Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫисе (тĕпĕ: ҫи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Часах сӗт ытлашшипех пулать те-ха, ҫисе тӑранӗҫ ун чух!..

Но ничего, скоро у них вдоволь молочка будет, отопьются!…

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Халӗ эпӗ, — терӗ вӑл тепӗр хут, — тепӗр чухне виҫӗ ҫыншӑн ҫисе, ыттисем ҫинчен шухӑшламасӑр пурӑнакансенчен те телейлӗрех.

— А сейчас, — повторила она, — я иной раз счастливее тех, кто ест в три рта и на других не смотрит.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑшӗ — эпир кунта пурӑнса юлашки укҫана ҫисе пӗтертӗмӗр тесе ҫухӑрнӑ, хӑшӗ — пирӗн кунта ҫемье ҫуррине яхӑн чирлесе вилсе пӗтрӗ, тесе ятлаҫнӑ, тата хӑшӗ — халех каятпӑр, нумай тӑмастпӑр, тесе хӗпӗртенӗ.

Одни кричали, что здесь они прожились и проелись, другие негодовали на то, что смерть и болезни ополовинили их семейства, третьи радовались, что сейчас уезжают…

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Анчах киле тавӑрӑнма та май пулман: килте пӗр япала та юлман, пурне те сутса пӗтернӗ, сутса пуҫтарнӑ укҫана та ҫул ҫинче нумай ҫисе пӗтернӗ, юлашки укҫа ҫӗнӗ ҫӗре пырса вырӑнаҫма та те ҫитейӗ, те ҫитеймӗ.

Но вернуться было уже нельзя: на родине все продано до клочка, а что продано, то прожито в дороге, проедено, истрачено, и дай Бог, чтобы хватило последних грошей добраться до «новой земли».

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Ҫавӑнтах, ыраш курӑкӗн сӗтеклӗ тунисене юлхавлӑн чӗпӗткелесе, йӗнерне хывса хунӑ, тӑлланӑ лаши ҫисе ҫӳрерӗ.

Тут же, лениво срывая сочные стебли аржанца, пасся его расседланный и стреноженный конь.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Коршуновсем ҫемйипе Дон леш енне тарса кайнӑ хыҫҫӑн вӑл япӑх ҫисе пурӑннӑ курӑнать.

Он, как видно, плохо питался после того, как вся коршуновская семья уехала за Дон.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Калаҫнӑ хушӑра Прохор кӑмака питлӗхӗ пек сарлака ҫупаха ҫисе ячӗ, ҫичӗ курка кӑмӑшка янклаттарчӗ, ури ҫине аран тӑракан пуличчен ӗҫсе лартрӗ.

Прохор под разговор съел широкого, как печной заслон, чебака, выпил кружек семь самогону, до того набрался, что с чрезвычайными усилиями встал на ноги.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сирӗн, ҫамрӑксен, пирӗнтен пурнӑҫа пурӑнма вӗренес пулать тата… эрех ӗҫме те, — нӗрлесе калаҫрӗ тепӗр мучукӗ, катӑк сӑмсаллӑскер, ҫӳлти тутине шӑл туни таранах темскер ҫисе янӑскер.

Вам, молодым, ишо учиться у нас надо, как жизню проводить и… ну и как водочку пить, — гундосил другой дедок, с провалившимся носом и разъеденной до десен верхней губой.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий каҫхи апат ҫисе кашӑкне сӗтел ҫине хучӗ, шерпет шывӗпе йӗпеннӗ мӑйӑхне ҫулласа илсе ывӑҫ тупанӗпе шӑлчӗ.

Григорий кончил вечерять, он только что положил ложку, обсосал и вытер ладонью смоченные взваром усы.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тин шӑтса тухнӑ симӗс курӑка ҫисе тӑранайман ӗнесем картишсенче вӑрӑммӑн мулатса мӗкӗреҫҫӗ.

По базам мычали не наевшиеся молодой зеленки коровы.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хуҫалӑхӗ чӑнахах та хӑвӑрт япӑхса пырать: вӑкӑрсем картишӗнчи ҫатан картана темиҫе ҫӗртен сӗксе йӑвантарнӑ, хӑш-пӗр тӗлте чаракӗсем ӳкнӗ; ҫурхи шыв ҫисе кайнипе сарайӑн саман стени йӑтӑнса аннӑ; анкарти вӗрлӗкӗ ҫук, картишне тасатман, сарай лупасӗ айӗнче тутӑхса пӗтнӗ лобогрейка ларать, ҫавӑнтах хуҫӑлса кайнӑ ҫава тимӗрри йӑваланса выртать…

А хозяйство и в самом деле стремительно шло к упадку: быки били и валяли плетни на базах, кое-где упали сохи; подмытая вешней водой, обрушилась саманная стена в сарае; гумно было разгорожено, двор не расчищен; под навесом сарая стояла заржавевшая лобогрейка, и тут же валялся сломанный косогон…

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чӗлӗм ӗмӗрте туртман, эрехне тасине ӗҫетпӗр, мӗн пӗчӗкрен кулач ҫисе ӳсетпӗр.

Спокон веков не курим, водку пьем натурально, хлеб с махоньких едим пшеничный.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫуркуннесенче ту-сӑрт ҫинчен кӗрлесе-шавласа анакан сарӑ хӗрлӗ шыв, катрам чулсене йӑвантарса, ҫырма тӗпӗнче пысӑк та тарӑн лакӑмсем алтса хӑварать, хӗрлӗ тӑм сийӗсене ишӗлтерет, ҫыран хӗррисене ҫисе ланкашкалантарать, шыв ҫулӗсем уҫать.

Весной рыжий поток нагорной воды, ворочая самородные камни, вымывает в теклине ямины, рушит пласты красной глины, в стенах яра роет углубления и проходы.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӳртре Григорий ирхи апат юлашкине нихҫан курманла выҫлӑхланса ҫисе ячӗ; кил хуҫипе пӗрле урама тухрӗ.

В хате Григорий с жадностью съел остатки завтрака; вместе с хозяином вышел на улицу.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн хӑйӑр хытса ларнӑ тӗлӗ ҫийӗпе кӗтӗвӗ-кӗтӗвӗпе хура пулӑ ишсе ҫӳрет; ҫӗрлесенче ӑшӑх вырӑнсене ҫӗкӗ апат шыраса тухать, ҫыран хӗрринчи симӗс лӑймака хушшинче сазан мӗкӗлтетет; пӑртаспа шӑла пулӑ кӑртӑшсемпе ырашпӗтрисем хыҫӗнчен хӑвалаҫҫӗ; ҫуйӑн рак хуранӗсем хушшинче мӗшӗлтетет, хушӑран симӗс шыва шӑмпӑлтаттарса пӑлхатать те уйӑх ҫутинче ылтӑн тӗслӗ йӑлтӑркка хӳрине ҫатӑлтаттарса илет, унтан каллех вара, ир енне шыв ҫисе якатнӑ хура карӑш айӗнче ӗнтӗркесе выртас умӗн, мӑнттай ҫамкаллӑ, уссиллӗ пуҫӗпе рак хуранӗсене тӗрткелесе ухтарма каять.

Над песчаным твердым дном стаями пасутся чернопузы; ночью на россыпь выходит жировать стерлядь, ворочается в зеленых прибрежных теремах тины сазан; белесь и суда гоняют за белой рыбой, сом роется в ракушках; взвернет иногда он зеленый клуб воды, покажется под просторным месяцем, шевеля золотым, блестящим правилом, и вновь пойдет расковыривать лобастый усатой головой залежи ракушек, чтобы к утру застыть в полусне где-нибудь в черной обглоданной коряге.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр татӑк ҫисе ячӗ те чӗтреме пуҫларӗ, аран кӑмака патне утса ҫитрӗ.

Съел ломоть, задрожал, еле дошел до печки.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах Дон урлӑ каҫса ҫитес чух малти тупӑ, ҫыран хӗрринчи шыв ҫисе ҫӳхетнӗ пӑра ватса, хӑрах кустӑрмипе шывалла путса анчӗ.

Но на выезде переднее орудие, сломав подмытый у берега ледок, обрушилось одним колесом.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Посолсем» — кун пек чух ҫапла кирлӗ те вӑл — сӑпайлӑн та пысӑк хисепе тивӗҫлӗн апат ҫисе лараҫҫӗ.

«Послы» кушали, как и полагается в таких случаях, скромно и с большим достоинством.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Атарщиксем тата смотрительпе фельдшер утланса ҫӳрекен тӑлланӑ кӗсресем ҫав вӑхӑтра казарма патӗнче курӑк ҫисе ҫӳретчӗҫ.

Захватил пасшихся возле казармы стреноженных кобылиц, на которых ездили атарщики, смотритель и фельдшер.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ун кӗтӗвӗ ӑҫта та пулин ҫывӑхра курӑк ҫисе ҫӳрерӗ.

Косяк ходил где-нибудь неподалеку.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней