Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

качча сăмах пирĕн базăра пур.
качча (тĕпĕ: качча) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Апла пулсан, качча та каятӑн, — йӗкӗлтешрӗм эпӗ.

— Стало быть, и замуж пойдешь, — поддразнил я.

VI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Хӗрсем пурте тенӗ пекех ҫакнашкал калаҫҫӗ, хӑйсем вара пурте качча тухаҫҫӗ.

Почти все девушки то же самое говорят и все же замуж выходят.

VI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Анчах, ниепле тавҫӑрса илейместӗп, качча кайнӑскер-и вӑл е хӗр-и, ҫапах та паллӑ, хура ҫӳҫлӗскер…

Вот только не могу догадаться, замужняя она иди девушка, а знаю, что с темными волосами…

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Улатӑр хулинчен инҫе мар вырнаҫнӑ Висяга ялӗнче хуҫалӑх йӗркелесе янӑ, Софья Викторовна Ляпуновӑна качча илсе ҫемьеллӗ пулнӑ.

Завел хозяйство в деревне Висяга, около города Алатырь, женился на Софье Викторовне Ляпуновой и зажил некрупным помещиком.

Пӗрремӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Шӑши хӳри пек кӗске ҫивӗтлӗ хӗрача — художница, качча тухнӑ, Ленинградра пурӑнать.

Девочка с косичками — художница, вышла замуж и живёт в Ленинграде.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Качча тухрӗ те-и?

— Уже замуж?

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Художница вӑл, качча тухрӗ, Ленинградра пурӑнать.

— Она художница, вышла замуж и живёт в Ленинграде.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Профессор вӑрансанах, пурте илтӗнмелле, Саньӑна диплом илмесӗр качча тухма ирӗк памастӑп, тесе пӗлтерчӗ.

Профессор, проснувшись, объявил во всеуслышание, что до защиты диплома он запрещает Сане выходить замуж.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр тӑван йӑмӑк качча каять.

Родная сестра выходит замуж.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Паллах ӗнтӗ, ҫак каҫ фотограф-художник ательне пухӑннӑ яшсем хушшинче Петя пӗрре те кӗрӗве ларакан ҫын пек курӑнмасть пулин те, Саня качча тухнине пӗлме йывӑрах мар.

Разумеется, нетрудно догадаться, за кого она выходила, хотя из всех ребят, собравшихся в этот вечер в ателье художника-фотографа, Петя меньше всех был похож на жениха.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр сӑмахпа каласан, тӗлӗнмелле йӑмӑк вӑл ман, акӑ ӗнтӗ халӗ вӑл качча каять.

Словом, это была чудная сестра, и вот теперь она выходила замуж.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тен, Марья Васильевна ыран хӑйне качча тухӗ, тесе те тӗлленчӗ пулӗ вӑл.

Наверное, ему уже мерещилось, что Марья Васильевна завтра выйдет за него замуж.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑн хыҫҫӑнах Петр Андреевич Марья Ивановнӑна качча илнӗ.

Вскоре потом Петр Андреевич женился на Марье Ивановне.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Манӑн юрату халӗ ӗнтӗ аттене ахалех пек туйӑнман, аннен хӑйӗн Петрушине капитан хӗрне, кӑмӑллӑ та илемлӗ хӗре, качча илтерессисӗр пуҫне урӑх ӗмӗт те пулман.

Моя любовь уже не казалась батюшке пустою блажью; а матушка только того и желала, чтоб ее Петруша женился на милой капитанской дочке.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ӑна пӑхни — мана пӑхнипех вӑл, мӗншӗн тесессӗн, эпӗ ӑна ҫак пурнӑҫ майланса ҫитсенех качча илесси ҫинчен татӑклӑнах шухӑшласа хунӑ, — терӗм.

Служа ей, служишь ты и мне, потому что я твердо решился, как скоро обстоятельства дозволят, жениться на ней.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк. Арӗслени // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Швабрин айӑплӑ, вӑл эсӗ пуп майри патӗнче курнӑ чирлӗ хӗре ирӗксӗрлесе пурӑнать, ӑна вӑйпа качча илесшӗн, — терӗм эпӗ.

— Швабрин виноватый, — отвечал я. — Он держит в неволе ту девушку, которую ты видел, больную, у попадьи, и насильно хочет на ней жениться.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл пӗр хӗре юратнӑ пулнӑ иккен те, хӗрне урӑх ҫынна качча панӑ.

Он был влюблен в одну девушку, а девушку отдали за другого.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тен, вӑл качча тухма пачах шухӑшламасть пуль.

Может быть, она еще и не собирается замуж.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӗскен кӑна хамӑр Энскра мӗнле пурӑнни, атте тӗрмере вилни, анне Гаера качча тухни ҫинчен каласа пама тиврӗ.

Пришлось рассказать — очень кратко — о том, как мы жили в Энске, как умер в тюрьме отец и мать вышла за Гаера.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кирка вӑл леш «Дубровские» вуласа тухнӑ Киренах, «Маша Дубровские качча тухнӑ» текенни.

Кирка была та самая Кирен, которая когда-то читала «Дубровского» и доказывала, что «Маша за него вышла».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней