Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

йӑлтӑртаттарса (тĕпĕ: йӑлтӑртаттар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йӑл кулнӑ май тӗлӗнмелле шурӑ шӑлӗсене йӑлтӑртаттарса, вӑл тусне кӗтсе илме мӗншӗн тухайманни ҫинчен каласа пачӗ.

Улыбаясь и блестя удивительно белыми зубами, Савва начал объяснять, почему не мог прийти встречать друга: задержался в степи.

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кил умӗпе гусеницӑллӑ трактор ҫап-ҫутӑ шпорисене йӑлтӑртаттарса иртрӗ.

Мимо двора ехал колесный трактор, блестя начищенными шпорами.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Сисмест мӗскӗн», — кӑмӑллӑн кулса илчӗ лешӗ, пенсне айӗнчен куҫӗсене йӑлтӑртаттарса.

«Не догадывается, бедняк», — удовлетворенно улыбнулся тот и блеснул из-под пенсне глазами.

24 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Гаранжа тарӑннӑн сывларӗ те, мӑйӑхӗн вӗҫӗсене чӑмлакаласа, пӗртен-пӗр хӑрах куҫне йӑлтӑртаттарса илчӗ, тутлӑ ӗмӗте путнӑн йӑл кулчӗ.

Гаранжа вздохнул и, покусывая кончики усов, блистая единственным глазом, мечтательно улыбнулся.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Эсӗ виҫӗ кун апат курман пек ҫиетӗн, атте! — ҫилӗллӗн сӑмах хушрӗ Дарья, куҫӗсене йӑлтӑртаттарса.

— Едите вы, батенька, будто три дня не емши! — со злобой сказала Дарья и блеснула глазами.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сухалне тӑрмалантарса тата ылтӑн пенсне витӗр хаяр куҫӗсене йӑлтӑртаттарса, вӑл палламан ҫынпа калаҫать.

Лохматя бороду, поблескивая из-под золотого пенсне злыми глазами, изливал свою желчную горечь перед случайным собеседником.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий, йӗнер ҫыххине пушатас тесе, учӗ ҫинчен аннӑччӗ, анчах та вахмистр ун ҫине куҫӗсене йӑлтӑртаттарса кӑна пӑхрӗ.

Григорий слез было ослабить подпруги, но вахмистр блеснул на него глазами.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лешӗ, хаяр куҫӗсене йӑлтӑртаттарса, ҫапла калаҫать:

И тот, посверкивая злыми глазами, говорил:

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пантелей Прокофьевич, кӗмӗл пек кӑвакарса йӑрӑмланнӑ хура сухалне йӑлтӑртаттарса, турӑш тытса тӑрать, Ильинична — унпала ҫумма-ҫуммӑн; ҫӳхе тутисем унӑн чул пек хытса кайнӑ.

Пантелей Прокофьевич, блистая чернью выложенной сединным серебром бороды, держал икону, Ильинична стояла рядом; каменно застыли ее тонкие губы.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Степан, хӑрах куҫне йӑлтӑртаттарса (тепӗр куҫӗ пиҫмен слива пек хӗрелсе шыҫса тухнӑ), крыльца патнелле чакма пуҫларӗ.

Степан, сверкая одним глазом (другой затек опухолью цвета недоспелой сливы), отступал к крыльцу.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Митька, кӗҫ-вӗҫ кулса ярасла, питне-куҫне йӑлтӑртаттарса тӑрать.

Митька лоснился сдерживаемой радостью.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пулли, сарлака уҫӑлса тӑракан ҫӑварӗпе анасласа, сӑмсипеле кимӗ аяккине ҫитсе перӗнчӗ те авкаланса тӑракан хӗрлӗ ылтӑн ҫуначӗсене йӑлтӑртаттарса илчӗ.

Зевая широко раскрытым ртом, тот ткнулся носом в шершавый борт и стал, переливая шевелящееся оранжевое золото плавников.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Куҫӗсене телейлӗн йӑлтӑртаттарса, Оля утса пынӑ ҫӗрте Сергей ҫине пӑхса илемлӗн кулса илчӗ, вара, именсе, темле хӑравҫӑллӑрах ӑна телеграмма тӑсса пачӗ.

Блестя глазами, Оля подарила Сергею очаровательную улыбку и, робея, протянула ему телеграмму.

XXIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ӑна ыттисем шӑпланса, куҫӗсене ӑмсануллӑн йӑлтӑртаттарса итленӗ, Тимофей Ильич, ҫынсен куҫӗсем ҫавӑн пек йӑлтӑртатнине асӑрхаса, татах мухтанарах каланӑ:

Старики слушали его, затаив дыхание, с огоньком зависти во взглядах, и Тимофей Ильич, замечая это, с еще большей гордостью продолжал:

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьев лайӑх астӑвать: ҫак пӗтӗмпех планраччӗ, вара ҫавӑн ҫинчен шутласанах ун умӗнчен ҫула якатакан кустӑрмасем те мӑкӑрланса ларакан хурансем те ҫухалчӗҫ, айккисене тирек лартса тухнӑ шоссе станицӑсемпе хуторсем ҫумӗпе хӑйӗн асфальтне йӑлтӑртаттарса чупса иртрӗ.

Кондратьев хорошо помнил: все это было запланировано, и, подумав об этом, перед ним исчезли и обкатывающие дороги колеса и дымящие котлы, и пробежало шоссе с рассаженными по краям тополями, блестя свои асфальтом между хуторов и станций.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ун чухне, куҫӗсене савӑнӑҫлӑн йӑлтӑртаттарса, сӗтел патне чи малтан Кондратьев пычӗ, кунта пухӑннисене ӑмӑрту пуҫланнӑ ятпа ырлӑх сунса алӑ пусрӗ; ун хыҫҫӑн, айккинчен айккинелле кулкаласа пӑхса, сӗтел патне Тутаринов пычӗ, унтан вара кашни колхозранах представительсем пырса алӑ пусрӗҫ…

Когда к столу первым подошел Кондратьев, поздравил собравшихся с началом соревнования и поставил подпись; следом за ним к столу подошел Сергей Тутаринов, затем подходили и расписывались представители от каждого колхоза…

XXVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл сухалне тап-таса хырнипе ҫап-ҫамрӑк курӑнать, куҫӗсене йӑлтӑртаттарса йӑл кулнинчен Кондратьев хӑйӗн сӗнӗвӗ ахаль сая кайманнине туйса илчӗ.

По начисто выбритым усам смотрелся он молодо, и по оживленным глазам Сергея Кондратьев видел, что его совет не пропал даром.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Уйран таврӑнсан, упӑшки кровать ҫине ларатчӗ, хӑйпе юнашар Алешӑна лартатчӗ, Варвара Сергеевна Верочкӑна алла илетчӗ, куҫӗсене телейлӗн йӑлтӑртаттарса, ӑна ашшӗ патне илсе пыратчӗ; ун чухне пӳлӗмре хальхи пек ҫап-ҫутӑ пулман пулсан та, унӑн чӗринче ҫутӑ та ӑшӑччӗ.

Бывало, вернувшись с поля, муж садился на кровать, сажал рядом с собой Алешу, а Варвара Сергеевна брала на руки Верочку и подносила ее к отцу, и хотя тогда в комнате еще не было такого яркого света, а на сердце у нее было светло и тепло.

XXIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Сережа, эсӗ шухӑшласа пӑх-ха, — мӗскӗн кайӑка курнӑ чухнехи пекех куҫӗсене йӑлтӑртаттарса каларӗ Ирина, — икӗ турбина — ку вӗт-ха пин киловата яхӑн е пин те пилӗкҫӗр лаша вӑйӗ.

— Сережа, а ты подсчитай, — все так же, как и при виде бедной птички, блестя глазами, заговорила Ирина: — Две турбины — это почти тысяча киловатт, или полторы тысячи лошадиных сил.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Мӗскӗн кайӑк ҫинчен пулӗ, — терӗ Ирина, ҫаплах куҫӗсене йӑлтӑртаттарса.

— Наверное, о бедной птичке, — сказала Ирина, все еще сверкая глазами.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней