Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Марийка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫулталӑкӗпех ӗмӗтленсе пурӑнчӗ Марийка пӗрремӗш хут шкула каясси ҫинчен, унта мӗнле пуласси ҫинчен.

Целый год мечтала Марийка о том, как пойдет в первый раз в школу.

11 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Ак мӗнле каламалла, Марийка: пирӗннисем килеҫҫӗ! — тесе калас пулать.

Надо так, Марийка, говорить: наши придут.

11 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Пӗчӗк карчӑк пек, ҫамкине картлантарса, аллисене хырӑмӗ ҫине хурса, Марийка ӑҫта та пулин кӗтесре шухӑшласа ларнӑ.

Как маленькая старушка, нахмурив лобик и сложив на животе ручки, сидела Марийка где-нибудь в углу и думала.

11 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Тарас юн юхтарса урайӗнчен тӑрсан, вӑл нимрен малтан хӗрача ҫинчен, шур ҫӳҫлӗ хӗрача ҫинчен, хӑйӗнни ҫинчен, Марийка ҫинчен аса илчӗ.

Когда, обливаясь кровью, Тарас поднялся, наконец, с пола, он прежде всего вспомнил о девочке, о беленькой девочке, о своей, о Марийке.

10 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

— Пуканелле выльӑпӑр, — терӗ те Марийка, Тарас ҫине ҫавӑрӑнса пӑхрӗ.

— Будем в куклы играть, — сказала Марийка и оглянулась на Тараса.

10 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Марийка хӗрачана сасартӑк ыталаса илчӗ те, ун ҫумне йӑпшӑнчӗ.

Марийка вдруг обняла девочку и прижалась к ней.

10 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Ачана Тарас килне илсе пырсан, Марийка аслашшӗнчен хытса кайсах ыйтрӗ: «Ку арчари хӗрача-и?» —

Когда ребенка принесли в дом Тараса, Марийка, замерев, спросила деда: «Это девочка из сундука?»

10 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Марийка ятлӑ хӗрӗ ҫине пӑхса макӑрчӗ, вырӑн ҫинче выртнӑ чух Тарас утӑмӗсене илтсе макӑрчӗ.

Плакала, глядя на Марийку, дочку, плакала в постели, слыша шаги Тараса.

4 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Вӑл пурин ҫине те пӗрререн пӗрре кӑна — ватӑ арӑмӗ Ефросинья Карповнӑран пуҫласа пӗчӗк мӑнукӗ Марийка таранах — анлӑн пӑхса илчӗ.

Он окинул ее широким взглядом — всех, от старухи жены Евфросиньи Карповны до маленькой Марийки, внучки.

1 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Самолета ӑсатса янӑ хыҫҫӑн Марийка, тӳрем вырӑнпа утса, самолет ҫӗр ҫинчен ҫӗкленнӗ вырӑна ҫитсе чарӑнчӗ, чылайччен ҫӗрлехи таса тӳпене пӑхса тӑчӗ; унӑн чӗри кӗтмен ҫӗртен килсе тухнӑ телейпе ялкӑшрӗ…

Проводив самолет, Марийка, идя по ровному месту, дошла до места где поднялся с земли самолет, и долго смотрела на чистое ночное небо; ее сердце сияло от неожиданного счастья…

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Румянцев самолет ҫине ларнӑ чухне Марийка, партизансен хушшинчен сиксе тухса, ун патне ыткӑнчӗ те унӑн ҫӑмламас куртки аркинчен ярса тытрӗ.

Когда Румянцев садился в самолет, Марийка, выскочив из-за партизан, бросилась к нему и схватила его за подол шерстяной куртки.

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Румянцев урлӑ ҫыру парса ярас шухӑш кӗтмен ҫӗртен килсе тухнӑ хыҫҫӑн Марийка аптраса ӳкрӗ.

Марийка растерялась, когда неожиданно появилась мысль послать письмо через Румянцева.

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кӑвайтсенчен пӗрин патӗнче, юр ҫине сарнӑ чӑрӑш турачӗсем ҫинче, Марийка ларать.

У одного из костров, на постеленных на снег еловых ветвях, сидела Марийка.

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Паллах, Марийка унӑн кӑмӑлне кайнӑ, анчах Лозневой юратман та пулас ӑна. Вӑл Марийка хыҫҫӑн юратнӑран ҫӳремен, ку паллах ӗнтӗ. Анчах Марийка ҫакна туйман-и вара?

Конечно, Марийка ему нравилась, но Лозневой, видимо, не любил ее. Он не из любви ходил за Марийкой, это понятно. Но неужели Марийка этого не чувствовала?

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийка лутра чӑрӑшсен хыҫне кӗрсе курӑнми пулчӗ.

Марийка скрылась в мелком ельнике.

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

«Вӑл ҫакӑн пек ҫынна юратма пултарнӑ-и вара? — шухӑшларӗ Крылатов, Марийка йӗлтӗрпе ҫӑмӑллӑн та илемлӗн пыни ҫине, унӑн малалла ӳпӗннӗ кӗлетки ҫине савӑнса пӑхса.

«Да разве она могла полюбить такого? — подумал Крылатов, любуясь легкостью и красотой ее движений на лыжах, всей ее устремленной вперед фигурой.

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийка сасартӑк ҫиленсе кайрӗ, Крылатов ҫине кӳреннӗн пӑхса илчӗ те хӑвӑрттӑн малалла кайрӗ…

Марийка вспыхнула, взглянула на Крылатова оскорбленно и быстро пошла дальше…

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Йӗлтӗрпе вӑрӑммӑн яра-яра пусакан Марийка хыҫҫӑн ҫӗр метра яхӑн кайсан, Крылатов ӑна кӑшкӑрса чӗнчӗ, хӑваласа ҫитрӗ, унтан асӑрханса: — Сана юратасшӑн пулнӑ-и-ха вӑл? — тесе ыйтрӗ.

Пройдя около сотни метров вслед за размашисто шагавшей на лыжах Марийкой, Крылатов окликнул ее, догнал и осторожно спросил: — И он еще ухаживал, а?

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийка ҫак минутран ӑна валли ҫилӗллӗ сӑмах та пулин тупайманнипе Лозневой сасартӑк чӗри сурса ыратнине туйса илчӗ.

И оттого, что Марийка не нашла для него в эту минуту даже гневного слова, Лозневой неожиданно почувствовал большую, ноющую боль в душе.

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах Марийка ун ҫине, пушӑ вырӑна пӑхнӑ пек, пӑхрӗ те куҫӗсене хуллен ун ҫинчен илчӗ…

Но Марийка, посмотрев на него с таким выражением, точно в пустое пространство, медленно отвела взгляд…

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней