Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Уҫҫӑнрах (тĕпĕ: уҫҫӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах вӑл ҫакна ҫеҫ асӑрхарӗ: ывӑлӗн пӑшӑрханӑвӗ ӳссех пырать, вӑл асапланни унӑн пичӗ ҫинче уҫҫӑнрах та уҫҫӑнрах палӑрать.

Но она видела только, что эта тревога все вырастает и на лице спящего обозначается все яснее выражение напряженного усилия.

V // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ӑна пур енчен те лӑпкӑлӑх туса панӑ, халӗ вара шӑпах ҫав чунти лӑпкӑлӑх ӑшра тем ҫитменнине уҫҫӑнрах палӑртма пулӑшнӑ.

Ему доставили полное спокойствие и мир, и теперь самая тишина, царившая в его душе, способствовала тому, что внутренняя неудовлетворенность слышалась яснее.

IV // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Вара эпӗ вӑл шыв кӗрлени чи уҫҫӑнрах илтӗнекен вырӑна шыранине ӑнланса илтӗм.

Я понял, что он искал точку, где именно журчание потока раздается с наибольшей отчетливостью.

XXIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Вӑл ҫавӑнтах уҫҫӑнрах калаҫма пуҫларӗ, унӑн тӗксӗм пит-куҫӗнче кулӑ палӑрчӗ.

 — Сразу оживилась она, и улыбка прошла по ее нахмуренному лицу.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Куна пурте туйса илчӗҫ, судьясем те пулин — ҫак сӑмахсен янравӗ уҫҫӑнрах илтӗнмӗ-ши, тесе итлесе ларчӗҫ.

Это почувствовалось всеми, и даже судьи прислушивались, как будто ожидая, не раздастся ли эхо, более ясное, чем эти слова.

XXVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Тен, Андрейӑн ертсе пырас ӗҫри маҫтӑрлӑхӗ Высоцкие ҫав роле выляма — кӗрлесе юхакан шыври пӗчӗк чул татки вырӑнне йышӑнма — ирӗк панинче, ҫавӑнпа малалла куҫса пырассин вӑйне уҫҫӑнрах палӑртнинче пулчӗ пулӗ.

Может быть, искусство Андрея как руководителя проявилось и в том, чтобы дать Высоцкому сыграть эту роль — роль маленького камня е большом потоке — и тем самым нагляднее выявить потенциальную силу движения.

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Агрономӑн питшӑммисем халичченхинчен те ытларах тухса тӑнӑ, путӑк питҫӑмартисенчи тӗксӗм ӳт уҫҫӑнрах палӑрмалла пӗркеленнӗ, те хӗвелпе тӗссӗрленнӗ, те кӑвакарнӑ ҫутӑ куҫхаршисем куҫӗсем ҫине татах ытларах усӑнса аннӑ.

Четкий рисунок скул старшего агронома был ещё резче, чем обычно, складки темной кожи явственнее обозначались на впалых щеках, светлые, не то выгоревшие, не то поседевшие брови ниже нависали над глазами.

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пуласлӑха унӑн уҫҫӑнрах курас килнӗ, анчах пуҫа ҫӗршер татса паман ыйтусем тулса ларнӑ, шухӑшсем пӑтрашнӑ.

Ему хотелось яснее представить себе будущее, провести к нему сквозную линию конкретных дел и мероприятий, а сотни нерешенных вопросов осаждали мозг, мысли шли вразброд.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Партие кӗрес шухӑш майӗпен уҫҫӑнрах палӑрса пынӑ.

Постепенно мысль о вступлении в партию становилась все отчетливее.

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Уҫҫӑнрах каласан, халӑха ухмаха тӑратса хӑварма хӑтланаҫҫӗ.

Проще говоря, обдуривают массу.

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫавна май Степанида хытах кӳренчӗ, мӗншӗн тесен вӑл халӗ час-часах пӗччен юлнине, старик хӑйӗнчен уйрӑлса пынине уҫҫӑнрах туйма пуҫларӗ.

К досаде и огорчению Степаниды, которая все чаще оставалась одна и все явственнее чувствовала, как отдаляется от нее старик.

2. Хӑвӑртлӑх // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Тӳрех кӑвак чӳречесем курӑнса кайрӗҫ, выльӑхсем кӑчӑртаттарса чӑмлани уҫҫӑнрах илтӗнме пуҫларӗ.

Сразу выступили синие окна, и отчетливее слышно стало дыханье и жвачка животных.

11. «Путарман хум» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Валентина шкул патне ҫывхарса пынӑҫемӗн ӑнланмалла мар сасӑ та уҫҫӑнрах илтӗнме пуҫларӗ.

Чем ближе Валентина подходила к школе, тем яснее становились непонятные звуки.

6. «Сӑрнай» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл вӑрҫӑ кӳнӗ ҫухатусемпе аркатусене пӗлнӗ, анчах кунта, ҫапӑҫуран инҫетре пулнӑ хӑйӗн тӑван колхозӗнче, виҫӗ коммунист, виҫӗ лайӑх ҫын пӗтнинчен вӑл вӑрҫӑ епле сиенлӗ пулнине тата ҫӗнтерӳ тунӑ халӑхӑн паттӑрлӑхне нихҫанхинчен те уҫҫӑнрах, пысӑк туйӑмпа ӑнланса илчӗ.

Он знал о потерях и разрушениях, принесенных войной, но оттого, что здесь, в его родном, далеком от сражений колхозе не стало трех коммунистов, трех лучших людей, он ярче и ощутимее, чем когда-либо, понял масштабы войны и героизм народа, завоевавшего победу.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пӗр кӗске самантрах Василий пурне те: Дуняшкӑпа пирвайхи хут тӗл пулса калаҫнисене те, хире-хирӗҫ тапӑнса пынӑ чухне хӑй вӗлернӗ пӗрремӗш тӑшмана та; пуринчен уҫҫӑнрах, хӑй амансан вӑрманта юр ҫисе выртнине, ун чухне хӑй ӑшӗнче Авдотьйӑпа сывпуллашнине, уншӑн тунсӑхласа, ӑна юратса, шеллесе макӑрнине аса илчӗ.

В одно неуловимое мгновенье Василию вспомнилось все: и первые встречи с Дуняшкой, и первый враг, убитый в рукопашном, и ярче всего тот час, когда он, раненный, лежал в лесу, глотая снег, и мысленно прощался с Авдотьей, плакал от тоски, любви и жалости к ней.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл ҫынсене пӗрре курсах аса хывнӑ, ку хӗр, паҫӑрхи пӗчӗк ача ӑна Сарра тенӗскер, ыттисенчен те уҫҫӑнрах асра юлать.

Он запоминал людей сразу, а эта девушка, которую малыш назвал Саррой, запомнилась ярче других.

Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Пӑрахучӗ те уйрӑлса каять авӑ, унта Катерина кӑшкӑрса йӗрет, ун сасси нимӗҫ сассисенчен те уҫҫӑнрах илтӗнет.

А тут пароходик отваливает, а с парохода Катерина так разливается, что даже изо всех немецких голосов ее голос слышен.

II // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Ача тата уҫҫӑнрах кулса илчӗ те, амӑшӗ ҫине пӑхса, хӗрелсе кайрӗ…

Он еще откровеннее улыбнулся, взвел на нее глаза — и покраснел…

III // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Инсаров ют ҫӗршывра ҫурални (вӑл болгар) сӑн-питӗнчен тата уҫҫӑнрах палӑрать: вӑл ҫирӗм пилӗк ҫулсене хитнӗ, типшӗм те тӗреклӗ, путӑк кӑкӑрлӑ, шӑнӑрлӑ ҫирӗп алӑллӑ ҫамрӑк ҫын; вӑл яр уҫҫӑн палӑрса тӑракан сӑн-сӑпатлӑ, курпун сӑмсаллӑ, кӑвакрах хура ҫӳҫлӗ, сарлакарах мар ҫамкаллӑ, витӗр пӑхакан пӗчӗк куҫлӑ, ҫара куҫхаршиллӗ; кулнӑ чухне ҫӳхе тути айӗнчен илемлӗ шурӑ шӑлӗсем самантлӑха курӑнаҫҫӗ.

Иностранное происхождение Инсарова (он был болгар родом) еще яснее сказывалось в его наружности: это был молодой человек лет двадцати пяти, худощавый и жилистый, с впалою грудью, с узловатыми руками; черты лица имел он резкие, нос с горбиной, иссиня-черные прямые волосы, небольшой лоб, небольшие, пристально глядевшие, углубленные глаза, густые брови; когда он улыбался, прекрасные белые зубы показывались на миг из-под тонких, жестких, слишком отчетливо очерченных губ.

VII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Чӑнах та, юлашкинчен Психея сӑнарӗнче шурӑх хӗрӗн сӑн-сӑпачӗ уҫҫӑнрах курӑнма пуҫларӗ.

И точно, черты бледной девушки стали наконец выходить яснее из облика Психеи.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней