Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

йӑлтӑртаттарса (тĕпĕ: йӑлтӑртаттар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Куҫӗсене йӑлтӑртаттарса тата хӑйне мӗнпе тытса чармаллине ҫаплах пӗлмесӗр, Ирина ларакан кровате ҫӗкле-ҫӗкле пӑхма е пукана урисенчен ярса тытса аллине тӑсса ҫӗклесе ҫӳреме пуҫларӗ.

Все еще не зная, чем бы усмирить себя, он начал приподымать то край кровати вместе с сидевшей на ней Ириной, то брал за ножку стул и носил его на вытянутой руке.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Мӗнле пулсан та, арҫын ача ҫурат! — терӗ вӑл, куҫӗсене телейлӗн йӑлтӑртаттарса.

— Непременно роди хлопчика! — сказал он, счастливо сверкая глазами.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тырӑ юхакан ещӗксем умӗнче ҫутӑ уйрӑмах нумай, ҫавӑнпа Евсей тарӑн ещӗке юхса тухакан ылтӑн тӗслӗ тырра лайӑх курать; тараса умӗнчи сӗтел хушшинче, куҫлӑх кантӑкӗсемпе йӑлтӑртаттарса, Стефан Петрович Рагулин ларать; тӑватӑ арҫын, тырӑ тултарнӑ михӗсене тараса ҫинчен иле-иле лавсем ҫине тиеҫҫӗ.

Особенно много света было у приемных люков, так что Евсей хорошо видел и золотистые струйки зерна, падавшие в глубокий ящик, и столик возле весов, за которым сидел Стефан Петрович Рагулин, поблескивая стеклами очков, и весы, с которых четверо мужчин снимали набитые зерном мешки, сваливая их на подводу.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пӗтӗм кӑмӑлӗпе кулкаласа, ӑслӑ куҫӗсене йӑлтӑртаттарса, ун патнелле Аниканов пынӑ.

Широко улыбаясь, поблескивая мудрыми глазками, к нему шел Аниканов.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Пирӗн хӑнасем пӑхса илме те ӗлкӗрейменччӗ, ҫав ретрен сӗт пек шурӑ, илемлӗ, шахмӑт хӑми евӗр клеткӑллӑ пиҫиххипе ҫавӑрса ҫыхнӑ пӗр машина уйрӑлчӗ те, ҫут тимӗрне йӑлтӑртаттарса, темле уйрӑмла меслетпе тӳрех алӑксем патне чуптарса пычӗ.

Наши гости и отреагироватьне успели, как одна из машин, белая, как молоко, прекрасная, обвязанная клетчатым ремнем словно шахматная доска выделилась, и сверкая своим железом, каким-то своим особым способом сразу же подбежала к дверям.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Псаучешене Понкратов кирлӗ, — пуҫларӗ Анзор, — куҫӗсене шлепке айӗн йӑлтӑртаттарса.

— Псаучеше нужен Панкратов, — начал Анзор, блестя глазами из-под шляпы.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Урапа ҫине, хӑйӗн сарлака юбка аркине пуҫтарса, хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ ура хырӑмӗсене йӑлтӑртаттарса, мӑнтӑр та пысӑк, вӑйлӑ хӗрарӑм хӑпарчӗ, — ку.

А на шарабан, подобрав подол широченной юбки и блеснув загорелыми икрами, взбиралась грузная, высокая и сильная женщина, — это.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Унта мӗн-мӗн тунине курасчӗ санӑн! — куҫӗсене йӑлтӑртаттарса калама пуҫларӗ Кнышев.

— Эх, ты бы только посмотрел, что там происходит! — блестя глазами, заговорил Кнышев.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Савӑнӑҫлӑскер, вӑл, кула-кула, куҫӗсене йӑлтӑртаттарса, пӳлӗм тӑрӑх утса ҫӳрет е аллисене тӑса-тӑса илет, е пукана уринчен тытса ҫӗклет.

Он, радостный, смеясь и блестя глазами, расхаживал по комнате, растягивал руки, а также время от времени поднимал стул за ножку.

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл хӗрсе кайса, ҫамрӑк та ҫулӑмлӑ куҫӗсене йӑлтӑртаттарса калаҫрӗ.

Говорил горячо, блестя молодыми, жаркими глазами.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Хе! — Дегтярев мулкачӑнни пек вӗт шӑлӗсене йӑлтӑртаттарса илчӗ.

— Хе! — Дегтярев блеснул заячьими зубками.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Чипер-и! — ыйтрӗ вӑл, пӗчӗк куҫӗсене йӑлтӑртаттарса.

— Ловко, что ль? — спросил он, блестя маленькими глазками.

XVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Бек-Агамалов тӑм кумкинчен икӗ утӑм чакса тӑчӗ, ун ҫине тӳп-тӳррӗн тӗлленӗ ҫивӗч куҫӗсемпе шӑтарасла тӑрӑнчӗ, вара, хӗҫне ҫӳлте-ҫӳлте йӑлтӑртаттарса илсе, сасартӑк, ӳкрӗ тейӗн, пӗтӗм кӗлеткипе малалла ӳпӗнчӗ те куҫа курӑнмалла мар хӑвӑртлӑхпа хӑрушшӑн хусканса, сулса ячӗ.

Бек-Агамалов отошел на два шага от глиняного болвана, впился в него острым, прицеливающимся взглядом и вдруг, блеснув шашкой высоко в воздухе, страшным, неуловимым для глаз движением, весь упав наперед, нанес быстрый удар.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Сӗрекепе кашни хут ӑнӑҫлӑ сӗрмессеренех вӑл пӗр-пӗр пуллине ҫӳле ҫӗклет те, ӑна хӗвел ҫинче йӑлтӑртаттарса, хыттӑн кӑшкӑрать:

После каждой удачной ловли он поднимал вверх какую-нибудь рыбу и, блестя ею на солнце, кричал:

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ӑна вӗҫертсе ячӗҫ, вал, ҫуначӗн аял енчи кӗрентерех тӗсӗпе йӑлтӑртаттарса, курӑк ӑшне ларчӗ, чӗриклеттерсе юрлама пуҫларӗ.

Его выпустили, он сверкнул розовой подкладкой своих крыльев и, опустившись в траву, тотчас же затрещал свою песню.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Табак тӗтӗмӗпе хуралнӑ шӑлӗсене йӑлтӑртаттарса, вӑл Яков Лукичӑн чавсине пӗчӗккӗ те типшӗм аллипе хытӑ пӑчӑртарӗ, кӑмӑллӑн йӑл кулса:

Коротко блеснув черноватыми, прокуренными зубами, он маленькой сухою рукой крепко сжал локоть Якова Лукича, спросил, приветливо улыбаясь:

XXVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Сӗтел ҫинчи хута вула авӑ! — кӑшкӑрса пӑрахрӗ ӑна карчӑкӗ, тӑртанса кайнӑ куҫне хаяррӑн йӑлтӑртаттарса.

Читай вон бумажку на столе! — яростно сверкая опухшими глазами, крикнула старуха.

XIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хуралса пӗтнӗ ача, кулакан куҫӗсене йӑлтӑртаттарса, тӗттӗм тимӗрҫ лаҫҫине шӑши пек тапса сикрӗ, вара ҫавӑнтах унтан вӗркӗч хӑйӑлтатса сывлани илтӗнчӗ, курнӑран ҫулӑм ҫӗкленсе, лаҫ ӑшне хӗрлӗ ҫутӑпа ҫутатрӗ.

Чумазый подросток, блеснув смеющимися глазенками, как мышь юркнул в темную глубину кузницы, и тотчас же оттуда послышалось хриплое дыхание меха и багрово засветилось рвущееся из горна пламя.

X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Хытӑрах тӗрен! — кӑшкӑрать манпа тавлашакан, хӗрӳленсе кайнипе куҫне йӑлтӑртаттарса.

— Упрись крепче! — возглашал мой оппонент, горячась и сверкая глазами.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Куҫне йӑлтӑртаттарса, шӑл йӗрсе, вӑл ҫапла хушса хучӗ: — сан пата хӑнана пыма хатӗрленетӗп те, ялан вӑхӑт ҫук-ха, ӗҫетӗп пӗрмаях…

И, сверкая глазами, он, оскалив зубы насмешливой улыбкой, добавил: — В гости к тебе собираюсь, да все времени нет — пью все вот…

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней