Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

йӗмне (тĕпĕ: йӗм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Вӑл хӑй звеновой та, ӑна йӗмне те хӑпартса памалла тесе шутлать пулмалла.

— Он думает, что раз он звеньевой, то я ему и штаны поддерживай.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Анчах Начаркка пит чее пулнӑ: вӑл никама та нимӗн те каламан, хӑйӗн йӗмне ҫӳлерех туртса хӑпартнӑ та ыттисемпе пӗрле, пулӑшма кайнӑ пек, вӗҫтере панӑ.

Но такой был хитрый этот Плохиш, что никому ничего он не сказал, а подтянул штаны и помчался вместе со всеми, как будто бы на подмогу.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Анчах ҫав тери чее пулнӑ ҫав Плохиш, никама та ним те каламарӗ, йӗмне туртса хӑпартрӗ те, чӑнах та пулӑшма кайнӑ пек, ыттисемпе пӗрле чупрӗ.

Но такой был хитрый этот Плохиш, что никому ничего он не сказал, а подтянул штаны и помчался вместе со всеми, как будто бы на подмогу.

Мальчиш-кибальчишпа унӑн ҫирӗп сӑмахӗ ҫинчен хывнӑ халап // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 147–157 с.

— Эсӗ тата мӗн, йӗмне те хывасшӑн-и? — мӑрӑлтатса ыйтрӗ малтанхи.

— Да ты что, и штаны думаешь с него сымать? — недовольно спросил первый.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Кошевой чӑхӑмӑҫ лашана хӑмӑт тӑхӑнтартнӑ пек гимнастеркине тӑхӑнчӗ: пуҫӗ ниепле те ҫухава ӑшне лекеймерӗ, йӗмне урама тухсан тин тӳмелерӗ, унтан тӳрех парти округ комитетне кайрӗ.

— Кошевой надевал гимнастерку, словно хомут на норовистую лошадь: все никак не мог просунуть голову в воротник, штаны застегнул уже на улице и прямиком направился в окружной комитет партии.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫавӑн пек мирлӗскер килӗнче ларать, йӗмне туртса ҫӳрет, усаллине, ав, тепри пӗри позицире ҫапӑҫнинчен те ытларах тӑвать…

Такой мирный дома сидит, портки в руках держит, а зла наделает больше, чем иной на позициях…

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Каях, кай йӗмне антарса яриччен.

Иди, иди, пока я с тебя штаны не снял!

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӑштах шыракаласа ҫӳренӗ хыҫҫӑн Пантелей Прокофьевич, юнашар кӳлӗ хӗррине пӑрахса хӑварнӑ тӗпӗсӗр лӑпӑ тупса, кӳлленчӗк патне таврӑнчӗ, йӗмне хыврӗ, — сивӗпе ҫӳҫенкелесе, кӗххӗмлеткелесе, пулӑ тытма пуҫларӗ.

После недолгих поисков Пантелей Прокофьевич нашел брошенную возле соседнего озера кошелку без дна, вернулся к музге, снял штаны, поеживаясь и кряхтя от холода, приступил к ловле.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишка ӑна васкаса илчӗ те унта хӑйӗн аялтан тӑхӑнакан кивӗ кӗпипе йӗмне тупрӗ.

Мишка торопливо снял ее и обнаружил пару своего белья.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хулӑпа хӗненӗ йӗкӗт, йӗмне туртса ҫыхнӑ май куҫҫульне шӑлкаласа, чи хыҫалта сӗтӗрӗнсе пычӗ.

Позади всех плелся наказанный, вытирая слезы, натуго затягивая штаны.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Айӑпа кӗнӗ йӗкӗте хӑйӑр ҫине тӑсса пӑрахрӗҫ, йӗмне антарчӗҫ, Христоня, юрӑ ӗнӗрлесе, пекӗпе сарӑ мамӑклӑ кӑчкӑ кӑларнӑ чӗрӗ хулӑсем касрӗ, хӗнекенни Аникушка пулчӗ.

Провинившегося положили на песке, спустили штаны, Христоня перочинным ножом резал хворостины, покрытые желтыми пушистыми китушками, мурлыкая песню, а Аникушка порол.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн хисепе тивӗҫли те — вӑрӑм сухалӗ анчах пулнӑ, хӑй ав, ватӑ пирки, йӗмне те тӳмелеме манать.

Вся его заслуга — длинная борода, а он уж от старости и мотню забывает застегивать.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мӗншӗн йӗмне тӳмелемесӗр ҫӳретӗн, шӑршлӑ качака?

Почему мотню не застегиваешь, козел вонючий?

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Александров тӑчӗ, силленсе илчӗ, унтан йӗмне хӑпартнӑ май, тӑватӑ еннелле те пуҫ тайса илчӗ.

Встал Александров, отряхнулся и, собирая штаны, раскланялся на все четыре стороны.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Александровӑнне йӗмне антарчӗҫ, ҫара кутлӑскерне сак ҫине тӑсса вырттарчӗҫ, пӗр казакӗ урисем ҫине улӑхса ларчӗ (аллисене сак айӗнчен ҫыхса хучӗҫ), иккӗшӗ, пӗрер ывӑҫ ҫӳҫе хулли тытса, сакӑн икӗ енне тӑчӗҫ.

С Александрова спустили штаны, разложили голоштанного на лавке, один казак сел на ноги (руки связали под лавкой), двое с пучками таловых хворостин стали по бокам.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сашка, пушӑ кӑшӑллӑ йӗмне ҫӳлелле турткаласа, куҫне хӗснӗ, путсӗррӗн кулкаланӑ.

Сашка поддергивал спадавшие портки, подмигивал, шельмовато улыбался.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫурҫӗр тӗлӗнче Гришака асатте, хӑрах аллипе пиртен ҫӗлесе тунӑ йӗмне анса каясран тытса, тепӗр аллипе, туя тытнипе, ҫул хыпашласа пырса, картлашка тӑрӑх анчӗ.

В полночь дед Гришака, придерживая одной рукой холстинные портки, другой, державшей костыль, щупая дорогу, спустился по порожкам.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кунта, ҫурӑлса пӗтнӗ йӗмне ҫӗннипе улӑштарса, хӑйне хӑй йӗркене кӗртрӗ.

Здесь он и привел себя в порядок, заменив изорванные штаны новыми,

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Машина алӑкӗ уҫӑлчӗ те унтан йӗмне чӗркуҫҫийӗсенчен ҫӳлерех тавӑрнӑ Кондратьев тухрӗ.

Отворилась дверца, и из машины вылез Кондратьев с засученными штанинами выше костлявых колен.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӑранипе йӗмне лапӑртаса пӗтерчӗ.

От страха штаны испачкал.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней