Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Хӑйпе (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Малтанхи вӑхӑтра вӑл пӑшала пырса тӗкӗнме те хӑратчӗ, унпа чӗрчунпа калаҫнӑ пекех калаҫатчӗ, хӑй калаҫнине эпӗ илтместӗп тесе тата хӑйпе пӑшал калаҫать тесе шухӑшлатчӗ пулмалла.

Первое время он не решался дотронуться до ружья, но зато разговаривал с ним, как с живым существом, когда думал, что я не слышу.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫав ухха эпӗ Эрнене илме хушрӑм, ҫак кунтанпа вара вӑл кӑнтӑрла та, каҫ та ӑна хӑйпе пӗрле илсе ҫӳрерӗ.

Я позволил Пятнице взять это оружие и с той поры он не расставался с ним ни ночью ни днем.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Август уйӑхӗн вӗҫӗнче кушакӑм килчӗ кӗчӗ, хӑйпе пӗрле виҫӗ ҫӑвӑр ертсе килчӗ.

Как вдруг в конце августа моя кошка вернулась домой и привела трех котят.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Пӗррехинче ман хуҫа парӑслӑ шлюпка ҫине хӑйпе пӗрле ярӑнса ҫӳреме икӗ пуян мавра чӗнчӗ.

Однажды мой хозяин пригласил двух очень важных мавров покататься с ним на его парусной шлюпке.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Пулла кайнӑ чухне кашнинчех мана тата Ксури ятлӑ тепӗр ачана хӑйпе пӗрле илетчӗ.

В каждую такую поездку он брал с собой меня и одного мальчишку, которого звали Ксури.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Анчах ҫапла ӗмӗтленни кӑлӑхах пулнине часах ӑнланса илтӗм, мӗншӗн тесен ҫӗнӗ хуҫа мана хӑйпе пӗрле тинӗсе илсе каймарӗ, вӑл мана килне хура ӗҫ тума хӑварчӗ.

Но скоро я понял, что эти надежды напрасны, потому что в первый же раз, как мой господин вышел в море, он оставил меня дома исполнять черную работу.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Манӑн ҫӗнӗ хуҫа, вӑрӑ-хурахсен карапӗн капитанӗ, мана хӑй патне хӑварнине пула, эпӗ ҫапла шухӑшлама тытӑнтӑм: вӑл каллех тинӗс ҫинчи карапсене ҫаратма кайӗ, хӑйпе пӗрле мана те илсе кайӗ.

Так как мой новый господин, капитан разбойничьего судна, оставил меня при себе, я надеялся, что, когда он снова отправится грабить морские суда, он возьмет с собою и меня.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эпӗ тинӗс леш енчи ҫӗрсене кайса курма ӗмӗтленнине пӗлсен, капитан мана хӑйпе пӗрле пыма сӗнчӗ.

Узнав, что я желаю увидеть заморские страны, предложил мне пуститься в плавание на его корабле.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫак вӑхӑтра хайхи тусӑм, мана хӑйпе пӗрле кайма хӗтӗртнӗскер, ятарласа тенӗ пекех, ман патӑма пычӗ те хулпуҫҫинчен лӑпкаса ҫапла каларӗ:

Тут, как нарочно, подходит ко мне мой приятель, соблазнивший меня ехать вместе с ним, хлопает по плечу и говорит:

Иккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫав тус мана хӑйпе пӗрле каймашкӑн ӳкӗтлеме тытӑнчӗ, караппа кайнӑшӑн ҫул укҫи те илмеҫҫӗ, тесе илӗртрӗ.

Он стал уговаривать меня ехать вместе с ним, соблазняя тем, что проезд на корабле будет бесплатный.

Пӗрремӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Хӑйпе хӑй калаҫнӑ майӑнах вӑл сак ҫинчен темле ҫӗтӗк тумтире шутарса илчӗ те, — ахӑртнех, хӑйӗн вырӑнӗ пулчӗ пуль вӑл, — кӑмака ҫывӑхӗнчи пӑтаран икӗ тӑлӑп вӗҫертрӗ, вара Егорушка валли вырӑн сарма тытӑнчӗ.

Разговаривая с собой, она сдернула со скамьи какое-то тряпье, вероятно, свою постель, сняла с гвоздя около печи два тулупа и стала постилать для Егорушки.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ват купси эрехне ытларах ӗҫнӗ те хӑйпе пӗрле укҫа нумай тесе мухтанма тытӑннӑ.

Старик выпил лишнее и стал хвалиться, что у него с собой денег много.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Хӑйпе пӗрле вӑл сарӑхнӑ курӑка, хӑяха илсе кайрӗ, тарса пыракан инҫет хыҫҫӑн халь ӗнтӗ Егорушка та калама ҫук хыттӑн малалла вӗҫрӗ.

Она потянула за собою бурую траву, осоку, и Егорушка понесся с необычайною быстротою за убегавшею далью.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Унӑн амӑшӗ, Ольга Ивановна, коллежски секретарӗн тӑлӑха юлнӑ арӑмӗ тата Кузьмичовӑн тӑван йӑмӑкӗ, вӗреннӗ ҫынсемпе ӑслӑ ҫынсен обществине юратаканскер, ҫӑм сутма каякан пиччӗшне йӑлӑна-йӑлӑнах Егорушкӑна хӑйпе пӗрле илсе гимназие вырнаҫтарса хӑварма ӳкӗте кӗртрӗ; халӗ ӗнтӗ ача акӑ, хӑй ӑҫта тата мӗн тума кайнине пач ӑнланмасӑр, ларкӑч ҫине Денискӑпа юнашар ларнӑ та, ӳксе юлас мар тесе, унӑн хулӗнчен тытса пырать, вӗреме кӗнӗ чейник хуппи пек сиккеле-сиккеле илет.

Его мамаша, Ольга Ивановна, вдова коллежского секретаря и родная сестра Кузьмичова, любившая образованных людей и благородное общество, умолила своего брата, ехавшего продавать шерсть, взять с собою Егорушку и отдать его в гимназию; и теперь мальчик, не понимая, куда и зачем он едет, сидел на облучке рядом с Дениской, держался за его локоть, чтоб не свалиться, и подпрыгивал, как чайник на конфорке.

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ырӑ кӑмӑллӑ Муратлийский хуҫа арӑмӗ Радӑна халех хӑйпе пӗрле тарма куҫҫуль тӑкса тархасларӗ, чӗркуҫленсе йӑлӑнчӗ.

Добрая госпожа Муратлийская, обливаясь слезами, на коленях просила Раду бежать с нею.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӑшша пиҫнӗ Редактор хӑйпе пӗрле ӗҫекенсемпе чиркӗве хашӑлтатса килсе кӗчӗ.

Пыхтя и отдуваясь, в церковь ввалился Редактор со своими собутыльниками.

XXI. Вилӗ кӗлли туни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӑхӑр-ха, халӑх, ав — Стефчов шпионӗ чупать, — хушса хучӗ вӑл, хӑйпе пӗрле пыракансене.

Глядите, вот он — шпион Стефчова, — добавил он, обращаясь к своим спутникам.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчов сасартӑк хӑйпе юнашар Соколов тӑнине асӑрхарӗ.

И вдруг он увидел рядом с собой Стефчова.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вара вӑл хӑйпе пӗрле ҫын вӗлермелли хатӗр ҫӗклесе ҫӳренине никам та пӗлмест.

Так никто не догадается, что он несет смертоносное оружие.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тияккӑн хӑйпе калаҫакан ҫын пит паттӑр иккенне пӗлсех тӑчӗ-ха, ҫапах та хӑй сӑмахӗ ҫинех тӑрасшӑн пулчӗ.

Дьякон понял, что имеет дело с могучим противником, но решил бороться упорно.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней