Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫаплаччӗ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫаплаччӗ ҫав кунсенче Татарскинче: савӑнӑҫ, пӗр киле пырса кӗрсе, теприне сирсе сирӗлми хуйхӑ тултарса хӑваратчӗ.

Так было в те дни в Татарском: радость, вступая в один дом, вводила в другой неизбывное горе.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Каччӑ чухнех ҫаплаччӗ, тӳпелешес-мӗн пулсан, аллине кӗсйине чиксе кӗтсе тӑратчӗ!..

— Еще когда парнями холостовали с ним, так он, как драка — руки засунет в карманы и ждет!..

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпӗ сана пӗлетӗп, хӗрӳ этем эсӗ — санӑн аслаҫу ҫаплаччӗ

Знаю я тебя, натура горячая — покойный твой дедушка был таким…

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Нумай пулмасть, эпӗ хам та ҫаплаччӗ

— Я и сам недавно таким был…

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫаплаччӗ кунта ӗлӗк.

Но так было раньше.

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫаплаччӗ пулӗ, Марья?

Так ить, Марья?

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Табак туртма вӗреннӗ чухне ҫаплаччӗ: манӑн хӑсас килетчӗ, ҫӑвара шыв килетчӗ, анчах эпӗ ӑна ҫӑтаттӑм, хама питӗ кӑмӑла кайнӑ пек тӑваттӑм.

Это нечто вроде того, что я испытывал, когда приучался курить, когда меня тянуло рвать и текли слюни, а я глотал их и делал вид, что мне очень приятно.

XI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Иксӗр те председатель пулнӑ, эсӗ, Евсей, тӗрӗс астутартӑн: ҫаплаччӗ ҫав, паратӑн задани — чун-чӗре лӑштах каять: мӗншӗн тесен — ӑмӑрткайӑксем?

Были оба председателями, ты, Евсей, верно подметил: бывало, дашь вам команду — и уже спокоен: потому — орлы!

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ку ӗнтӗ ытларах хам шиклине пула ҫаплаччӗ пулас.

Но, конечно, все это происходило больше по моей робости.

А-Цзинь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 162–169 стр.

Анчах пуринчен те ытларах ҫаплаччӗ: унӑн куҫӗпе пӑхни те, калаҫнӑ сӑмахӗ те, ларни-тӑни те — пурте сана ырӑ та, усал та сунманнине пӗлтеретчӗҫ.

Но большею частью каждый взгляд, каждое слово, каждое движение ее выражали это равнодушие.

XXXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ку тӗлпулура та хӗрӗ хӑй килӗнче мӗнле каланӑ, кунта та ҫавӑн евӗрлех; килӗнче ҫаплаччӗ акӑ; — «Калаҫса ывӑнтӑм, m-r Бьюмонт, — тет Катерина Васильевна, лешӗ вӑрахчен ларсан, — эсир юлӑр аттепе, эпӗ хам пата каятӑп», — вара тухса каять.

Совершенно соответствовало этому свиданью и то, как она вообще обращалась с ним, видя его у себя: — Устала говорить, m-r Бьюмонт, — говорила она, когда он долго засиживался, — оставайтесь с папа, а я уйду к себе, — и уходила.

XVII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӑл пит лайӑх перет, ӗлӗк ҫаплаччӗ.

Он отличный стрелок, во всяком случае — был таким.

XXVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ун таврашӗнче ҫынсем, тин тухнӑ хӗвел шевли тивнипе парӑс ҫуталса илнӗ пек, йӑлкӑшса ҫунса тӑратчӗҫ, ку чӑннипех ҫаплаччӗ: Нунча нумайӑшсемшӗн, мачта пек тӳрӗ пилӗклӗскер, янӑравлӑ сасӑллӑскер, урампа хӑй урапи ҫумӗнче утса пынине курсан, ун ҫинчен ырӑ мар сӑмах каламастчӗҫ — ӑна ҫапла хисеп кӳретчӗҫ.

Люди вспыхивали около нее, как паруса на рассвете, когда их коснется первый луч солнца, и это верно: для многих Нунча была первым лучом дня любви, многие благодарно молчали о ней, видя, как она идет по улице рядом со своею тележкой, стройная, точно мачта, и голос ее взлетает на крыши домов.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Ольга сӑнӗ ӗлӗк ҫакӑнта ҫӳренӗ чухнехи пек мар, урӑхла; юлашки хут уйрӑлнӑ чухне вӑл ҫаплаччӗ, Обломова вӑл ҫав тери пӑшӑрхантарнӑччӗ.

У ней лицо было другое, не прежнее, когда они гуляли тут, а то, с которым он оставил ее в последний раз и которое задало ему такую тревогу.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ӗлӗк ҫаплаччӗ те, халӗ пачах урӑхла: вуникӗ сехет тӗлне каятӑп.

— Бывало — да; а теперь другое дело: в двенадцать часов езжу.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫаплаччӗ вӗт-ха.

— А ну да, правильно.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ку, чӑн та ҫаплаччӗ, ҫаплах та марччӗ — ҫурҫӗрте эпӗ хама кирек хӑҫан та кӑнтӑртинчен те, хӗвеланӑҫринчен те, хӗвелтухӑҫринчен те лайӑхрах туяттӑм.

Это была правда или почти правда — на Севере я всегда чувствовал себя лучше, чем на Юге, Западе и Востоке.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шухӑшӑм ман ҫаплаччӗ: фронта ярӗҫ те, чапа тухӑп, мӗнле те пулин паттӑрла ӗҫ тӑвӑп, вара — пурин ҫинчен те хамӑр ачасем патне, Урала ҫырса пӗлтерӗп.

А я-то полагала, что меня пошлют на фронт, а оттуда, отличившись в бою, совершив что-нибудь такое героическое, я уже обо всем напишу своим ребятам на Урал.

22 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Яланах ҫаплаччӗ ҫав, шкулта чухнех, ачасем Николай Антоныч ҫинчен мӗн калаҫатчӗҫ, ҫавна пурне те итлетчӗ те ӑна элеклесе паратчӗ.

Так было всегда, ещё в школе, когда он подслушивал, что ребята говорили о Николае Антоныче, а потом доносил ему.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унӑн сӑмахӗсем акӑ ҫаплаччӗ: «Ҫак тӳрӗ сӑмаха пӑхӑнман ҫынна тинӗсре мӗн чухлӗ хӑйӑр, вӑрманта мӗн чухлӗ ҫулҫӑ иккенне, пӗлӗтрен мӗн чухлӗ ҫумӑр тумламӗ ӳкнине шутласа кӑлармасӑр та каҫару пулас ҫук.

Вот она: «Кто изменит этому честному слову, — не получит пощады, пока не сосчитает, сколько в море песку, сколько листьев в лесу, сколько с неба падает дождевых капель.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней