Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кайӑксен (тĕпĕ: кайӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пурте паллӑ ӗнтӗ: ҫӑмӑр кайӑксен йӗррисене ҫуса кайнӑ, эпир пынӑ йӗрсене тунӑ кайӑкӗсем йывӑҫсен айӗнче пулнипе сыхланса юлнӑ мӗн.

И все стало понятно: дождик смыл все следы, а те, по которым мы шли, сохранились, потому что были под деревьями.

Ярик // Никита Волков. Пришвин М.М. Ярик: калавсем; вырӑсларан Н. Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1939. — 16 с. — 3–11 с.

Капитана кура, хӑнасем те сӑхсӑхма пуҫланӑ, вӗсен картусӗсемпе цилиндрӗсем, хура кайӑксен ушкӑнӗ пек, сывлӑшра вӗлтлесе илнӗ.

Гости, следуя примеру капитана, тоже стали креститься, их картузы и цилиндры мелькнули в воздухе, как стая черных птиц.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпӗ ачасене кайӑксен пурнӑҫӗпе интереслентересшӗн пултӑм.

Я старался заинтересовать ребят жизнью животных.

Ула курак–артисткӑсем // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Манӑн тискер кайӑксен шкулӗ «Дуров кӗтесӗ» ятлӑ.

Моя звериная школа называется «Уголок Дурова».

Чушка-финтифлюшка // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Вӑл тискер кайӑксемпе вӗҫен кайӑксен йӑлисене лайӑх пӗлет, хӑйӗн сӑнавӗсем тӑрӑх малашне ҫанталӑк мӗнле пулассине аван чухлать.

Знает повадки зверей и птиц, по своим приметам угадывает погоду.

8. Художник пулма шутлатӑп // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Юлашкинчен чыслӑ чӑхсене пӑхса усраканни ҫав кайӑксен читлӗхне ҫӗклесе пынӑ.

Последним шел хранитель священных кур, несший большую клетку с этими священными птицами.

XV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ӑна тискер чӗр чунсемпе вӗҫен кайӑксен кӑнттам ӳкерчӗкӗсемпе тӑватӑ енчен те капӑрлатнӑ.

Грубые изображения зверей и птиц покрывали его с четырёх сторон.

Авалхи юрӑ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Эпӗ Мальвинӑна арӑслан пекех сыхласа хӳтӗлесе тӑрӑп, — терӗ Пьеро, хӑйӗн темӗскерле тискер кайӑксен пек тытӑнчӑклӑ сассипе, — эсир мана пӗлместӗр-ха… — терӗ вӑл.

— Я буду защищать Мальвину, как лев, — проговорил Пьеро хриплым голосом, каким разговаривают крупные хищники, — вы меня ещё не знаете…

Хуть те мӗн пулсан та, Буратино Карабас Барабасран ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне ыйтса пӗлме шут тытать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Картасем урлӑ каҫса ҫӳретӗп, вӗҫен кайӑксен йӑвисене ҫӗмӗрӗп, ачасене виртлесе мӑшкӑлӑп, йытӑсемпе кушаксене хӳрисенчен сӗтӗрсе ҫӳреме тухса каятӑп… эпӗ кӑна анчах мар, темӗн те шухӑшласа кӑларӑп… — тет Буратино.

Буду лазить по заборам, разорять птичьи гнёзда, дразнить мальчишек, таскать за хвосты собак и кошек… я ещё не то придумаю!.. — сказал Буратино.

Калаҫакан шӑрчӑк Буратинона ӑслӑ канаш парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Вӗсем — икӗ тӗрлӗ класс: чӑхсем — кайӑксен класӗ, ӗне — сӗт ҫисе ӳсекенсен класӗ.

 — Это два разных класса: класс птиц и класс млекопитающих.

Пакӑлти Микиш // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 3–17 с.

— Унта никам пӗлмен ҫулсем ҫинче, Хальччен курман кайӑксен йӗрӗсем, — тесе ҫырнӑ ытарма ҫук аван йӗркесене эпӗ хам ӑсра каласа ҫӳреттӗм, тата ҫав хам пит лайӑх пӗлсе тӑракан, кӑшт ҫеҫ палӑракан сукмаксене куҫпах кураттӑм, ртуть пек йывӑр сывлӑш тумламӗсене те тӑкман курӑка таптаса хунӑ темӗскерле йӗрсене те кураттӑм.

Там, на неведомых дорожках, Следы невиданных зверей, — мысленно повторял я чудесные строки и видел эти, очень знакомые мне, едва заметные тропы, видел таинственные следы, которыми примята трава, ещё не стряхнувшая капель росы, тяжёлых, как ртуть.

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пӗтӗм ҫырма музыкӑпа тулать, унӑн тӗп тонӗ — тӗмӗсем ҫилпе татти-сыпписӗр кӑштӑртатни темелле; кайӑксен сатур сассисем ҫак илемлӗ те лӑпкӑ шава ҫӗнтереймеҫҫӗ, вӑл шавра эпӗ ҫӑвӑн юлашки юррине итлетӗп, вӑл мана шӑппӑн темле ӑрасна йышши сӑмахсем каласа тӑрать, вӗсем вара хӑйсемех юрӑ пулса тӑраҫҫӗ.

Весь овраг наполняется музыкой, её основной тон — непрерывный шелест кустарника под ветром; задорные голоса птиц не могут заглушить этот тихий, сладко-грустный шум, — я слышу в нём прощальную песнь лета, он нашёптывает мне какие-то особенные слова, они сами собою складываются в песню.

VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пӗр кукӑрта партизансем ҫӗр каҫакан хур кайӑксен кӗтӗвне тӗл пулчӗҫ.

В одном из заливчиков они спугнули стаю спящих диких гусей.

23 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӗҫен кайӑксен шучӗ те ҫук, эпӗ, тен хам та пырӑп-ха санпа пӗрле пӗр-пӗр чухне.

Дичи пропасть, я, пожалуй, сам пойду с тобой когда-нибудь.

XXVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пур ҫӗрте те кавирсем, картинӑсем, чӳрече каррисем, чӑпар шпалер, авса тунӑ пукансем, Вольтер креслисем, стенасем ҫумӗнче пӑшалсем, пистолетсем, енчӗксем, темле тискер кайӑксен картонран касса тунӑ пуҫӗсем.

Везде были ковры, картины, гардины, пестрые обои, портреты, изогнутые кресла, вольтеровские кресла, на стенах висели ружья, пистолеты, кисеты и какие-то картонные звериные головы.

XIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫуллахи кун ҫумӑрлӑ кичем ҫанталӑкра ҫывӑрма выртма, хӗвел анаспа вӑранса куҫ уҫма, чӳречен анлӑ тӑваткӗтеслӗхӗнче, хӑмпӑлчӑланса чӳрече янахне хулӑ пек пыра-пыра ҫапӑнакан пир каркӑҫ айӗнчен, ҫӑка аллейин ҫумӑрпа йӗпеннӗ сулхӑн хӑмӑр кӑвак енне тата чалӑшшӑн ӳкекен ҫап-ҫутӑ пайӑркасемпе ҫуталнӑ садри нӳрӗ сукмака курма, кӗтмен ҫӗртен садри вӗҫен кайӑксен хаваслӑ пурнӑҫне илтме, кантӑк лаптӑкӗнче хӗвел ҫутипе витӗр курӑнса явӑнакан хурт-кӑпшанка асӑрхама, ҫумӑр хыҫҫӑнхи сывлӑш шӑршине туйма, «каҫ пулас умӗнхи ҫакнашкал вӑхӑта ҫывӑрса ирттерме намӑс мар-и мана» тесе шухӑшлама тата пурнӑҫпа хӗпӗртесшӗн сада чупса тухас шутпа хӑпӑл-хапӑл сиксе тӑма тӗл килнӗ-и сире?

Случалось ли вам летом лечь спать днем в пасмурную дождливую погоду и, проснувшись на закате солнца, открыть глаза и в расширяющемся четырехугольнике окна, из-под полотняной сторы, которая, надувшись, бьется прутом об подоконник, увидать мокрую от дождя, тенистую, лиловатую сторону липовой аллеи и сырую садовую дорожку, освещенную яркими косыми лучами, услыхать вдруг веселую жизнь птиц в саду и увидать насекомых, которые вьются в отверстии окна, просвечивая на солнце, почувствовать запах последождевого воздуха и подумать: «Как мне не стыдно было проспать такой вечер», — и торопливо вскочить, чтобы идти в сад порадоваться жизнью?

II сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Сасартӑк усал хӗрлӗ кайӑксен кӗтӗвӗ вӗҫсе килчӗ, вӗсен ҫунатсемпе сӑмсасем кӑна пур; ҫав кайӑксем куҫсене сӑхма пуҫларӗҫ.

Вдруг налетела стая странных красных птиц — у них только крылья и клювы, они кинулись выклевывать глаза.

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӗсем ҫинче ҫӳлте хур кайӑксен кӗтӗвӗ кӑшкӑрса ячӗ.

Над ними с криком пролетели дикие гуси.

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл пире Вӗҫен кайӑксен утравӗн коменданчӗн тивӗҫӗпе, пӗтӗм формӑпа кӗтсе илесшӗн пулчӗ.

Он хотел встретить нас по всей форме на правах коменданта Птичьего острова.

VI // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 43–69 с.

Эпир ӑна Кайӑксен утравӗнчен ултӑ мильте тытса чартӑмӑр та тӗтӗмпе сигнал паракан еннелле ҫул тытрӑмӑр (Сачков вара утрав ҫинче вулкан чӗрӗлнӗ тесе тупа турӗ).

Мы задержали ее в шести милях от Птичьего острова и сразу пошли на дымный сигнал (Сачков клялся, что на острове проснулся вулкан).

VI // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 43–69 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней