Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сылтӑм сăмах пирĕн базăра пур.
Сылтӑм (тĕпĕ: сылтӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ксени Коробина хӑй куҫӗ умне илсе тухрӗ: халӗ вӑл ҫамкине пӗркелентернӗ, сулахай аллине трубкӑ тытнӑ, сылтӑм аллипе пӗр-пӗр хут татки ҫине ҫыркалать, тута кӗтессисене усӑнтарнӑ, куҫӗсемпе ҫутӑ ҫине хӗссе пӑхать.

Она представила себе, как он, насупясь, держит левой рукой трубку, а правой чертит карандашом на каком-нибудь клочке бумаги, углы рта опущены, глаза щурятся на свет.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Уксах Саввушкӑ хырӑмӗ ҫинче кӗрӗк пиншак аран-аран тӳмеленекен мӑнтӑр председатель ҫине пӑхса илчӗ те тӳссе тӑраймарӗ, сылтӑм урипе уксахласа, лаша таврашӗ ҫакакан ҫӗрелле лапӑстатрӗ.

Хромоногий Саввушка поглядел на председателя — тучного, располневшего до того, что полы полушубка еле сходились на животе, не выдержал и, припадая на правую ногу, заковылял к хомутовке.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тӑнлавсем тӗлӗнче кӑшт лапчӑк тата сылтӑм хулпуҫҫи еннелле чалӑшнӑ пуҫӗ ҫинче вӗлтӗркке ҫивӗтсем тӑратса тӑнӑ.

На чуть сплюснутой с боков, скошенной к правому плечу голове торчали жидкие косички.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл унтан Игнат Савельевич, сылтӑм аллин чаркаланӑ пӳрнисемпе тарӑн чей чашки тытса, тутисене чаплаттарса, шыва мӗнле ӗмнине шиклӗн пӑхнӑ.

Он со страхом смотрел оттуда, как Игнат Савельевич, примостя на растопыренных пальцах правой руки глубокое блюдце, сосал, причмокивая, воду.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сӗтел хушшинчен тухнӑ чухне пурте сылтӑм аллине сулкаламасӑрах сӑх-сӑхма тытӑннӑ.

Поднимаясь из-за стола, все стали креститься.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Игнат Савельевич арӑмӗ ҫине айккинчен ачашшӑн пӑха-пӑха илнӗ, сылтӑм аллипе картусне кӑшт сӗртӗнсе, хирӗҫ пулакан хресченсене пуҫ тайнӑ, — пӗрисене саламланӑ чухне аллине картус сӑмси патне илсе пынӑ, теприсене хисеплӗрех саламланӑ — картусне ҫӗкленӗ те, ӑна пӗр самант кукши тӗлӗнче тытса тӑрса, сайралса юлнӑ ҫӳҫӗсем ҫине пусса лартнӑ.

Игнат Савельевич искоса с нежностью поглядывал на жену, кланялся встречным мужикам, чуть касаясь правой рукой фуражки, — одним лишь показывал, что приветствует их, и подносил руку к козырьку, другим отвечал более уважительно — приподнимал фуражку и, мгновение подержав ее над лысиной, опускал на жидкие остатки волос.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шурӑ ҫи витти ҫинче сарӑлса выртакан хаҫат ҫине пӑхсан, Корней тӳрех пысӑк ӳкерчӗк курчӗ: варринче унӑн арӑмӗ Пелагея ларать; вӑл, именчӗклӗ те телейлӗскер, Корней ҫук чухне ҫакӑн пек шут тытнӑшӑн унран каҫару ыйтнӑ пек туйӑнать; унпа юнашар Корней ашшӗ, кӗреҫе сухаллӑ Иван мучи юпа пек хытса тӑнӑ; сылтӑм енче, савӑнӑҫлӑн кулса, Роман тӑрать, сулахай енче — пусӑрӑнчӑк Никодим, ун ҫумне, хӑйне хаҫат валли ӳкернипе тӗлӗнсе-савӑнса кайнӑ пек, чи кӗҫӗнни — вун сакӑр ҫулти Васенӑ вырнаҫса ларнӑ.

Газета лежала на белой скатерти во весь разворот, и Корней сразу увидел в центре полосы большой снимок: посередине сидела жена Корнея — Пелагея, робко-счастливая, и словно просила у него извинения, что она решилась на такой шаг в его отсутствие; рядом с нею каменно застыл бородатый дед Иван, отец Корнея; с правой стороны стоял довольно ухмылявшийся Роман, с левой — сдержанно-строгий Никодим, а около него примостилась младшая, восемнадцатилетняя Васена, будто до крайности удивленная и обрадованная тем, что ее фотографируют для газеты.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров аманнӑ аллине малтанхи пекех кӑкӑрӗ ҫумӗнче тытнине, хӑйне хӳме патнелле хӗсекенсенчен сылтӑм хулпуҫҫийӗпе хӳтӗленме тӑрӑшнине Ксюша тин ҫеҫ асӑрханӑ.

Только сейчас Ксюша заметила, как по-прежнему бережно прижимает Мажаров к груди раненую руку и старается встать к тем, кто теснил его к забору, правым плечом.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ун ҫамкипе ҫӳлти тути ҫине тар тапса тухрӗ, сулахай пит ҫӑмарти валли юн ҫитмен пек, сылтӑм пит ҫӑмартине кӑна чирлӗ ҫыннӑн кӑшт ҫеҫ палӑракан писевӗ тухрӗ.

На лбу и на верхней губе его проступила испарина, слабый, болезненный румянец пробился лишь на одну правую щеку, словно на левую крови уже не хватило.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Григорий аллӑ чалӑш та кайса ӗлкӗреймерӗ — сылтӑм ҫырани сӑрт ҫинчен пулемет вӑрӑм черетсемпе шатӑртаттарма пуҫларӗ.

Не успел Григорий проскакать полсотни саженей, как с бугра правобережья навстречу ему длинными очередями затакал пулемет.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӗҫех вӗсем Усть-Хопертан тытӑнса Казански станица таранах сылтӑм ҫыранри мӗнпур куринкесем ҫинче ӗмӗлтетме пуҫларӗҫ.

Вскоре они замаячили по всем курганам правобережья от Усть-Хоперской до Казанской.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Приказра сотньӑсенче чи лайӑх перекен стрелоксене пӗр-икӗ ҫын уйӑрма, ҫав питех те тӗл перекен-тивретекен стрелоксене хӗрлисен пулеметчикӗсене тата сылтӑм ҫыранри хуторсен урамӗсенче курӑнакан хӗрлӗармеецсене пӗтерсе тӑкмашкӑн кирлӗ таран патронсем пама сӗннӗ.

В приказе предлагалось выделить из сотен по одному, по два наиболее метких стрелка, снабдить их достаточным числом патронов, с тем чтобы эти сверхметкие стрелки уничтожали красных пулеметчиков и тех красноармейцев, которые будут показываться на улицах правобережных хуторов.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӗр каҫиччен сылтӑм ҫыранӑн ҫеҫенхирти тӑрӑхӗнчен татах темиҫе пин беженец килсе ҫитнӗ.

За ночь прибыло еще несколько тысяч беженцев со степной полосы правобережья.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ун ҫумӗнче винтовки те, хӗҫӗ те ҫук, сылтӑм уринчи атти таҫта ҫӗтнӗ, — вӗсене йӑлтах вӑл ӗнерхи ӗҫкӗ хыҫҫӑн ҫухатса пӗтерме ӑс ҫитернӗ.

На нем не было ни винтовки, ни шашки, не было и сапога на правой ноге, — все это умудрился растерять он после вчерашней пьянки.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗвелтухӑҫ енчен, Донӑн сылтӑм ҫыранӗ тӑрӑх, шуҫӑм киличченех беженецсен лавӗсен кукӑр-макӑр речӗсем Вешенски еннелле тӑсӑлчӗҫ.

Еще до зари с востока по правой стороне Дона потянулись к Вешенской валки беженских обозов.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Майӑн 22-мӗшӗнче повстанецсен ҫарӗсем пӗтӗм сылтӑм ҫыран талккишӗпех каялла чакма пуҫларӗҫ.

22 мая началось отступление повстанческих войск по всему правобережью.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑвна хытах хӗсме пуҫласан, Дон патне ҫитичченех чак, Вӗсене Усть-Хопертан Казански таран сылтӑм енчи хуторсене хӑваратпӑр та, хамӑр, Дон хӗрринче траншейӑсем чавса, оборона тытатпӑр.

Если тебя собьют — отступай до самого Дона, от Усть-Хопра до Казанской очистим им правую сторону, пороем над Доном траншеи и будем обороняться.

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫинҫе аллисене сарса пӑрахнӑ, сылтӑм пичӗ сӗлехепе йӑлтӑртатать, карса хунӑ ҫӑварӗнчен тӳсме ҫук сӑмакун шӑрши перет.

Тонкие руки ее были раскинуты, правая щека блестела, обильно смоченная слюной, из раскрытого рта резко разило самогонным перегаром.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсене хӗрлисен тапӑнса килекен утлӑ ҫарне хирӗҫ аран тытӑнкаласа тӑракан еланецсен сотнине пулӑшма Донӑн сылтӑм ҫыранне куҫарса килнӗ.

Их перебросили на правую сторону Дона на помощь еланским сотням, с трудом удерживавшим натиск красной конницы.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

1-мӗш Мускав полкӗн, пӑр кайнине пула, Хопер пырӗнче ҫул татӑлчӗ, вара вӑл Донӑн сылтӑм енне каҫрӗ те, ҫӗнӗ пополнени ярасса кӗтсе, Усть-Хопер станицинче чарӑнса тӑчӗ.

1-й Московский, отрезанный ледоходом в устье Хопра, переправился через Дон на правобережье; ожидая пополнения, стал в станице Усть-Хоперской.

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней