Поиск
Шырав ĕçĕ:
Зыкова сут тӑваҫҫӗ тет кунта, — пӗлтерчӗ вӑл ыттисене.
XII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.
Зыкова ҫӗклесе тухрӗҫ те манпа юнашар хучӗҫ.
Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.
— Итлӗр-ха, — тетӗп, — Зыкова та пӗрле хурӑр.
Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.
Зыкова тенкел ҫине хураҫҫӗ, эпӗ сӗтел патне пыратӑп.
Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.
Вара эпӗ калӑп: «Будённый юлташ, сирӗнпе хамӑн тусӑма, Василий Семёнович Зыкова, паллаштарма ирӗк парӑр-ха. Вӑл пирӗн ҫӗр чӑмӑрӗ ҫинчи чи паллӑ паттӑр», — тейӗп.
Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.
Астӑватӑп, «тавтапуҫ», терӗм Зыкова лаша ҫине хӑпартса хурсан.Я, помню, «спасибо» сказал и взвалил своего бедного Зыкова на теплую лошадиную шею.
Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.
Ну, паллӑ ӗнтӗ, йывӑр, анчах ҫапах та ӳкмерӗм, Зыкова та ӳкермерӗм, хамӑн урасем ҫинчех тӑратӑп.Ну, тяжело, конечно, а все-таки я не упал и Зыкова не уронил и стою на своих ногах.
Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.
Эпӗ вара — эсир мӗнле шухӑшлатӑр-ха? — мекӗрлентӗм те, Зыкова ҫатӑрласа ярса тытса, хулпуҫҫи ҫине хӑпартса хутӑм.А я — что вы думаете? — я понатужился, сграбил Зыкова в охапку и положил на плечо.
Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.
Эпӗ Зыкова та кураймастӑп.
Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.
Вӑл Зыкова пӗлет иккен.
Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.
Мана хӑлхаран икӗ хут тивертрӗ, Зыкова кӑкӑрӗнчен е сӑмсинчен тивертрӗ пулас.Мне в ухо два раза попал, Зыкову, кажется, в грудь или в нос.
Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.
— Питӗ ыйтатӑп санран, мучи: вӗсене тата ман Евдокия Пантелевна йӑмӑкӑма пысӑк салам кала, Прохор Зыкова та — салам.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ун умӗн, ҫӗрле, вӑл хутора пырса кайнӑ, урамра ӑнсӑртран Прохор Зыкова курсан, Кошевоя: сана Громов салам калама хушрӗ, хӑнана килессе кӗттӗр, терӗ, тесе калама хушса хӑварнӑ.
V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫеҫенхирте пӗр пӗччен хуйхӑрса пырасран, вӗҫӗмсӗрех Наталья ҫинчен шухӑшласа ӑша вӑркаттарасран хӑйпе пӗрле вӑл ҫул ҫине Прохор Зыкова илсе тухрӗ.
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорий Ермаковпа тата ытти командирсемпе пӗрле ҫӗрӗпех кӑмӑшка сӑрӑхтарса ларчӗ, ир еннелле, Прохор Зыкова пӗрле илсе, Вунтӑххӑрмӗш полка хӑваласа ҫитме кайрӗ.
XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Мӑн Кӑмрӑк хуторӗнче Прохор Зыкова та тытса чарчӗҫ.
LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Ҫыруне шӗветнӗ чие сухӑрӗпе ҫыпӑҫтарса Прохор Зыкова пачӗ.Записку заклеил жидким вишневым клеем, передал Прохору Зыкову.
LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Хӗрлӗармеецсен чаҫӗсем ҫӗнтерсе килме пуҫласан, Григорий, вӗсем ҫапӑҫнине ҫӳллех мар сӑрт тӗми ҫинчен сӑнанӑскер, хӑйӗн учӗпе патрон урапи патӗнче тӑракан Прохор Зыкова перчеткипе сулса чӗнчӗ, утнӑ ҫӗртех йӗнер ҫине утланса ларчӗ те, тип ҫырма патӗнчен тӗпӗртеттерсе иртсе, васкавлӑ юртӑпа Гусынка хӗрринчи тӑвайкки еннелле ыткӑнчӗ.
XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Вестовой (Григорий хӑйӗн вестовойӗ пулма Прохор Зыкова йышӑнчӗ) ун патне лашине ҫавӑтса пычӗ те утланнӑ чух йӗнер йӑранине тытса тӑчӗ.Вестовой (Григорий взял в вестовые Прохора Зыкова) подал ему коня, даже стремя поддержал.
XXXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Виҫӗ казака — Аникушкӑна, Мартын Шамильпе Прохор Зыкова — Григорий хутор патне ячӗ.Трех казаков — Аникушку, Мартина Шамиля и Прохора Зыкова — Григорий послал к хутору.
XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
- 1