Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

нимӗнрен (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫапла, пӗлетӗп… вӑл вара тӗнчере нимӗнрен те хӑрамасть.

— Да, знаю… то он не боится ничего на свете.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Чӑштӑртатнӑ сасӑ шурӑ мулкача вӑрмантан хӑваласа кӑларнӑ, вӑл вара, хӑнчӑр куҫ, ир енне хура уй-хир шап-шурӑ пулса тӑрӗ те, эпӗ, шурӑскер, нимӗнрен те хӑрамасӑр выртма пултарӑп, тесе шухӑшланӑ пулас.

Шорох выгнал белого зайца из лесу, и он, наверно, смекнул, что к утру черное поле сделается белым и ему, совершенно белому, можно спокойно лежать.

Мулкач // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 125-126 с.

Ҫапла Ҫӑмӑлттай нимӗнрен те хӑраман пек пулса, Вьюшка патнех сиксе пычӗ.

Так за свой страх и риск Выскочка подскакала к самой Вьюшке.

Ҫӑмӑлттай // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 57–61 с.

Нимӗнрен малтан унӑн куҫӗ умне пулнӑ япала — вӑл Василий Иванович пулчӗ.

И первый предмет, бросившийся ему в глаза, был Василий Иванович.

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Кирек мӗнле пулсан та, ывӑлӗ ашшӗшӗн судья мар, — пуринчен ытла эпӗ, пуринчен ытла хамӑн ирӗклӗхе нимӗнрен те, нихӑҫан та хӗстермен аттешӗн.

Во всяком случае, сын отцу не судья, и в особенности я, и в особенности такому отцу, который, как ты, никогда и ни в чем не стеснял моей свободы.

V // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Ҫак пӗчӗк хула мана хӑй икӗ ҫӳллӗ сӑрт хушшине вырнаҫнипе, хӑйӗн кивӗ стенисемпе, башнисемпе, ӗмӗрхи ҫӑкисемпе, Рейна юхса кӗрекен ҫутӑ юханшыв урлӑ хывнӑ чӑнкӑ кӗперӗпе, — нимӗнрен те ытларах хӑйӗн паха эрехӗпе килӗшрӗ.

Городок этот мне понравился своим местоположением у подошвы двух высоких холмов, своими дряхлыми стенами и башнями, вековыми липами, крутым мостом над светлой речкой, впадавшей в Рейн, — а главное, своим хорошим вином.

I // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Хам шутланӑ тӑрӑх пӗтӗмпе вуникӗ километра яхӑн иртрӗмӗр пулмалла, анчах ҫывӑхра хула пурри нимӗнрен те курӑнмасть-ха.

По моим подсчетам, пройдено уже около двенадцати километров, но пока не замечено признаков близости города.

Ҫул ҫинче ҫырса пынӑ журнал // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Эсир, ачасем, нимӗнрен те ан хӑрӑр.

— Вы, ребята, главное, не бойтесь.

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Эсир вара нимӗнрен те ан хӑрӑр.

А вы ничего не бойтесь и не отдавайте.

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— «Класс ҫитӗнӗвне тунӑ ҫӗрте «Крокодил ҫури» хаҫат та пысӑк усӑ кӳчӗ тесе шутлать дружина совечӗ; вӑл хаҫат нимӗнрен хӑрамасӑр, никама хӗрхенсе тӑмасӑр класри ҫитменлӗхсемпе кӗрешрӗ, ҫапла майпа вара класри чи чарусӑр ачасем те лайӑх дисциплинӑллӑ пулчӗҫ, класа кая туртса пыми пулчӗҫ…»

— «…Совет дружины считает, что успехам класса немало способствовала сатирическая газета «Крокодиленок», которая мужественно и невзирая на лица боролась с недостатками в классе и добилась того, что даже самые разболтанные ребята исправились и перестали тянуть класс назад…»

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

Нимӗнрен ытла ҫав ютран килнине ҫыртса илме май ҫукки хӑрушӑ пулнӑ, мӗншӗн тесен вӑл курӑнман тата формӑсӑр пулнӑ.

Страшнее всего было то, что этого чужого нельзя было укусить, так как он был невидим и не имел формы.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Манӑн нимӗнрен кая юласси те ҫук ӗнтӗ, мана никам ниҫта кӗтмест.

Я-то никуда уже не опаздываю, меня никто и нигде не ждет.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Врачсем нимӗнрен хӑрамалли те ҫук, теҫҫӗ.

Врачи говорят: ничего страшного нет.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Егор Дымшаков ҫеҫ нимӗнрен те тӗлӗнмест пулмалла.

Только Егор Дымшаков, по-видимому, ничему не удивлялся.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ача ҫуртӗнчи пӗтӗм ачасене хӑй нимӗнрен те хӑраманнине кӑтартса парас тесе, вӑл пӗрре ҫӗрле тавлашса ял масарӗ ҫине кайнӑ, унтан ҫӗршӗннӗ кивӗ хӗрес йӑтса таврӑннӑ.

Чтобы доказать всем детдомовцам, что он ничего не боится, он однажды на спор пошел ночью на сельское кладбище и притащил старый подгнивший крест.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вара Мажаров, кулкаласа, «Овод», «Андрей Кожухов», «Мӗн тумалла?» кӗнекесене вуласа тухнӑ хыҫҫӑн, ҫав кӗнекесенчи геройсем пек, вӑйлӑ та ҫирӗп, нимӗнрен те хӑраман ҫын пулма шут тытни ҫинчен аса илме пуҫланӑ — вӑл сарайра нӳрӗ ҫӗр ҫинче, ҫара хӑмасем ҫинче ҫывӑрнӑ, пӑр пек сивӗ шывра шыва кӗнӗ, ҫӳлӗ ҫырантан пуҫхӗрлӗ сикнӗ, чи йывӑр та хура ӗҫе хӑй ирӗкӗпе кайнӑ.

И Мажаров, посмеиваясь, стал вспоминать, как он, прочитав «Овод», «Андрея Кожухова», «Что делать?», решил быть таким же сильным, непреклонным и бесстрашным, как герои этих книг, — спал па сырой земле в сарае, на голых досках, купался в ледяной воде, бросался вниз головой с высокого обрыва, вызывался на самую тяжелую и черную работу.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫакӑнтан хӑранӑ пек вӑл тӗнчере урӑх нимӗнрен те хӑраман: ачасем те хӑвӑрт ӑнланакан япалана вӑл ӑнланаймӗ-тӗк?

Он страшился этого больше всего на свете: а вдруг он не сумеет справиться с тем, что даже ребятишки схватывают па лоту?

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫапла пулса тӑнӑ ҫав тӗлӗнмелле приют, ӑна ашшӗ-амӑшӗсӗр ачасене чунтан хӗрхеннӗ ҫын нимӗнрен те шикленсе тӑмасӑр, пӗтӗмпех хӑй йӗркеленӗ.

Так возник этот необычный приют, созданный на свой страх и риск человеком, заболевшим горем беспризорных детей.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫак нимӗнрен хӑраман, ӗмӗрне цифрӑсемпе ларса ирттерекен ҫын та хытах пӑлханнӑ пулмалла.

Похоже, и этот невозмутимый цифроед не на шутку был встревожен.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пирӗн иксӗмӗрӗн нимӗнрен хӑрамалли те ҫук — эпир сысна ҫури вӑрламан, пирӗн хӑлхара сысна ҫури ҫухӑрни илтӗнмест!..

А нам с тобой бояться нечего — мы поросят не крали, у нас в ушах не визжит!..

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней