Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Пӳртӗн (тĕпĕ: пӳрт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗвелпе пиҫнӗ хура ырхан питлӗ пӗр казак, вилӗ ӳсӗрскер пулас, пӳртӗн пӗр стени ҫумне месерле выртнӑ та выртать.

Один из казаков с худым и черно-загорелым лицом, видимо мертвецки пьяный, лежал навзничь у одной из стен избы.

VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Рада ҫав пӳртӗн картиш енчи пӳлӗмӗнче пурӑнать.

(Рада занимала комнату в глубине двора.)

XIX. Ирхи курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӳртӗн урам енчи кантӑкӗ уҫӑ тӑрать.

В курене окно на улицу раскрытое.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Сывпул, кивелнӗ Обломовка! — терӗ вӑл, пӗчӗк пӳртӗн чӳречисем ҫине юлашки хут ҫаврӑнса пӑхса.

— Прощай, старая Обломовка! — сказал он, оглянувшись в последний раз на окна маленького домика.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Пӳртӗн чылай пайне хӑпаланса пӗтнӗ пысӑк кӑмака йышӑннӑ.

Бо́́льшую часть избы занимала огромная облупившаяся печка.

III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Мӑнкун ячӗпе Терентий арӑмӗ пӳртӗн тӑмран тунӑ урайне якатнӑ.

Жена Терентия вымазала к пасхе глиняный пол.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мӗнпур вӑйӗпе тутине ҫыртса, Гаврик питӗ шӑппӑн пӳртӗн тепӗр еннелле каҫрӗ, вӑл сукмак ҫинче кам та пулин ҫук-ши, тесе пӑхасшӑн пулчӗ.

Прикусив изо всех сил губу, Гаврик совсем неслышно пробрался за хибарку, с тем чтобы посмотреть, нет ли кого-нибудь на тропинке.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Асламӑшӗ пурӑннӑ чухне, пӳртӗн ытла та чухӑн сӑнне илемлетес тесе, ҫулталӑкра икӗ хут — мӑнкунта тата спасра пурӑпа шурататчӗ.

Когда еще была жива бабушка, она обязательно два раза в год — на пасху и на спаса — белила мелом хибарку, чтобы хоть как-нибудь скрасить перед людьми ее нищенский вид.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петяшӑн хресченсен пурнӑҫӗ, вӗсем мӗнле ӗҫлени ӗмӗрлӗхех асра юлнӑ: ҫӗнӗ улӑм ҫуталса выртни, пӳртӗн кай енне шурӑ тӑмпа шуратнӑ стена ҫумӗнчи ситца татӑкӗсенчен ҫӗленӗ пуканесем, типӗтсе хунӑ «таракуци» текен вылямалли вӗтӗ кавӑнсем.

Ему навсегда запомнились все простые, трогательные подробности крестьянского труда: светлый блеск новой соломы; чисто выбеленная задняя стена мазанки; по ней — тряпичные куклы и маленькие, высушенные тыквочки, так называемые «таракуцки», эти единственные игрушки крестьянских детей.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Картишпе пахча сулхӑнра пулнӑ пулин те, хӗвелӗн ирхи йӑмӑх пайӑркисем хуралҫӑсем пурӑнакан тӑм пӳртӗн хӑмӑшпа витнӗ тӑрри ҫине сарса хунӑ сарӑ та симӗс кавӑнсене ылттӑн ҫуттипе сиввӗн ҫутатнӑ.

Хотя двор и сад всё еще были в тени, но уже ранние лучи ярко и холодно золотили розовые, желтые и голубые тыквы, разложенные на камышовой крыше той мазанки, где жили сторожа.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл ҫак пӗренеллӗ пӗчӗк пӳртӗн крыльцинчен аннӑ та пӗчӗк сад урлӑ иртнӗ, ҫӳлӗ кӑна, сарлака хулпуҫҫиллӗскер, шурӑ кительпе, мӑйӑх вӗҫӗсене авалхи пек ҫӳлелле пӗтӗрсе янӑ!

Он спускался с крыльца этого маленького бревенчатого дома и шёл через садик — широкоплечий, высокий, в белом кителе, с усами, по-старинному загнутыми вверх.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хирӗҫле сак ҫинче, ҫӗр пӳртӗн тепӗр стени ҫумӗнче, такам васкамасӑр, шӑппӑн, ҫурма ыйӑхлӑ сасӑпа салтак юмахне ярать, тен, ӑна, ҫав юмаха, Мускав ҫывӑхӗнчи боецсем паян ҫеҫ юптарса кӑларнӑ пуль.

А на противоположной скамейке у другой стены землянки кто-то неспешно и тихо полусонным голосом рассказывает солдатскую легенду, может быть сегодня только сложенную бойцами под Москвой:

28 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫӳлӗ пӳртӗн карнизӗ ҫине рояль хӗлӗхӗсен пӗр пысӑк пайӑрки ҫакланнӑ, лӑпкӑ ҫил вӗрнӗ май, вӗсем йӑвашшӑн чӑнкӑртатаҫҫӗ.

С карниза высокого дома свисала большая прядь рояльных струн, и ветер легонько позванивал ими.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чӳречесем халь хӑвӑртрах тӗттӗмлене пуҫларӗҫ, хӗрлӗ ялтӑркка ҫутӑ Оружейнӑй урама тухакан чи хӗрринчи пӳртӗн аяккинчи чӳречисем ҫинче кӑна ялкӑшса тӑрать; эп вӗреннӗ чух ҫав ҫуртра Мускав совечӗн художественнӑй подотделӗ ӗҫлетчӗ.

Теперь окна стали быстро темнеть, и красноватый отсвет держался только в двух крайних окнах крайнего дома, выходящего на Оружейный; в этом доме, когда я учился, был художественный подотдел Московского Совета.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир Грушницкипе сӑмах вакламасӑрах ту ҫинчен антӑмӑр та пирӗн сар пике кӗрсе пытаннӑ пӳртӗн чӳречи умӗн бульвар тӑрӑх утрӑмӑр.

Молча с Грушницким спустились мы с горы и прошли по бульвару, мимо окон дома, где скрылась наша красавица.

Майӑн 11-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Тулли уйӑх манӑн ҫӗнӗ пӳртӗн шурӑ стенисемпе хӑмӑшпа витнӗ тӑррине ҫутатса тӑрать.

Полный месяц светил на камышовую крышу и белые стены моего нового жилища.

Тамань // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Вӑл арканнӑ пӳртӗн пӗренисемпе хӑмисем урлӑ-пирлӗ купаланнӑ урайне ҫутатса пӑхрӗ.

Осветили заваленный досками и бревнами пол разметанной избы.

2 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Пӳртӗн тепӗр енче, унта кантӑк тухать, Люньккапа Санькка тӑраҫҫӗ.

Другая сторона дома, у окна стоят Лёня с Сашей.

Ҫиччӗмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Кирпӗч пӳртӗн алӑкне уҫса ярса шала кӗрсе тӑчӗ.

Помоги переводом

Ҫурла уйӑхӗ, ҫӗрле // Николай Андреев. Килти архив

Пусми пӳртӗн тул енче, унпа ҫӳлти хутӑн кайри пӳлӗмӗсене кӗреҫҫӗ.

Лестница ведет в пристройку второго этажа.

3-мӗш сыпӑк. Вӑрҫапа тата юратупа аппаланать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней