Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шанса (тĕпĕ: шан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Саня Мускава ҫитсен ҫав приказа улӑштарма пултарӗ тесе кӑштах шанса тӑраттӑмччӗ-ха эпӗ.

У меня была ещё маленькая надежда, что Сане удастся в Москве добиться отмены приказа.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗтӗмпех ытарма ҫук пулать, мӗншӗн тесен хам шанса тӑракан халлапсем ҫӗр ҫинче пурӑнаҫҫӗ-ха».

Всё будет прекрасно, потому что сказки, в которые мы верим, ещё живут на земле».

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ вара ҫинчех тӗрӗссине тӳррӗн ҫырма журнал редакцине сӗнтӗм, экспедиципе шыракан партире ултӑ ҫын пулать иккен те, вӗсене организацилес ӗҫ ытла йывӑрах мар ӗнтӗ, Татаринов капитана шырамашкӑн ҫав ӗмӗтпе мӗн ҫамрӑкран хавхаланакан ҫынна хушма ыйтрӑм, вӑл ӗҫе урӑх никама та шанса памалла мар терӗм.

И я требовала, чтобы редакция журнала напечатала опровержение; я доказывала, что организация поисковой партии, состоящей из шести человек, не такое уж сложное дело; я требовала, чтобы поиски капитана Татаринова были поручены тому, кто с детских лет был воодушевлён этой мыслью, и никому другому.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫаплах шанса тӑратӑр-и вара эсир?

— Вы так уверены?

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ытла та лӑпкӑ ӗнтӗ, хӑй ҫине шанса тӑрать, ӗлӗкхи Ромашов пек те мар.

Настолько он был спокоен и уверен в себе и не похож на прежнего Ромашова.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тата кӳренсе терӗм, мӗншӗн тесен ман аттене ытла чӑрсӑр улталанӑ иккен, унӑн тӳре чӗрине пула, шанса тӑнине кура калама ҫук сӑтӑр кӑтартнӑ иккен ӑна.

И обиды — потому что я узнала теперь, как дерзко был обманут отец и как повредили ему доверчивость и прямота души.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нумайлӑхах уйрӑлмастӑмӑр-ха эпир: августра вӑл ман пата Заполярьене пымаллаччӗ, эпӗ хама тата маларах чӗнтерессе те шанса тӑна — тен июльте те пулӗ.

Мы расставались ненадолго: в августе она должна была приехать ко мне в Заполярье, а я ждал, что меня вызовут еще раньше – быть может, в июле.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шантарас тесех вӑл Катьӑпа калаҫма тытӑнчӗ, «ытла та шанса», терӗм эпӗ хам ӑшӑмра.

Он очень уверенно заговорил с ней, и я отметил в уме: «Слишком уверенно».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫавна шанса тӑчӗ те вӑл, пит те шанса тӑчӗ.

 — Он на это надеялся, очень надеялся.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Фон-Вышимирскине шанса панӑ теекен документ ӑҫтан тупӑннӑ эппин, — астӑватӑр-и, эсир мана ун ҫинчен каланӑччӗ-ха.

Откуда взялась эта доверенность на имя фон Вышимирского, — помните, вы мне о ней говорили?

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак туйӑм тепӗр салхуллӑ туйӑмпа хутшӑнса каять: ара эпӗ вӗт хама шанса панӑ ответлӑ ӗҫе вӗҫне ҫитереймен, ку тата виҫҫӗмӗш туйӑмпа, никама пырса тӗкӗнменскерпе, хамӑн кӳреннӗ мӑнкӑмӑллӑхпа пырса ҫыхӑнать.

Это чувство перемешивается с другим невесёлым чувством: я не выполнил ответственного поручения, а это — ещё и с третьим, которое никого не касается, — с чувством оскорблённой гордости и обиды…

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та нихӑҫан та хӑвна юратаҫҫӗ, тесе ытлашши шанса тӑма юрамасть.

Но никогда нельзя быть слишком уверенным в том, что тебя любят.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пурте эпир вӑрҫӑ час пӗтессе лайӑхах шанса тӑратпӑр, хам тепӗр уйӑхран мӑшӑрланасса шанатӑп.

Все мы были уверены, что военные действия скоро будут прекращены; через месяц я надеялся быть супругом.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫӗнӗ йӗркене пурне те уҫҫӑнах ӑнланса илеймеҫҫӗ иккен-ха вӗсем, темле Васька-председателе, Тундрӑри советра колхоз тӗлӗшпе чи аслӑ вырӑнта шутланаканскерне, чистиех шанса каймаҫҫӗ иккен вӗсем.

Не всё было им ясно в новом, социалистическом строе, и они не вполне доверяли какому-то Ваське-председателю, который в тундровом совете считался главным специалистом по колхозным вопросам.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пачах урӑхла, чӑн-чӑн пурнӑҫри пекех, эпӗ ҫав ҫынсем хам тавра пухӑнса тӑнине, вӗсен чир-чӗрне, вӗсем мӗнрен хӑранине, мӗне шанса тӑнине, мӗншӗн тарӑхнине те пӗлтӗм.

Напротив, с необыкновенной ясностью, во всей жизненной полноте, я увидел вокруг себя этих людей с их страхами и болезнями, с отчаяньем, видениями и надеждами.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пире ответлӑ ӗҫ шанса панӑ.

На нас лежала ответственность.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та эпӗ унӑн кӑнтӑр пайӗнче эсир ҫынсене, ҫыран хӗрринче пурӑнакансене тупаймасан та, ӑҫта та пулин промысла ҫуднине тӗл пуласса шанса тӑратӑп.

Но, надеюсь, на южной части его Вам удастся застать если не живущих на берегу, то какое-нибудь промысловое судно.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл мана хӑйӗн нихҫан илтмен «широта», «шхуна», «фрам» тата чӗрене ҫемҫетекен «сире пӗлтерме васкатӑп»… «сирӗнпе часах курнӑҫасса шанса тӑратӑп…» текен сӑмахӗсемпе мӗн ӗмӗрлӗхех тӗлӗнтерсе хӑварчӗ.

Того самого, который на всю жизнь поразил меня необыкновенными словами: «широта», «шхуна», «Фрам», и необыкновенной вежливостью: «спешу Вас уверить…», «надеясь вскоре увидеться с Вами…»

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ эпӗ учлёт, Осоавиахимӑн летчиксем хатӗрлекен шкулӗнче вӗренетӗп, хӑҫан та пулин сирӗн пата самолетпа вӗҫсе пырасса та шанса тӑратӑп.

Теперь я учлёт, учусь в лётной школе Осоавиахима и надеюсь когда-нибудь прилететь к вам на самолёте.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та эпӗ, темшӗн, вӑл ырӑ-сыввине, ӗлӗкхин пекех Козьма Прутков сӑввисене вуланине, ҫавӑн пекех, калаҫа-калаҫа сӗтел ҫинчен, пӗр-пӗр япала илсе, ӑна ҫӳлелле ывӑтса жонглер пек тытма тытӑннине, чӑннипех те шанса тӑтӑм.

Но я почему-то был совершенно уверен, что он жив и здоров и так же читает стихи Козьмы Пруткова, и так же, разговаривая, берёт со стола какую-нибудь вещь и начинает подкидывать её и ловить, как жонглёр.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней