Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑрӑшса (тĕпĕ: тӑрӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл фермӑран фермӑна утрӗ, йӗркесӗрлӗх тупма тӑрӑшса, кашни кӗтесе кӗре-кӗре пӑхрӗ, анчах хуҫасӑрлӑха, тирпейсӗрлӗхе куҫ кӗретӗнех асӑрхасан та, ытти чухнехи пек, никама та ятламарӗ, пӑсӑрлантармарӗ, темӗнле шикленсе, хӑйӗн ҫиллине чарса тӑчӗ.

Он шел от фермы к ферме, бродил, заглядывая во все уголки, стараясь обнаружить непорядок, но, даже замечая явную бесхозяйственность и нерадивость, не выговаривал никому, не распекал, как обычно, а, странно робея, сдерживал мутившую его ярость.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Темскер асӑрханӑ пулас, — шухӑшларӗ Любушкина, халлӗхе хӑй пӑшӑрханнине нимӗнпе те палӑртмасӑр, Иван Фомич мӗн ыйтса пӗлесшӗн пулнине унӑн пит-куҫӗнчен тавҫӑрса илме тӑрӑшса.

«Видно, что-то приметил, — думала она, ничем пока не выдавая своего беспокойства и пытаясь по выражению лица Ивана Фомича определить, что он хочет у нее выведать.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Райком секретарӗ, ӑна пулӑшма тӑрӑшса, сасартӑк хӑйӗн сассине хӑпартса, ҫухӑрнӑ пекех, кӑшкӑрса янӑ:

Секретарь райкома, решив прийти на помощь, вдруг возвысил свой голос до сверлящего визга:

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Дымшаков пуҫне сулчӑ, Корней кӑмӑлсӑрланнӑ хӗрне ҫаннинчен сӗртӗнчӗ те, типӗрех вырӑн шыраса, ҫатансемпе хӳмесем ҫуммипе утма тӑрӑшса, тепӗр еннелле кайрӗ.

Дымшаков мотнул головой, и Корней, тронув за рукав помрачневшую дочь, пошел в другую сторону, выбирая места посуше, стараясь шагать поближе к плетням и заборам.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Сире Лузгин тахҫантанпах аптратнине пӗлетӗп эпӗ, — терӗ Ксени, ун кӑмӑлне хуҫма тӑрӑшса.

— Что Лузган у вас давно в печенках сидит, я знаю, — стараясь задеть его самолюбие, сказала она.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пытармастӑп, Егор Матвеевич, эсир мана шалт тӗлӗнтерсе пӑрахрӑр! — терӗ Ксени, пит йывӑр пулсан та, май килнӗ таран лӑпкӑнрах калаҫма тӑрӑшса.

— Не скрою, Егор Матвеевич, вы меня поразили! — стараясь говорить как можно спокойнее, хотя это с трудом удавалось ей, сказала Ксения.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑйне кирек мӗн хушсан та, ӑна пӗтӗм чун-хавалӗпе тӑрӑшса тума тытӑннӑ, унӑн мӗн те пулин йывӑртараххине тума лексен, вӑл хӑйне телейлӗ тесе шутланине нумайӑшӗ асӑрхаман та пулмалла.

Никто, наверное, и не догадывался, что она бралась за любое дело с величайшим рвением и охотой и бывала счастлива, когда на нее сваливалось какое-нибудь особо ответственное задание.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫитет ӗнтӗ сана, Егор, — терӗ Аниҫҫе пӑшӑрханса та ҫураҫуллӑн, упӑшки ҫине тилмӗрсе пӑхса, унӑн сӗтел ҫинче вылянакан аллисене ярса тытма тӑрӑшса.

— Да ладно тебе, Егор, — беспокойно и примирительно заговорила Анисья, умоляюще глядя на мужа и пытаясь завладеть его плавающими над столом руками.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Лайӑх тӗртсе илтӗн эсӗ мана! — терӗ Егор мӑн саслӑн, куҫҫульне шӑлса тата Корнейӑн таракан вылянчӑк куҫӗсене тытма тӑрӑшса.

— Ловко ты меня поддел! — вытирая слезы, гудел Егор и все норовил поймать текучий, ускользающий взгляд Корнея.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени ашшӗне, вӑл никама пӑхӑнмасӑр, ачисенчен те пулӑшу илмесӗр пурӑнма тӑрӑшса, хӑйне тивӗҫлӗ мӑн кӑмӑллӑхпа тыткаланӑшӑн хисепленӗ, анчах вӑл халӗ ҫапла ахалех кутӑнлашни ӑна килӗшмерӗ.

Ксения уважала отца за то, с каким достоинством он вел себя, стремясь быть независимым даже от собственных детей, но сейчас его упрямство казалось ей никчемным.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Малтан вӑл ҫакна пӗр васкамасӑр, тӑрӑшса тунӑ, унтан хӑвӑртран хӑвӑрт тӑва пуҫланӑ, унтан кашни пӑхнӑ хыҫҫӑн ҫамки ҫинчен тарне шӑла пуҫланӑ, унтан алли ывӑнса ҫитсен, аллине аялалла усса сулла пуҫланӑ, унтан татах тӑрӑшса пӑхма хӑтланнӑ, татах ывӑннӑ, татах аллине сулланӑ.

Сначала он делал это внимательно, потом все быстрей и быстрей, потом вперемежку с осмотром начал вытирать себе вспотевший лоб, потом, опуская уставшую руку, качал ею вдоль бедра и снова напрягал внимание, и опять уставал, и опять махал рукой.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Казак ҫӗр ҫинче выртакан тӑсӑк винтовкӑна чавси ҫине хурать, пӑшал аврине ҫӗклесе, чылайччен тӑрӑшса тӗллет…

Казак накинул на локоть левой руки длинно отпущенный винтовочный погон, поднял навесную рамку, долго и тщательно выцеливал…

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штокман сердобсксен уҫӑмсӑррӑн сӗрлекен ушкӑнӗ патне чи малтан ҫитрӗ, полкри командирсенчен кама та пулин курма тӑрӑшса, куҫӗпе йӗрлеме пуҫларӗ.

Штокман первый подошел к глухо гомонившей толпе сердобцев, зашарил глазами, разыскивая кого-либо из командного состава полка.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем, унта йӑва ҫавӑрнӑ контрреволюциллӗ шухӑш-кӑмӑллӑ кулаксем урлӑ хӗрлӗармеецсене деморализацилеме тӑрӑшса, хӑрушла киревсӗр ӗҫсем тунӑ, хӗрлӗармеецсем хушшинче коммунистсене хирӗҫ вӑрттӑн агитациленӗ, полка повстанецсен аллине пама хатӗрленсе, восстанипе кӗрешни ним усӑсӑр пулать тесе сӑмах сарнӑ.

Они вели преступную работу по деморализации красноармейской массы через посредство контрреволюционно настроенных, затесавшихся в полк кулаков, вели против коммунистов искусную агитацию, сеяли неверие в успешность борьбы по подавлению восстания, подготовляя сдачу полка.

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Манка ҫури» хӗрлӗармеец пули тирсе кайичченех хӑйне хупӑрласа тӑракан вӑрҫӑ тӗнчи ҫине кайӑкӑнни евӗр тӗлӗнсе хытса кайнӑ куҫпа пӑхать, ҫав самантсенчех, пӗлес килнипе ҫунса, «хӗрлисене» лайӑхрах курса илме тӑрӑшса, окопран пуҫне ҫӗкле-ҫӗкле тинкерет.

И до тех пор «куженок» смотрит на окружающий его мир войны изумленным, птичьим взглядом, до тех пор подымает голову и высматривает из окопчика, сгорая от любопытства, пытаясь рассмотреть «красных», пока не щелкнет его красноармейская пуля.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав кунсенче Григорий, усал шухӑшсенчен хӑпма тӑрӑшса, ӑстӑнне ансухлатас, йӗри-тавра пулса иртекен тата хӑй унта тӳрремӗнех хутшӑнакан ӗҫсем ҫинчен шухӑшлас мар тесе, ӗҫме тытӑнчӗ.

В эти дни Григорий, уходя от черных мыслей, пытаясь заглушить сознание, не думать о том, что творилось вокруг и чему он был видным участником, начал пить.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пурне те ҫырма тӗпӗнчи хӗрлӗ тӑмлӑ пырлан айккинчи ланкашкана илсе тухрӗ, тытӑнчӑклӑн, анчах лӑпкӑнрах курӑнма тӑрӑшса, ҫапла сӗнчӗ:

Всех вывел под вымоину в красноглинистом боку яра, предложил, заикаясь, но стараясь сохранить спокойный вид:

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий, кӑмака ҫумне тӗршӗннӗ Аксинья ҫинелле пӑхасшӑн мар тӑрӑшса, Степана гимнастерка ҫаннинчен тытрӗ, картах хӑй патнелле туртрӗ.

Григорий, стараясь не глядеть на прижавшуюся к печке Аксинью, взял Степана за рукав гимнастерки, рванул к себе.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Иван Алексеевич астума тӑрӑшса куҫне хӗстерчӗ, кулса илчӗ.

Иван Алексеевич, припоминая, сощурил глаза, улыбнулся:

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Телейлӗреххисем иккӗшӗ пулеметчик чӗрҫине хӑпарса ларнӑ; лешӗ граммофон йӗкине ҫавӑрман хушӑра кӗҫӗнреххин тирӗ виселеннӗ, сивӗпе тата виҫесӗр телейпе йӗпеннӗ сӑмсине алсишӗпе тӑрӑшса та сивлеккӗн шӑла-шӑла пычӗ.

Двое счастливейших сидели на коленях у пулеметчика, и тот в перерывах, когда не крутил ручки, заботливо и сурово вытирал варежкой младшему парнишке облупленный, мокрый от мороза и великого счастья нос.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней