Корпус чувашского языка

Ильяс ырӑ та, хаяр та чӗнмерӗ.

Ильяс по-прежнему молча всхлипывал.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ильяс куҫӗнчен куҫҫуль шӑпӑртатса анчӗ.

Из глаза Ильяся скатилась слеза.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ильяс хӑй тетӗшне тинкерсе пӑхасшӑн пулмарӗ, куҫӗ йӗпеннӗччӗ унӑн.

Глаза Ильяса были полны слез, он не смог смотреть на брата.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Пӗр пус та кирлӗ мар, аттерен пӗр пус та илместӗп тесе, аллӑма ҫыртса тупа турӑм, акӑ кур, — Ильяс ҫавӑнтах ал тунинче халь те питӗрӗнсе пӗтмен йӗр кӑтартрӗ.

— Мне не надо и копейки от отца, слышишь, я поклялся, что не возьму от него и копейки, вот, гляди, — Ильяс протянул руку со следами укуса-клятвы.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ильяс ун еннелле чӑр пӑхрӗ.

Ильяс сердито взглянул на брата.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑхӑтлӑха ӑҫта та пулин чарӑнӑпӑр, унтан куҫ курӗ, — пысӑк ҫын пек каласа хучӗ Ильяс.

А пока где-нибудь остановимся, там видно будет, — по-взрослому ответил Ильяс.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ильяс чӗнмерӗ.

Ильяс промолчал.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫапах та Ильяс унӑн шӑллӗ-ҫке-ха?

И все же Ильяс его брат…

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӑне-пичӗ те улшӑннӑ пек: ҫӳҫне шакла кастарнӑран-и, ҫине ҫӗнӗ пусма кӗпе тӑхӑннӑран-и, кирек мӗн каласан та, иртнӗ кунсенчи пек курӑнмасть Ильяс.

Он даже внешне другой; может, оттого, что острижен наголо и одет в новую фабричную рубашку, нет, что ни говори, другой стал Ильяс, какой-то далекий.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗлӗкрех Ильяс ӑна итлетчӗ, хушӑран чӗри патӗнчи шухӑшӗсене кала-кала паратчӗ, тетӗш сӑмахӗнчен тухмастчӗ.

Прежде Ильяс беспрекословно слушался Тимрука, делился своими тайнами.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ильяс, ларнӑ ҫӗртен тӑрса, панулми пуҫтарма тытӑнчӗ.

Ильяс, не отвечая, принялся собирать яблоки.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кил пирки мӗн калаҫмалли пур? — аллипе сулчӗ Ильяс.

Что уж теперь говорить о дома, — Ильяс отрешенно махнул рукой.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Киле? — Ильяс куҫ чарса пӑхрӗ тетӗшӗ ҫине.

— Домой? — Ильяс так и выкатил глаза на брата.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ильяс кӑмӑлне кура Тимрук панулми ҫиме тытӑнчӗ, шӑллӗ енне ҫаврӑнса тӑчӗ.

Тимрук, видя добродушие Ильяса, впился зубами в яблок, повернувшись к брату, спросил:

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ильяс ларнӑ ҫӗртен сасартӑк тӑчӗ, пӗр панулми илсе килчӗ.

Ильяс вдруг сорвался с места и вернулся с большим красным яблоком.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӗҫеймест вӗт ӗнтӗ урӑх, — салхуллӑн каласа хучӗ Ильяс.

Она же больше не сможет летать, — мрачно проговорил Ильяс.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Яр ӑна, яр, — хӗрхенсе каларӗ Ильяс.

— Отпусти ее, отпусти, — проговорил жалостливый Ильяс.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Эпир ҫавӑнта ҫывӑратпӑр», — терӗ Ильяс.

«Мы тут спим с дядей», — пояснил Ильяс.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чи юратни вара ҫав кӑна, — Ильяс маларах асӑннӑ йывӑҫ еннелле пуҫ сӗлтсе илчӗ.

А самая ее любимая — вот эта, — Ильяс кивнул в сторону яблони, стоявшей первой в ряду.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эс пӗлетне, — терӗ Ильяс, — ҫак улмуҫҫине анне хӑй аллипе лартса ӳстернӗ.

— А ты знаешь, что эти яблони наша мать своими руками посадила? — заговорил вдруг Ильяс.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.