Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Валька (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Валька, пӑрах-ха тархасшӑн палкама! — терӗм эпӗ, тарӑхса.

— Валька, иди ты к чёрту! — сказал я с досадой.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпӗ, пӗр интереснӑй япала шутласа кӑлартӑм, пӗлетни ҫавна, — терӗ Валька, — вӗсем ҫав майпа питӗ хӑвӑрт ӳсеҫҫӗ.

— А я, понимаешь, придумал одну интересную штуку, — сказал Валька, — от которой они быстро растут.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан тин унӑн нимӗне пӗлтермен сӑнӗ улшӑнчӗ, вӑл вара чӑн-чӑн Валька пулса тӑчӗ.

Потом неопределённое выражение сбежало с его лица, и это стал уж такой Валька, такой самый настоящий.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Валька, выльӑх! — терӗм эпӗ, хамӑн чӗрем сике пуҫланине туйса.

— Валька, скотина! — сказал я, чувствуя, как у меня сердце начинает прыгать.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мӗн? — аптраса ӳкрӗ вӑл, унтан Валька пекех пуҫне айккинелле пӗшкӗртрӗ.

— Что? — растерянно спросил он и, как Валька, положил голову набок.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Валька эсӗ-и?

Валька, ты?

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак ҫын ман ҫине Валька пекех ырӑ кӑмӑллӑ та кӑштах ухмахрах кӑтартакан куҫӗсемпе пӑхнӑ пекех туйӑнса кайрӗ.

Мне показалось, что этот человек смотрит на меня совершенно так же, как Валька, с таким же добрым и немного сумасшедшим выражением.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Маншӑн ҫак ҫын, хӑть эпӗ ӑна урамри шурӑ юра пула куҫӑмсем шарса кайнипе лайӑхӑнах пӑхса илеймерӗм пулин те, вӑл маншӑн пурӗ-пӗрех Валька пекех туйӑнчӗ.

Мне показалось даже, что этот человек и есть Валька, хотя в первую минуту я не мог отчётливо рассмотреть его после ослепительного снежного света.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл иккен Тоня Величкӑн ӗмӗрлӗх перине вӑрланӑ та Валька ҫине йӑвантарма шутланӑ.

Она стащила у Тани Величко вечное перо, а потом попыталась свалить на Вальку.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Класра эпӗ чи лайӑх вӗренекенсенчен пӗри пулса тӑтӑм, халӗ ӗнтӗ пӗр Валька кӑна ман умра.

Я вышел на одно из первых мест в классе, и только Валька был теперь впереди меня.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Паян паратӑп эпӗ, — вӑйсӑррӑн кӑна каларӗ Валька.

— Я сегодня подам, — упавшим голосом сказал Валька.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мӗншӗн? — хӑраса ӳкрӗ Валька.

— Почему? — с ужасом спросил Валька.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Валька пуҫне аяккалла пӑрчӗ.

Валька отвел глаза.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эсӗ таврӑнасса кӗтсе пӑхас терӗҫ, — хушрӗ Валька.

Валька кивнул, — Решили подождать, пока ты вернешься.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Валька кун ҫинчен пӗлнех ӗнтӗ, анчах та пачах манса кайнӑ пулас, мӗншӗн тесен малтанах вӑл куҫне чарса пӑрахрӗ, унтан хӑйӗн ҫамкине ҫапса: — Эх, ҫапла! Пӗлетӗп! — терӗ.

Должно быть, Валька знал об этом, но совершенно забыл, потому что он сперва широко открыл глаза, а потом хлопнул себя по лбу и сказал: — Ах, да! Знаю!

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Валька, мӗн пулчӗ ара?

— Валька, что случилось?

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мӗн суятӑн! — терӗ Валька.

— Что ты врешь! — отвечал Валька.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Валька вара, тӗлӗннӗ пек пулса, хӑй вырӑнӗнчех тӑрса юлчӗ.

а Валька остался стоять с идиотским, восторженным видом.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Валька калаҫма чарӑнчӗ, профессор хӑлхине хупларӗ, шухӑша кайрӗ.

Наконец Валька кончил, и профессор спрятал ухо и задумался.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр вӑхӑтра вӑл ҫӑварне те уҫрӗ, темскер хирӗҫлесшӗн пулчӗ курӑнать, анчах та Валька хӗрӳллӗн, ҫилӗллӗн ун патнерех пычӗ, профессор вара, итленҫи пулса, ҫӑварне хупрӗ.

Один раз он открыл рот и хотел, кажется, что-то возразить, но Валька энергично, сердито сунулся к нему, и профессор послушно закрыл рот.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней