Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кашӑкне (тĕпĕ: кашӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Егор пушанса юлнӑ турилкке умӗнче аллинчи кашӑкне хурлӑхлӑн ҫуласа ларнине асӑрхасан, дежурнӑйне калать:

А заметив, что Егор, сидя перед опустевшей тарелкой, горестно облизывает ложку, говорил дежурному:

14 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Педро Гутьеррес кашӑкне хунӑ.

Педро Гутьеррес положил ложку.

Вӑтӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Староста кашӑкне пӑрахса Илле патне чупса пычӗ.

Староста бросил ложку и побежал к Илье.

VIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Вӑл пӗр минута яхӑн ларчӗ, петрушка ярса пӗҫернӗ шап-шурӑ лапшана пӗр-икӗ кашӑк сыпрӗ те кашӑкне хурса татах утма пуҫларӗ.

Он на минутку сел, плеснул в рот несколько ложек отличной польской лапши, совершенно прозрачной, с изумрудными кудрями петрушки, плававшими в бульоне, но сейчас же бросил ложку и забегал вновь.

Пан Тюхинпа пан Телеев // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 230–248 с.

— Тен, манӑн ҫак трофей кашӑкне те ҫавӑнтанах шӑратса кӑларнӑ? — савӑнӑҫсӑррӑн шӳт турӗ Черныш, атӑ кунчи ӑшӗнчен хуҫланакан кашӑк туртса кӑларса.

— Может быть, вот эта моя трофейная тоже из них? — невесело пошутил Черныш, вытягивая из-за голенища складную ложку.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Кӳршӗри кӑвайт патӗнче Хома Хаецкий, кашӑкне ҫулакаласа, хӑйӗн юлташӗсене шӳт тунӑ чухнехи пек мар сасӑпа ҫапла каласа парать:

У соседнего костра Хома Хаецкий, облизывая ложку, серьезным тоном рассказывал товарищам:

XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Сагайда, утнӑ ҫӗртех атӑ кунчи ӑшӗнчен хӑйӗн кашӑкне кӑларса, вӗсем патнелле ҫул тытрӗ.

Сагайда пошел к ним, на ходу доставая из-за голенища свою ложку.

XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Шӳрпе-тӗк шӳрпе… — мӑкӑртатрӗ Гарик, кашӑкне ҫуласа.

— Это вещь… — пробормотал Гарик, облизывая ложку.

Вӑтӑр пиллӗкмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Лётчик кашӑкне хуран ҫумне хучӗ те: — Атьӑр, ыран ирех каятпӑр, — терӗ.

Летчик положил ложку рядом с котлом и сказал: — Давайте завтра на зорьке?

Вӑтӑр пӗрремӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Лёха пуҫне ухса илчӗ, кашӑкне каллех хурана чиксе яшка ӑсрӗ, ку хутӗнче хӑй тутанса пӑхрӗ, унтан татах пӳртелле вӗҫтерчӗ.

Леха кивнул и снова запустил ложку и котел, на этот раз сам попробовал и снова побежал в дом.

Вӑтӑр пӗрремӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Вӑл кашӑкне хучӗ те: — Эпир усилительсем тӑватпӑр… Детальсемпе материалсем пулаҫҫӗ, — терӗ.

Положив ложку, он сказал: — Мы сделаем усилители… Детали и материал будут.

Вӑтӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Кашӑкне те хунӑ, атте хӑй кӑна ҫук.

И ложка положена, а отца нет.

Вӑтӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Сана пыл парсан, кашӑкне те пар.

Тебе — как мед, так и ложка.

Петр Тихонович килтен киле ҫӳрет // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Халӗ никам та аллине, кашӑкне е тути-ҫӑварне сӗтел ҫитти хӗррипе шӑлса тасатмасть.

В наши дни никому не приходит в голову вытирать краем скатерти руки, ложки или рот.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Чей курки е стакан ӑшне сахӑр ярса пӑтратаҫҫӗ, кашӑкне айккине кӑларса хураҫҫӗ те ӗҫеҫҫӗ.

Размешав сахар, вынимают из чашки или стакана ложку и пьют уже без нее.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

— Еккӗмӗре янӑ чух калаҫатпӑр та, пурнӑҫ тӑвасси ҫӑмӑл ӗҫ мар-ҫке пирӗн ҫынна, — кашӑкне вӑл меллӗн тытрӗ аллипе, — Тыррине те тытасшӑн, укҫа та шутлантӑр тетпӗр.

— Скажу вам откровенно, таким, как мы, ох как нелегко живется, — Шерккей ловко взялся за ложку, — Ведь хочется и с хлебом быть, и с деньгами.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӗнӗ улмапа та ҫамрӑк купӑстапа пӗҫернӗ шӳрпе халь ҫеҫ кӗвелнӗ турӑхпа юрнӑран-и, Тимрука пит техӗмлӗн туйӑнчӗ, вӑл кашӑкне сӗтел ҫине хумасӑр апатланчӗ.

Щи из зеленой капусты и молодой картошки да еще забеленные свежим турыхом показались Тимруку несказанно вкусными, и он без устали черпал ложку за ложкой.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук та пӗр кашӑк яшка ӑсса илчӗ, васкавлӑн сыпса ячӗ та куҫне-пуҫне чалӑртрӗ, кашӑкне хучӗ.

Тимрук тоже едва успел схлебнуть с ложки и тут же положил ее на стол, закатил глаза.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кашӑкне сӗтел ҫине хӑюсӑр хучӗ.

Отложил ложку.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл ларнӑ ҫӗртен тӑчӗ, аллинчи кашӑкне сӗтел ҫине ҫӗклесе ҫапрӗ.

Он поднялся, гневно швырнул ложку на стол.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней