Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Радӑна (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Тен радӑна пуҫтармастӑр-и?»

— Или хотите, может быть, собрать раду?

IV // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Хӑшпӗрисемпе калаҫса татӑлса вӑл пурне те вӑйлӑ ӗҫтерме пуҫланӑ, темиҫе ӳсӗр козак вара тӳрех площаде, радӑна пуҫтарнӑ чух ҫапакан литаврсем патне, юпасем ҫумне ҫыхса лартнӑ литаврсем патне чупса тухнӑ.

Сговорившись с тем и другим, задал он всем попойку, и хмельные козаки, в числе нескольких человек, повалили прямо на площадь, где стояли привязанные к столбу литавры, в которые обыкновенно били сбор на раду.

III // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Вӑл пӗлӗм пек картузне ҫӳлелле ҫӗклесе: — Турӑ пулӑштӑр, хуҫа! Ырӑ кун! Ялти радӑна тупас тесен ӑҫталла каймалла-ши? — тесе, сӑмахсене нимӗҫле хуҫкаласа кӑшкӑрчӗ.

И, приподняв над головой блин, бодро кричал: — Бок помочь, казаин! Добри ден! Как есть здесь идти находить деревенски рада, пожалуйста?

ХХIII сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Вӗт пирӗн правительство Регенциллӗ Радӑна саккунсӑр тесе евитленӗ!

Ведь наше правительство объявило Регенционную Раду вне закона!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Тӗп Радӑна восстани пуҫланӑ рабчисемпе салтаксем Киевран хӑваласа кӑларсан, Петлюра, Тӗп Радӑн чи сылтӑм ҫунатне ертсе пырса, большевиксемпе пӗр хӗрхенӳсӗр активлӑн кӗрешекенсен енне тӑрать.

После того как Центральная Рада была изгнана из Киева восставшими рабочими и солдатами, Петлюра становится одним из активнейших сторонников беспощадной борьбы с большевиками, возглавляя крайнее правое крыло в Центральной Раде.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ӑнсӑртран кӑна ҫаврӑнчӗ те вӑл, Радӑна курах кайрӗ…

Случайно он повернулся и увидел Раду…

XVI. Вилӗм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов чӳрече патӗнчен пӑрӑнса ун патне пычӗ, ӑна сивӗннӗ аллинчен тытса кӑвакара пуҫланӑ тутинчен чуп турӗ; Радӑна вӑл ҫамкине те, юнла кӗвӗлнӗ суранне те чуп турӗ.

Покинув свой пост, Огнянов подошел к ней, преклонил колена, взял ее холодные руки в свои и долгим поцелуем приник к ее ледяным устам; он осыпал поцелуями и ее лоб и рану, на которой уже застывала кровь.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Унта эп вӗсене пӗчченех каҫ пуличчен чарса тӑрӑп, эс ҫав хушӑра Радӑна ту ҫинелле илсе кайӑн.

— А там уж я один удержу их до вечера, пока ты отведешь Раду в горы.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов пӗр-ик сӑмахпа Радӑна мӗн пулни ҫинчен Соколова каласа пӗлтерчӗ.

Огнянов в двух словах рассказал Соколову о том, что он знал о Раде.

XIV. Чун патӗнчи калаҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лушах эп Радӑна макӑртрӑм, кӑлӑхах макӑртрӑм! — терӗ Огнянов.

Я поступил с Радой жестоко, до подлости жестоко! — воскликнул Огнянов.

XIV. Чун патӗнчи калаҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Радӑна вӑл чӑнласах юрататчӗ…

Правда, он действительно влюбился в Раду…

XIV. Чун патӗнчи калаҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Радӑна шанмастӑн-и?

Ты подозреваешь Раду?

XIV. Чун патӗнчи калаҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Радӑна курсан хӗрача хӗпӗртесе кайрӗ, Огнянова лайӑх пӗлекен ҫын кунта пӗртен пӗр Рада ҫеҫ-ха, хӗрача вӑл пулӑшасса та ӗмӗтленме пултаратчӗ.

Не мудрено, что она обрадовалась, завидев Раду, ведь Рада была здесь единственным человеком, близким Огнянову, и у нее можно было попросить помощи.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Смион Хаджи ҫавӑнтах Радӑна куҫ хӗссе илчӗ: «Эсӗ мана шан, Граф пурӑнать» тесе калассӑнах туйӑнчӗ.

И Хаджи Смион дружелюбно подмигнул Раде, словно желая сказать: «Ты мне верь, Граф жив».

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стайка чӑтайман халлӗн ахӑлтатса кулса ячӗ те Радӑна ҫаннинчен туртрӗ.

Наконец Стайка не выдержала и, расхохотавшись, потянула Раду за рукав.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стайка чунтан-вартан пӑшӑрханса Радӑна курчӗ те унӑн сӑнӗ-пичӗ шурса кайнине асӑрхарӗ, Бойчо вилӗмӗ ҫинчен ытла ҫӑмӑллӑн калакан хӗр-манаха Рада чӑтма ҫук курайми пулчӗ.

Стайка с состраданием посмотрела на изменившееся, побледневшее лицо Рады и лютой ненавистью возненавидела монахиню, с таким легким сердцем говорившую о смерти Бойчо.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кунта килнӗ чух Стайкӑ Радӑна темле те йӑпатса хутне кӗме тӑрӑшрӗ, ӗнер ак вӗсем Бяла Черквана ҫитрӗҫ, пӗр-пӗринчен уйрӑлас ҫук тесе сӑмах пӗтерчӗҫ.

По дороге Стайка всячески старалась утешить Раду, и когда они вместе добрались до Бяла-Черквы третьего дня, то решили не расставаться.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Иван хӑй арӑмне пула ҫеҫ Радӑна шӑпах вӑхӑтра ҫӑлса хӑварма пултарчӗ.

Ивану удалось вовремя спасти Раду только благодаря жене.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑлах Радӑна та хӑйсем патӗнче усрарӗ.

Она же приютила у себя и Раду.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Клисурӑ ҫуннӑ чухне вара хӑй пурӑнас кунне хӗрхенмесӗр ӑна хӑтарасшӑн пулчӗ; ҫак мухтавлӑ ӗҫе вӑл Радӑна савса тӑнипе мар, ним чухлӗ те ҫавӑншӑн мар, тем урӑххи илӗртнипе ҫӗкленчӗ.

Во время клисурского пожара он рисковал жизнью, чтобы спасти ее; но не любовь побудила его к этому, конечно, не любовь, а что-то другое.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней