Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

итлесшӗн (тĕпĕ: итле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ ӑна ҫаплах каларӑм: ан хӑйнӑ пул, терӗм Вӑл итлесшӗн те мар.

Я так и говорила: не смей, Саня, не смей, а он слушать ничего не хочет…

16-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Мӗн пулнӑ ӑна? — шухӑшларӗ Маша, лешӗ кӗтмен ҫӗртенех чӗрре кӗрсе кайнипе тӗлӗнсе, шӑртланса кайнӑскер, чӗрӗп пек. Ҫын каланине те итлесшӗн мар».

«Что это с ним? — подумала Маша, удивленная столь неожиданной вспышкой. — Щетинится, как еж колючий. Слушать ничего не хочет…»

11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗри те ҫӗнӗлӗх марччӗ кусем Олеҫҫӑшӑн, унашкалсене темӗн чухлӗ каланӑ ӗнтӗ эпӗ ӑна, анчах ку хутӗнче пач итлесшӗн те пулмарӗ вӑл мана.

Все это было уже не ново Олесе в моем толковании, но на этот раз она даже и слушать меня не стала.

XI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Инкӗшӗ Ольгӑна итлеттересшӗн, хӑйне юраттарасшӑн ҫунни те, Ольга инкӗшне итлесшӗн е юратасшӑн ҫунни те палӑрсах каймасть.

Отношения эти были так бесцветны, что нельзя было никак решить, есть ли в характере тетки какие-нибудь притязания на послушание Ольги, на ее особенную нежность, или есть ли в характере Ольги послушание к тетке и особенная к ней нежность.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Анчах Обломов малтан итлесшӗн те пулмарӗ — Ольгӑна кӳрентерчӗ, Ольга вара… тӑрӑшрӗ.

Но Обломов сначала слушать не хотел — ей было досадно, и она… старалась…

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Юрӑ ҫинчен тахҫанах мана лайӑххине калаҫҫӗ, эсир вара итлесшӗн те пулмарӑр, сире вӑйпа тенӗ пекех итлеттерчӗҫ.

Про него давно говорят мне много хорошего, а вы не хотели даже слушать меня, вас почти насильно заставили.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ҫук, акӑ вӑл итлесшӗн — терӗ Обломов, Штольц ҫине кӑтартса.

— Нет, это он хочет, — отвечал Обломов, указывая на Штольца.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

«Кэптен» путиччен акӑлчан лорчӗсем те никама та итлесшӗн пулман вӗт.

Как английские лорды до гибели «Кэптена» никого не хотели слушать.

Ҫирӗммӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

— Мӗншӗн мана итлесшӗн те мар-ха эс?

— Почему ты не хочешь меня слушать?

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Сӑмах патӑн вӗт-ха эс мана, — ӑна итлесшӗн те мар амӑшӗ.

— А как же твое обещание? — мама по-прежнему ничего не хотела слышать.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Аппа итлесшӗн мар.

— Тетя не хочет.

X. Килте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл итлесшӗн пулмасан, Дуняна та пулсан каласа парас.

Или, если она не захочет слушать, на худой конец, Дуне рассказать.

X. Килте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Эпир тенкел ҫине лартӑмӑр, Катя пуҫне алли ҫине таянтарса итлет, итлеме лайӑх пултӑр тесе, вӑл кирек хӑҫан та нумайччен итлесшӗн пулнӑ чух ҫапла ларма юратнине аса илтӗм эпӗ.

Мы сидели на скамейке, Катя слушала меня, подставив руку под голову, и я вспомнил, как она всегда любила долго устраиваться, чтобы было удобнее слушать.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ромка хаяр саслӑ лавҫӑсен манерне аванах ӳкернӗ пулин те, ула Спирька ӑна пӗрре те итлесшӗн мар, шав сулахаялла пӑрӑнма пӑхать.

Хотя Ромка хорошо усвоил кучерской бас, Спирька его не слушался и все норовил свернуть куда-то влево.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эсир, паллах, мана итлесшӗн пулмарӑр.

Вы, конечно, можете меня не слушаться.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Атте ӑна итлесшӗн те мар, вӑл Камертонӑн тахҫан йӑлӑхтарнӑ юмахне хӑлхана чикес мар тесе, юри тӑнлавне радио наушникӗсемпе хӗстерсе лартрӗ.

Но отец уже нарочно ущемил голову наушниками радио, чтобы не слышать обычных и всем надоевших изречений Камертона.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хамӑн чи малтанхн шухӑш — атте ан ҫилентӗрччӗ, ирӗксӗр киле тавӑрӑнма тивнине вӑл — ку юри, хӑйӗн сӑмахне итлесшӗн мар пулса таврӑнчӗ, тесе каласран шикленни.

Первою мыслию моею было опасение, чтобы батюшка не прогневался на меня за невольное возвращение под кровлю родительскую и не почел бы его умышленным ослушанием.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Мӗншӗн итлесшӗн мар-ха эсир, иртнӗ вӑхӑтра мана час-часах ҫав тери кӑмӑл туса итлеттӗрччӗ-ҫке?..

— Отчего же вы теперь не хотите слушать того, чему еще недавно, и так часто, внимали благосклонно?..

Июнӗн 5-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

— Акӑ мӗн, — терӗ вӑл, — паллах, вӗҫекен состава ярасси ҫинчен генерал итлесшӗн те пулмарӗ.

— Вот что, — сказал он, — конечно, о том, чтобы тебя в летный состав, генерал и слушать не стал.

7 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Ҫавӑнтах вӑл калама та ҫук ятлаҫма, урисемпе тапма тытӑнчӗ, хӑйне ӑнлантарса каланине пӗртте итлесшӗн пулмарӗ.

Он принялся неистово браниться, топать ногами, не желая слушать никаких доводов.

7 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней