Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

выртрӑм (тĕпĕ: вырт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вара эпӗ выртрӑм та, хуллен кӑна: — Пачах компот мар. Кулмалли те ҫук, — терӗм.

Потом я лёг и потихоньку говорил: — Вовсе не компот. И не смешно.

Эпир каҫ выртма кайрӑмӑр // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вара эпӗ ҫав ковёр ҫине выртрӑм та макӑрмарӑм, мӗншӗн тесен ҫывӑрса кайрӑм.

Я потом лёг на коврик и не заплакал, потому что заснул.

Пулӑ тытнӑ ҫӗре ҫитрӗмӗр // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Эпӗ пӗр сехет хушши куҫа уҫмасӑр выртрӑм, анчах сехет йӗппи пилӗк минут кӑна куҫрӗ…

Я час лежала, глаза не открывала, а они показывают, что только пять минут прошло…

Маруся кукамӑшне итлемест // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Салтак вӑрҫӑ ҫинчен, пирӗн салтаксем вӑрҫасшӑн марри, винтовкисене пӑрахса германецсемпе ыталанни ҫинчен, ҫакӑ вӑл — пӗтӗм тӗнчери пролетарисем, пӗрлешӗр, тени пулни ҫинчен каласа пачӗ; эпӗ ҫаксене пурне те итлесе выртрӑм, анчах ман куҫ умӗнче ҫаплах-ха суккӑр ҫын тата вӑл мӗн ҫинчен юрлани курӑнса тӑчӗ.

Солдат стал рассказывать про войну, про то, как наши не хотят воевать, кидают винтовки и братаются с германцами, я слушал про все это, а перед глазами стоял слепой и то, про что он пел.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вара вӑл сывланине эпӗ шӑппӑн итлесе выртрӑм.

И я тихо слушал, как он дышит.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпӗ унпа юнашар выртрӑм.

Я лёг с ним рядом.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Сасартӑк вӑйран кайса, эпӗ унӑн кӑкри ҫине персе анса выртрӑм.

И вдруг, потеряв равновесие, упал лицом на грудь своего спасителя.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Атте ятлам тытӑнчӗ, эпӗ вара шкап хыҫӗнчи кравать ҫине кӗрсе выртрӑм та нӑшӑклама пикентӗм.

Помоги переводом

Аннепех пурнӑҫ лайӑхчӗ // Валентина Элиме. Килти архив

Акӑ иртнӗ эрнере эпӗ, ним чухлӗ те хускалмасӑр выртрӑм, хӑш чухне сехет хушшинче те пӗр хускану тумарӑм.

А эту неделю я совсем не двигался. Ни одного движения по нескольку часов подряд.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Эпӗ хӑранипе ӳпне ӳкрӗм, вилнӗ пек чылайччен выртрӑм.

Я испугался и упал ниц, и лежал долго, как мёртвый.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хула ҫумӗпе уйпа утса эпӗ Атӑл хӗррине, Откоса пырса тухрӑм, унта тусанлӑ курӑк ҫине выртрӑм та нумайччен шыв леш еннелле, улӑхалла, ҫав пӗрре те хускалман ҫӗр ҫинелле пӑхса выртрӑм.

Обойдя город полем, я пришел к Волге, на Откос, лег там на пыльную траву и долго смотрел за реку, в луга, на эту неподвижную землю.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӗсем тухса кайсан, эпӗ алӑк патне урайне, Павел Одинцовпа юнашар выртрӑм.

Когда они ушли, я лег у двери на полу, рядом с Павлом Одинцовым.

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Мана паллакан доктор-акушер Генрих Родзевич патне илсе карӗҫ, вӑл ман куҫ хупанкисене шалтан касрӗ, куҫсене ҫыхса лартнӑскер, темиҫе кун хушши эпӗ шутсӑр усал кичемлӗхпе асапланса выртрӑм.

Меня отвели к знакомому доктору-акушеру Генриху Родзевичу, он прорезал мне веки изнутри, несколько дней я лежал с повязкой на глазах, в мучительной, чёрной скуке.

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ вӗҫерӗнсе ҫенӗхелле тухса тартӑм, унта кӗтеселле кӗрсе выртрӑм та пӗтӗмпех пусӑрӑнса кайнӑскер, пӗтсех ларнӑскер, сӑмавар мӗнле кӗрленине итлесе выртрӑм.

Я вырвался, выскочил в сени, лёг там в углу, подавленный, опустошённый, слушая, как гудит самовар.

VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Мӗн пуласси пултӑр! — тесе эпӗ пуҫа одеялпа витсе хутланса выртрӑм.

Я свернулся калачиком, окутав голову одеялом, — будь что будет!

II. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Йывӑррӑн сывласа илчӗ те: — Пит нумай выртрӑм! — терӗ.

Вздохнув, она прибавила: — Очень долго!

II. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ унта нумай выртрӑм!

А я лежала там до-олго!

II. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ аран-аран, кӑвар тӑрӑх утса кайнӑ пек, каялла ҫавӑрӑнса пӑхмасӑр кухня урлӑ каҫрӑм та, унпа юнашар пырса выртрӑм.

Я с трудом, точно по горячим углям, не оглядываясь, перешёл кухню и лёг рядом с ним.

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ, чылайччен ҫывӑрса каяймасӑр, пӗр енчен, вӗсене хисеплесси, тепӗр енчен, ҫиелтен пӑхма вӗсем хӑйсенчен пистермелле курӑнни хушшинче иккӗленсе выртрӑм; ҫак ҫынсем нумай пӗлни, хӑйсене ансат тыткалани, тӳрӗ кӑмӑллӑ пулни тата ҫамрӑклӑхпа маттурлӑхӑн илемӗ вӗсене хисеплеме хистерӗҫ.

Я долго, не засыпая, колебался, с одной стороны, между уважением к ним, к которому располагали меня их знания, простота, честность и поэзия молодости и удальства, с другой стороны — между отталкивающей меня их непорядочной внешностью.

ХLIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӗсенчен йӗрӗннине палӑртасшӑн мар пулса, эпӗ сюртука хыврӑм та диван ҫине юлташла выртрӑм.

Стараясь не выказывать своего к ним презрения, я снял сюртук и лег по-товарищески на диван.

ХLIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней