗ те, — кулам пек туса мӑкӑртатрӗ вӑл.

— Здóрово схватило! — стараясь улыбнуться, пробормотал он.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эсир мана халӗ те ҫавӑн пекех шутлаттарас тетӗр-им? — тесе тавӑрчӗ вӑл, йӗкӗлтесе кулам пек туса.

— И вам бы хотелось теперь меня утвердить в этом мнении? — отвечала она с иронической гримаской.

Майӑн 22-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней